Rib and Sea

Ήταν παρών, φωτογράφισε, βιντεοσκόπησε, συγκινήθηκε και γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Αυτός ο Μάϊος ήταν γεμάτος θάλασσα! Ξέμεινα βεβαίως, εδώ και καιρό, από δουλειά και εισοδήματα - ας είναι καλά οι δοσίλογοι του Κυνοβουλίου και τα μιντιακά τσιράκια τους - έχω όμως τις ναυτιλιακές εταιρείες "ΑΝΕΚ LINES" και "BLUE STAR FERRIES", αλλά και καλούς φίλους που αναπληρώνουν με το παραπάνω την ανάγκη μου να ταξιδεύω στην αγκαλιά Της. Δέκα εννέα ημέρες λοιπόν ταξίδεψα με το υπέροχο καταμαράν ιστιοπλοϊκό του Col Darling, από τη Ρόδο στα Χανιά, και άλλες τέσσερις ημέρες με τους φίλους του "Ναυτίλου" στη "Σταγόνα Αγάπης" που "έσταξαν" στους Αρκιούς, το Μαράθι και το Αγαθονήσι. Είκοσι τρεις ημέρες, δηλαδή, γεμάτες αλμύρα, συγκίνηση και φόρτιση των μπαταριών της ψυχής και του μυαλού μου.

Θα αφήσω πάντως για αργότερα την εξιστόρηση της αξέχαστης εμπειρίας από το ταξίδι μου με το "Lagoon 44" του Col και θα σας περιγράψω όλα αυτά που έζησα κατά την διάρκεια της αποστολής των μελών του "Ναυτίλου" στα ακριτικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Δεν περιγράφονται εύκολα βεβαίως τέτοιες έντονες συγκινήσεις, όπου η χαρά και η ευγνωμοσύνη των ακριτών εναλλάσσονται με το γέλιο και την ικανοποίηση των μελών του "Ναυτίλου" αλλά και την αδρεναλίνη που παράγει στο αίμα η πλεύση στους 30 κόμβους πάνω από τις λευκές κορυφές μιας γαλάζιας θάλασσας.

Θα πρέπει, κατ' αρχάς, να ευχαριστήσω θερμά τον αντιπρόεδρο του "Ναυτίλου" Βαγγέλη Τρίκα ο οποίος με φιλοξένησε στον υπέροχο "Φαέθωνα". Χωρίς αυτού του είδους τη "χορηγία" η συμμετοχή μου στην αλησμόνητη αποστολή αγάπης του "Ναυτίλου" στα τρία ακριτικά νησιά θα παρέμενε απλώς όνειρο θερινής νυκτός, ενώ η αναφορά μου σ' αυτήν θα περιοριζόταν στο Δελτίο Τύπου που θα μου έστελνε το δ.σ. του "Ναυτίλου".

Έξι τελικώς φουσκωτά σκάφη - όλα πάνω από εννέα μέτρα - φορτωμένα με χαρούμενα πληρώματα και περίσσεμα αγάπης απέπλευσαν από την Ανάβυσσο, τον Χάρακα και το Λαύριο το πρωί της Πέμπτης 29 Μαίου 2014. Η συγκέντρωση έγινε στον νότιο κάβο της Κέας από όπου οι σύγχρονες "πυξίδες", που ακούν στο όνομα g.p.s., σημάδεψαν το πέρασμα μεταξύ Τήνου και Μυκόνου με στόχο και ενδιάμεσο σταθμό το λιμάνι του Άγιου Κήρυκου, στην Ικαρία, όπου θα έφθαναν αεροπορικώς ο συνεργάτης του τηλεοπτικού σταθμού "Alpha" και η σύζυγος του Γιώργου Νικολόπουλου, προέδρου του "Ναυτίλου". Ο οπερατέρ του "Alpha" είχε ήδη επιβιβαστεί από το ξεκίνημα στο θηριώδες "Solemar" του Κώστα Λαζόπουλου για να καλύψει με πλάνα ολόκληρο το ταξίδι.

