Rib and Sea

Ένα πολύ πρωτότυπο τρόπο βρήκε το Δ.Σ. του "Ομίλου Φουσκωτών Σκαφών Λέσβου" για να προβάλλει την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του σωματείου. Απόδειξη πως, ακόμη και σε πολύ δύσκολες εποχές, όπως αυτή που διανύουμε, οι άνθρωποι της θάλασσας δεν χάνουν ποτέ το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό τους, ούτε την διάθεση να χαρούν την συντροφιά των φίλων τους και το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου. Τους εύχομαι μέσα απ' την καρδιά μου να είναι πάντα καλά και να διατηρούν το χιούμορ και την διάθεσή τους για ζωή.

Κυνηγώντας εμπειρίες στη μέση του πουθενά...

Θυμάται και σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Πολύ ήθελα να λάβω μέρος σ' εκείνο τον αγώνα των Αζορών, αλλά τα χρήματα που είχα στην άκρη, για μια ώρα ανάγκης, δεν αρκούσαν. Ούτε χορηγοί όμως υπήρχαν. Είχα ακυρώσει λοιπόν την αρχική αίτηση συμμετοχής, όταν έλαβα το τηλεφώνημα του προέδρου της Dacmar, Henri Le Moing : "Έχουμε την πρόθεση, επειδή εκτιμούμε τα προσόντα και την εμπειρία σου στον χώρο των φουσκωτών σκαφών και θα θέλαμε να συμμετάσχεις σ' αυτόν τον αγώνα, να σου βρούμε σπόνσορα που θα καλύψει όλα τα έξοδα συμμετοχής σου, από την Λισσαβώνα και μετά. Σε μια τέτοια περίπτωση θα ερχόσουν;". Έμεινα σχεδόν με το ακουστικό στο χέρι, αδυνατώντας να πω κάτι περισσότερο από ένα "οπωσδήποτε, είναι να το ρωτάτε;".

Το Σάββατο 29  Ιανουαρίου 2011 πραγματοποιήθηκε η ετήσια χοροεσπερίδα και η κοπή της πίτας του "ΛΕΡ.Ο.Σ" στο κέντρο "ΒΑΡΕΛΑΔΙΚΟ" στα Δυο Λισκαρια Λέρου. Σ’ ένα όμορφο περιβάλλον, με τα μέλη και τους φίλους  του Ομίλου, οι ώρες κύλησαν όμορφα, με συζήτηση, καλό φαγητό και άφθονο κέφι υπό τους ήχους της ορχήστρας.

Ήταν 1η Φεβρουαρίου του 2009, δύο δηλαδή ακριβώς χρόνια πριν, όταν το σκαρί του "Rib and Sea" έπεσε στο νερό και σαλπάρισε, για πρώτη φορά, με προορισμό τον ορίζοντα. Από τότε μεσολάβησαν πολλά, ενώ ο "καπετάνιος" του έζησε και έμαθε ακόμη περισσότερα. "Ναυπηγός" τού "Rib and Sea" ήταν ένας "πρωτόμπαρκος", την εποχή εκείνη, φίλος απ' την Ζάκυνθο, ο Νίκος Κάγκουρας, ο οποίος θέλησε να δώσει υπόσταση στο όνειρό μου να εκδώσω ένα περιοδικό, χωρίς μάλιστα να πάρει την παραμικρή αμοιβή γι' αυτό. Και επειδή δεν υπήρχαν τα χρήματα για την αγορά του χαρτιού, το τυπογραφείο, το ατελιέ και το πρακτορείο διανομής, ήρθε το διαδίκτυο να δώσει την λύση. Έτσι, τα χέρια και το μυαλό του Νίκου έστησαν αυτή την ιστοσελίδα, με την δική μου συμμετοχή να περιορίζεται μόνο στην επιλογή και ονομασία των διαφόρων ενοτήτων της. Ο Νίκος δεν έμεινε όμως εκεί. Φιλοξένησε σε δικό του server το περιοδικό και έγινε ο φύλακας άγγελός του μέχρι που...

Το ξέρω ότι οι δρόμοι μας σ' αυτό το περιοδικό είναι θαλασσινοί. Μας απασχολούν όμως, ενίοτε, και οι δρόμοι της ξηράς. Και μάλιστα αυτοί που παραδόθηκαν από επίορκους πολιτικούς, άνευ όρων, μέσα σε μια νύκτα, σε κάποιους "τσάμπα μάγκες" ιδιώτες, πολυεθνικές και μεγαλοεργολάβους για να κάνουν την τύχη τους. Διαβάστε λοιπόν γιατί δεν πρέπει να πληρώνουμε διόδια ούτε στην Αττική Οδό, ούτε στη γέφυρα του Ρίου Αντιρρίου :

Αττική Οδός : http://www.camperlife.gr/2009-12-20-21-44-03/99-2011-01-29-09-00-53.html

Γέφυρα Ρίου Αντιρρίου : http://www.camperlife.gr/2009-12-20-21-44-03/101-2011-02-01-15-20-44.html