Rib and Sea

Αγαπητέ κ. διευθυντά,

Από διαστροφή και περιέργεια, διάβασα προσεκτικά και τα πέντε διαφορετικά πορίσματα των κομμάτων της βουλής, σχετικώς με την διερεύνηση  - από αυτά -  του οικονομικού, ηθικού, πολιτικού και κοινωνικού, σκανδάλου της Siemens. Τα μνημειώδους αναλγησίας αυτά κείμενα, δεν καταδεικνύουν μόνο την πασιφανή ΜΗ κατανόηση της σημερινής δραματικής καταστάσεως, στην οποίαν έχει περιέλθει η χώρα από τους ταγούς της, την συνεχιζόμενη άγραν ψήφων και την πλήρη απόσειση των ευθυνών τους σε όλα τα επίπεδα (μηδέ του ποινικού βεβαίως εξαιρουμένου), αλλά αναδεικνύουν την παντελή έλλειψη κατανοήσεως απλών εννοιών, μέσα από την, εξωφρενικά διαφορετική, ερμηνεία ιδίων λέξεων!

Τα κείμενα αυτά με έκαναν, όχι μόνο να συνειδητοποιήσω το πόσο ντρέπομαι για την απύθμενη κατάντια αυτών οι οποίοι με "εκπροσωπούν" (sic) στο κοινοβούλιο, αλλά και τον λόγο για τον οποίον επέλεξα να εκφράζομαι, γραπτώς, μέσω του ηλεκτρονικού σας περιοδικού. Και αυτός ο λόγος δεν είναι άλλος, από το ότι έχουμε την δυνατότητα να συνεννοηθούμε σε απλές, καθημερινές, αλλά και πιο σύνθετες έννοιες. Και αυτή η αυτονόητη συνεννόηση κ. διευθυντά  - γνωρίζετε καλύτερα από εμένα -  οφείλεται στην, επιμονή μας να την πω;  βασική περί των γραμμάτων γνώση να την πω;  άρνηση στην λεκτική χυδαιότητα να την πω;  η οποία δημιουργεί το κατάλληλο επίπεδο πάνω στο οποίο έχουν την δυνατότητα να συναγελαστούν, να ζυμωθούν και να οσμωθούν οι έννοιες.

Όμως, η πλήρης αδυναμία να συνεννοηθούν οι περισσότεροι Έλληνες, με αρχηγούς στην ασυνεννοησία τους βουλευτές τους, έχει επισημανθεί αλλά και στηλιτευτεί, πολλά χρόνια πριν, από τον Κωνσταντίνο Καβάφη, ο οποίος με αφορμή το αίσθημα της ντροπής και της απογοήτευσης που βίωναν τότε οι Έλληνες της διασποράς για την απώλεια της γλώσσας τους, άρα την έλλειψη συνεννόησης με τους αυτόχθονες  Έλληνες, προέβαλε μια αντίληψη περί της επιβιώσεως του Ελληνισμού δια της συνεννοήσεως, και εκφράζοντας την αγωνία του - ως άλλος Τειρεσίας - για την αποσύνθεσή τους, συνέθεσε το έτος 1906 το ποίημά του με τίτλο "Ποσειδωνιάται", το οποίο και θα παραθέσω συνεπικουρούμενο από την  ερμηνεία του. Ευτυχώς γι' αυτόν, και ενώ συναισθανόταν την καταστροφή να υποβόσκει και να επέρχεται,  δεν βίωσε την επέκταση του ιδίου φαινομένου και μέσα στην ίδια του την Πατρίδα…

"Ποσειδωνιάται".