Καλός ο καιρός, παρά τις αντίθετες προβλέψεις των δελτίων, και ομαδική η πλεύση, με εξαίρεση τον συνήθη ύποπτο Τάκη Χαραλαμπόπουλο, ο οποίος αρέσκεται συνήθως να "οδηγεί" την ομάδα και να... εξαφανίζεται στο βάθος του ορίζοντα! Αυτός είναι άλλωστε, κυρίως, ο λόγος που το σκάφος του δεν εμφανίζεται συχνά στο βίντεο που ακολουθεί. Συγγνώμη Τάκη, η βιντεοκάμερά μου δεν διαθέτει τόσο ισχυρό zoom...

Από τον ανατολικό κάβο της Τήνου μέχρι τον θρυλικό κάβο Πάππα της Ικαρίας ένας σπαστικός σοροκολεβάντες ανέλαβε να "προπονήσει" καταλλήλως τους χαλαρούς κοιλιακούς μας. Οι μετεωρολόγοι προέβλεπαν βεβαίως δυτικούς, αλλά για άλλη μία φορά το απρόβλεπτο Αιγαίο ήρθε να τους διαψεύσει. Ευτυχώς όλα τα σκάφη διέθεταν τις κατάλληλες γάστρες για να αντιμετωπίσουν αξιοπρεπώς τον κυματισμό με μια μέση ταχύτητα που δεν έπεσε σε καμμία περίπτωση κάτω από τους 18 κόμβους.

Τον Χαραλαμπόπουλο τον είχαμε χάσει για άλλη μία φορά, καθώς μας περίμενε από ώρα, λίγο μετά τον κάβο Πάππα, στο ύψος του χωριού Καρκινάγρι της Ικαρίας. Κάποιες κραυγές πόνου από το μοναδικό γυναικείο μέλος του πληρώματός του, πάντως, που είχε αφήσει ένα τμήμα της σπονδυλικής της στήλης στον καναπέ, δεν φάνηκαν να τον πτοούν. Τα σκάφη συνέχισαν ομαδικά μέχρι τον Άγιο Κήρυκο, με εξαίρεση τον Χαραλαμπόπουλο ο οποίος τρύπωσε στο μικρό, γραφικό αλιευτικό καταφύγιο του Καρκιναγρίου για να εξευμενίσει τα μέλη του πληρώματός του και να τους δώσει την ευκαιρία να μαζέψουν τα κομμάτια τους μέχρι την επόμενη... "προπόνηση".

Μείναμε λίγη ώρα στον Άγιο Κήρυκο και αφού επιβιβάστηκαν στα φουσκωτά η Ευγενία Νικολοπούλου και ο δημοσιογράφος του "Alpha", βάλαμε πλώρη για την Πάτμο. Ο καιρός είχε κοπάσει μετά τον κάβο Πάππα, μύριζε όμως "μπαρούτι" από την όστρια. Με έναν ουρανό που είχε βαφτεί στο χρώμα της Σαχαρόσκονης μπήκαμε στο λιμάνι της Σκάλας. Δεν προλάβαμε να ρίξουμε κάβους στο ντόκο όταν τα πρώτα σημάδια του τι θα ακολουθούσε έγιναν εμφανή. Και ξαφνικά, ιστιολοϊκά άρχισαν να γέρνουν και να στριφογυρνούν γύρω από τον άξονά τους, μαξιλάρια και καναπέδες ταξίδευαν στη θάλασσα, άγκυρες ξέσερναν στο βυθό, μεγάλα σκάφη έλυναν κάβους και έμεναν αρόδο με αναμμένες τις μηχανές, και ο αέρας να μαστιγώνει τη θάλασσα και να τη σηκώνει στον ουρανό, σαν μια παράξενη δέηση θαρρείς προς τον Δημιουργό. Μικροί ανεμοστρόβιλοι που μας έκαναν να σταθούμε με δέος μπροστά στη δύναμη της Φύσης.

Δεν άργησαν να πέσουν και οι πρώτες σταγόνες βροχής, μαζί με το καστανόχωμα που κουβαλούσε ο ουρανός από την Αφρική. Τα φουσκωτά άλλαξαν ξαφνικά χρώμα, ενώ επιστρατεύτηκαν τα μπουγέλα προκειμένου να ξεπλυθούν οι αεροθάλαμοι και οι πολυεστερικές καμπίνες από τον κόκκινο επιδρομέα. Άντε και καλό χειμώνα στις 29 Μαίου! Η διάθεσή μου να κοιμηθώ στον πρυμιό καναπέ του "Φαέθωνα" και να γλυτώσω το 25άρι του ξενοδοχείου πήγε περίπατο καθώς ο υπνόσακκος που είχα πάρει μαζί μου δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει εκείνες τις καιρικές συνθήκες σε εξωτερικό χώρο. Το κούνημα άλλωστε του σκάφους από το κύμα που έμπαινε ζωντανό στο λιμάνι δεν θα άφησε, υποθέτω, ούτε τον Τρίκα να κλείσει μάτι.

