Rib and Sea
«Tο Παλλαïκό Συλλαλητήριο και οι Συνέπειές του».
Του Βασίλειου Μαρκεζίνη, Ακαδημαïκού.
Πρώτον, οι ξένοι φίλοι συνεχίζουν να συνωμοτούν για να παραδώσουν τη Μακεδονία μας στο κρατίδιο που διεκδικεί το όνομα και την ιστορία μας. Σύντομα ανάλογοι κίνδυνοι πιθανότατα θα παρουσιασθούν στην Κύπρο μας. Το ότι ο ξένος παράγοντας ξανά-ανακατεύεται στα εσωτερικά μας δεν είναι κάτι καινούργιο. Σημασία όμως έχει ότι τα ανωτέρω, τα τόνισε και ο Μίκης και ήταν στο μυαλό όλου του πλήθους.
Δεύτερον, προσωπικά, πάω ένα βήμα παρακάτω και βλέπω στο Συλλαλητήριο του Συντάγματος μια νέα – πιθανή – αρχή προδιάθεσης του λαού να αντιδρά σε εχθρικές προς τα συμφέροντα μας κινήσεις αν η κυβερνητική πλειοψηφία οδηγεί την Βουλή σε υποταγή που αφήνει τους Έλληνες απροστάτευτους στις ξένες βουλήσεις. Αν αυτό συμβεί κύρια αιτία θα είναι η συνεχής μέχρι τώρα ανάμιξη των ξένων στην εσωτερική και εξωτερική μας πολιτική.
Χάθηκε ἡ εὐκαιρία μας στό καπελωμένο συλλαλητήριο;
Γράφει η Φιλονόη.
Συζητώντας μὲ ἀπογοητευμένους φίλους, γιὰ τὸ εἶδος τοῦ (ἐκ πρώτης ὄψεως) ἀρίστως καπελωμένου κι ἐλεγχομένου συλλαλητηρίου, προσπαθῶ νὰ τοὺς ἀνοίξω τὸ ὁπτικό τους πεδίον, γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦν πὼς ὄχι μόνον δὲν χάθηκε κάτι, ἀλλὰ πὼς ὅλα τώρα ξεκινοῦν. Καὶ δὲν ξεκινοῦν διότι ἐκεῖ ἦσαν μόνον, στὴν πλειοψηφίαν τους (κατὰ τὰ φαινόμενα) συμπολῖτες μας ποὺ ἐμπρὸς σὲ ἕναν νέο «ἐθνοσωτῆρα» (ἢ ἀκόμη καὶ …Μακεδονάρχη), θὰ σπεύσουν νὰ χειροκροτήσουν ἀγελαδηδόν, ἀλλὰ διότι κάτι ἄλλο, πολὺ μεγαλύτερο, ἔβγαλε ὅλον αὐτὸν τὸν κόσμο ἀπὸ τὴν ἡσυχία του.
Ψάχνουμε γιά …Μακεδονάρχη;
Καί, καθὼς ὅλοι μας γνωρίζουμε, αὐτὸς ὅλος ὁ κόσμος δὲν ἐξῆλθε τῆς ἡσυχίας του γιὰ ὅλα τὰ μνημόνια ποὺ ψευδῶς μᾶς ἐφόρεσαν… Οὔτε ἐξῆλθε τῆς ἡσυχίας του γιὰ τὰ εὔμορφα μάτια καὶ τὰ γλυκὰ λόγια τοῦ κάθε ὁμιλητοῦ ἢ τοῦ κάθε ἐντεταλμένου διοργανωτοῦ. Οὔτε ἔφθασε ἔως ἐκεῖ, σιωπηλὰ ἀλλὰ ὑπερήφανα, γιὰ νὰ χειροκροτήσῃ κάποιον παρλαπίπα ἢ γιὰ νὰ συμμετάσχῃ στὰ στατιστικὰ τῆς …ἀστυνομίας. Ὁ κόσμος ἔφθασε ἔως ἐκεῖ γιὰ ἕναν καὶ μόνον λόγο: γνωρίζει πολὺ καλὰ μέσα του τοὺς κινδύνους ποὺ ἐνέχονται στὶς διαπραγματεύσεις γιὰ τὸ ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας!!!
Novarton και θεάματα*
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου ότι το σκάνδαλο Novartis βγήκε στη φόρα εντελώς συμπτωματικά την ίδια περίοδο που η κυβέρνηση των υπερδωσίλογων του 21ου αιώνος είναι έτοιμη να ξεπουλήσει τα πάντα, αρκεί να παραμείνει στην εξουσία και να φέρει εις πέρας το έργο που ανέλαβε η παρέα του Αλαίκσοι. Αναρωτιόμουν συνέχεια πώς είναι δυνατόν να είναι εθνικοί μειοδότες οι κυβερνώντες. Δεν ήθελα να το χωνέψω και απλώς διασκέδαζα με τα ξεκατινιάσματα κυβέρνησης-αντιπολίτευσης, τα οποία θα ήταν ίδια και απαράλλαχτα οποτεδήποτε αποφάσιζε η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με την «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη να βγάλει το συγκεκριμένο σκάνδαλο στη φόρα.
Ελληνική Μπανανία, τζάμπα μάγκες, κατάντια και ο ανελέητος αυνανισμός ως κανονικότητα.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
1] Ο Χάνος Κλασμένος, για να δείξει πως είναι ατρόμητος, δήλωσε στην Εισαγγελέα Διαφθοράς κ. Τουλουπάκη ότι θα πάει να καταθέσει και παραιτείται κάθε ασυλίας κ.λπ. Γιατί ρε μάγκα; Πόθεν προκύπτει ότι τυγχάνεις κάποιας ασυλίας ως υπουργός-μάρτυς; Το άρθρο 215 του Κώδικος Ποινικής Δικονομίας ορίζει:
«Αρθρο 215.- 1. Ο πρόεδρος και οι αντιπρόεδροι της Βουλής, οι υπουργοί και οι αρχιερείς εξετάζονται στην κατοικία τους, και η ένορκη κατάθεσή τους διαβάζεται στο ακροατήριο. Αν όμως πρόκειται για κακούργημα, είναι δυνατό να κληθούν να εμφανιστούν στο ακροατήριο, οπότε εξετάζονται πρώτοι, κατόπιν μπορούν να αποχωρήσουν, εκτός αν το δικαστήριο διατάξει διαφορετικά. Τα παραπάνω πρόσωπα μπορούν να παραιτηθούν από αυτά τα πλεονεκτήματα.»
Άρα!
Ο θίασος.
Όταν η αριστερά δεν στέκεται στο πλάϊ του λαού, όταν δεν ακούει την ανάσα του και την φωνή του, όταν δεν προασπίζεται το δίκιο και την μικρή του περιουσία, τότε μοιραία ο λαός θα ψάξει να βρεί στήριγμα και αποκούμπι αλλού.
Ας μη τρομοκρατούν λοιπόν και κατατάσσουν τον λαό οι ινστρούχτορες της αριστεράς στον φασισμό απλώς και μόνο γιατί ο λαός διαμαρτύρεται και δεν συμφωνεί με την απερίγραπτη εφαρμοσμένη ιδεολογία της πλέμπας που κυβερνά, διότι είναι ο φασισμός της δικής τους ιδεοληψίας (αν πρόκειται απλώς και μόνο για ιδεοληψία και όχι για καθαρό προσωπικό και κομματικό συμφέρον) που τον σπρώχνει μακριά απ' τον λεγόμενο "φυσικό του σύμμαχο" την αριστερά, σε ξένες αγκαλιές.