Ποσειδωνιάταις τοις εν τω Τυρρηνικώ κόλπω το μεν εξ αρχής Έλλησιν ούσιν εκβαρβαρώσθαι Τυρρηνοίς ή Ρωμαίοις γεγονόσι και την τε φωνήν μεταβεβληκέναι, τα τε πολλά των επιτηδευμάτων, άγειν δε μιαν τινα αυτούς των εορτών των Ελλήνων έτι και νυν, εν η συνιόντες αναμιμνήσκονται των αρχαίων ονομάτων τε και νομίμων, απολοφυράμενοι προς αλλήλους και δακρύσαντες απέρχονται.

Ερμηνεία : Την γλώσσα την ελληνική οι Ποσειδωνιάται ξέχασαν τόσους αιώνες, ανακατευμένοι με Τυρρηνούς, και με Λατίνους, κι' άλλους ξένους. Το μόνο που τους έμενε προγονικό ήταν μια ελληνική γιορτή, με τελετές ωραίες, με λύρες και με αυλούς, με αγώνες και στεφάνια. Κι' είχαν συνήθειο, προς το τέλος της γιορτής, τα παλαιά τους έθιμα να διηγούνται, και τα ελληνικά ονόματα να ξαναλένε, που μόλις πια τα καταλάβαιναν λίγοι. Και πάντα μελαγχολικά τελείων' η γιορτή τους. Γιατί θυμούνταν που κι' αυτοί ήσαν ένα καιρό Έλληνες - Ιταλιώται· και τώρα πώς εξέπεσαν, πώς έγιναν να ζουν και να ομιλούν βαρβαρικά  βγαλμένοι - ω συμφορά! - απ' τον Ελληνισμό.

Μετά τιμής (στην "επίσημη" πρώτη της στήλης).

Ο διαστροφικός και περίεργος αναγνώστης σας.

Υγ.  Να σας ευχαριστήσω για τις ευχές σας.

Σχόλιο "Rib and Sea"

Αγαπητέ "διαστροφικέ" και "περίεργε" αναγνώστη,

Σ' ευχαριστώ, κατ' αρχάς, για την ενεργό συμμετοχή σου στο εξ ίσου διαστροφικό και περίεργο αυτό διαδικτυακό περιοδικό. Διότι, τι άλλο μπορεί να είναι ένα περιοδικό που φέρει τον τίτλο "Rib and Sea" όταν φιλοξενεί άρθρα και σχόλια τα οποία παρασάγκας απέχουν της ύλης του; Θα περιορίσω πάντως το σχόλιό μου σε τούτο, και μόνο. Νομίζω ότι υπάρχουν πλέον αρκετοί σοβαροί λόγοι για τους οποίους ο ασήμαντος αυτός διαδικτυακός τόπος θα πρέπει να υπάρχει, ασχέτως εάν εκλείψουν εντελώς τα έσοδα από τις διαφημιστικές καταχωρήσεις. Και ένας από τους λόγους αυτούς, εκτός των άλλων, είναι και η δική σου συμμετοχή...

Και θα κλείσω με το σύντομο σχόλιο που έκανε το μέλος ενός forum (metafysiko.gr) κάνοντας χρήση του nick name "Odysseus Nemo" (κρίμα που τέτοιου είδους σχόλια δεν έχουν ονοματεπώνυμο - φαίνεται πως αυτό είναι το τίμημα της συμμετοχής στα διαδικτυακά καφενεία), με το οποίο, πάντως, συμφωνώ απολύτως :

"Με μια διαφορά : οι Πωσειδωνιάτες γνώριζαν τι είχαν χάσει και ήταν θλιμμένοι γι' αυτό. Οι νεοέλληνες ούτε που το έχουν πάρει είδηση!

Και ένα κοινό : και οι μεν και οι δε, δεν έκαναν τίποτε για να το αλλάξουν (οι δεύτεροι επαξίως συνεχίζουν)!! Ευτυχώς που με θεωρώ Έλληνα (ελληνική παίδευση) και όχι Νεοέλληνα (νεοελληνική εκπαίδευση). Άραγε ο Μπαμπινιώτης γνωρίζει την διαφορά μεταξύ παίδευσης και εκπαίδευσης;"