Η επομένη ήταν μια άλλη μέρα που δεν θύμιζε σε τίποτε τη νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου που προηγήθηκε. Αφού πήρε καύσιμα και ο Χαραλαμπόπουλος - οι υπόλοιποι είχαν προμηθευτεί την προηγουμένη με μεσολάβηση του Δημάρχου, μιας και το Λιμεναρχείο απαγόρευε τον ανεφοδιασμό στο λιμάνι - και γυρίστηκαν τα απαραίτητα τηλεοπτικά πλάνα, οι πλώρες των φουσκωτών στόχευσαν τους Αρκιούς. Απών ο Χαραλαμαπόπουλος, ο οποίος πήρε την απάντηση γιατί το "Commander" του ήταν ακίνητο στη θύελλα που προηγήθηκε. Η άγκυρά του είχε πιάσει όλα τα ρεμέτζα της Σκάλας και χρειάστηκε να καταδυθεί ένα μέλος του πληρώματός του για να τη βγάλει! Δεν άργησε βεβαίως καθόλου να προλάβει τα υπόλοιπα σκάφη και να μπει και πάλι πρώτος στους Αρκιούς! Αθάνατε Σουμάχερ!

Ο συνωστισμός που υπήρχε στο μικρό λιμάνι των Αρκιών μας ανάγκασε να δέσουμε ο ένας επάνω στον άλλον, στη βορεινή πλευρά, και να τρέξουμε βιαστικά προς το ντόκο όπου θα έδενε το "Κάλυμνος" που μετέφερε το φορτηγό με τα είδη πρώτης ανάγκης για τους Αρκιούς, το Μαράθι και το Αγαθονήσι.

Ένας μικρός χαμός στο ξεφόρτωμα των πραγμάτων για τα πρώτα δύο νησιά, με τον καπετάνιο και το πλήρωμα του "Κάλυμνος" να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται για την αναγκαστική καθυστέρηση, για την οποία όμως, σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις του Δημάρχου Πάτμου, είχαν ήδη ενημερωθεί. Είναι αυτή η πάγεια απαράδεκτη συμπεριφορά των πλοιάρχων, που εξυπηρετούν με τα πλοία τους τα μικρά νησιά του Αιγαίου. Μια συμπεριφορά που μοιάζει με την συμπεριφορά της κατσίκας που μόλις γεμίσει την καρδάρα με γάλα της δίνει μια κλωτσιά και την αδειάζει. Έχουν ίσως την αίσθηση οι καπεταναίοι αυτοί ότι αποτελούν τον ομφάλιο λώρο που συνδέει τις μικρές ξεχασμένες ακριτικές κοινωνίες με τον έξω κόσμο και κάνουν κατάχρηση αυτής της "εξουσίας". Τι θα γινόταν δηλαδή εάν ο καπετάνιος του "Κάλυμνος" περίμενε υπομονετικά την εκφόρτωση του μικρού φορτηγού; Άλλωστε, ούτε ο καιρός ήταν ανάποδος, ώστε να έχει το "άλλοθι" πως το παλιό σκαρί δεν μπορεί να κρατηθεί στο ντόκο, ούτε αυτά που ξεφορτώθηκαν στο λιμάνι των Αρκιών ήταν εμπορεύματα με εμπορική αξία. Μόνο ανεκτίμητη συναισθηματική αξία είχαν...

Τελικώς, παρά τη γκρίνια, τα πράγματα ξεφορτώθηκαν στους Αρκιούς και το "Κάλυμνος" απέπλευσε, με τον Δήμαρχο της Πάτμου να φωνάζει με αγανάκτηση, απευθυνόμενος προς τον καπετάνιο και το πλήρωμα του πλοίου. Τα τρόφιμα, τα δίχτυα αλιείας και τα υπόλοιπα είδη πρώτης ανάγκης φορτώθηκαν σε ένα μικρό φορτηγάκι, ενώ τα ποδήλατα ανέλαβαν να οδηγήσουν στον οικισμό τα μέλη του "Ναυτίλου".

Εδώ νοιώθω την ανάγκη και νομίζω ότι οφείλω να κάνω την εξής παρατήρηση. Ο αριθμός και το μέγεθος των ποδηλάτων ήταν δυσανάλογος με τον αριθμό και την ηλικία των παιδιών που υπάρχουν στους Αρκιούς ενώ, αντιθέτως, τα ποδήλατα που μεταφέρθηκαν στο Αγαθονήσι ήταν πολύ πιο λίγα από τον αριθμό των παιδιών που ζουν εκεί. Αυτό δεν έγινε βεβαίως σκόπιμα. Την ευθύνη φέρει, κατά τη γνώμη μου, ο Δήμαρχος της Πάτμου ο οποίος "μέτρησε" λάθος τον αριθμό των παιδιών, ενημερώνοντας λανθασμένα και το δ.σ. του "Ναυτίλου", με αποτέλεσμα κάποιοι κάτοικοι των Αρκιών να παραπονιούνται γιατί τα δικά τους παιδιά δεν πήραν ποδήλατο και κάποιοι άλλοι γιατί πήραν ποδήλατο αυτοί που δεν ζουν μονίμως στο νησί. Αυτό έγινε αντιληπτό από όλα τα μέλη της Αποστολής στο Αγαθονήσι. Πιστεύω ότι καλό θα ήταν στο μέλλον οι πληροφορίες για τις ανάγκες των παιδιών να μη βασίζονται σ' αυτά που λένε οι Δήμαρχοι των νησιών αλλά σε όσα λένε οι δάσκαλοι και οι μόνιμοι κάτοικοί τους.

Κατά την διάρκεια της παραμονής μας στους Αρκιούς έγινε αρκετή κουβέντα, μετά από πληροφορίες ενός ντόπιου ψαρά, για ισχυρούς νοτίους ανέμους και για το αν έπρεπε να φύγουμε εκείνο το απόγευμα για το Αγαθονήσι ή αν έπρεπε να παραμείνουμε στους Αρκιούς όπου το λιμάνι είναι πιο ασφαλές. Υπερίσχυσε, τελικώς, η άποψη ότι το πρόγραμμα της Αποστολής δεν έπρεπε να αλλάξει. Πολύ καλώς κατά την γνώμη μου δεν άλλαξε, αφ' ενός μεν γιατί οι πληροφορίες για τον καιρό ήταν αλληλοσυγκρουόμενες, αφ' ετέρου γιατί στο Αγαθονήσι υπήρχε η εναλλακτική λύση του Καθολικού. Όπως δε απεδείχθη, όταν λύσαμε κάβους το απόγευμα από το Μαράθι, οι πληροφορίες για κακό καιρό δεν επαληθεύτηκαν.

Με το Μαράθι, και γενικά με όλο το νησιωτικό σύμπλεγμα των Αρκιών, με συνδέουν πολλά. Συνήθιζα να επισκέπτομαι τακτικά την περιοχή, όσο είχα δουλειά και τη δυνατότητα να φουλάρω το ρεζερβουάρ του φουσκωτού, και να συμβάλλω, στο μέτρο των δυνατοτήτων μου, στην επίλυση των προβλημάτων των μικρών κοινωνιών τους. Με τους Καβουραίους - τον Μιχάλη, την Πόπη και τον Δημήτρη - οι σχέσεις μου ήταν κάτι περισσότερο από φιλικές. Αδελφικές, θα έλεγα.

Έτσι, όταν μετά τους Αρκιούς δέσαμε στο ντοκάκι των Καβουραίων, ένοιωσα πως επέστρεφα στο σπίτι μου. Γνωρίζοντας πως ο χρόνος ήταν λιγοστός, μετά τις αγκαλιές και τα φιλιά με τα τρία αδέλφια, ανηφόρισα βιαστικά στα γύρω υψώματα και στο εκκλησάκι του Άϊ Νικόλα, όπου κάναμε μια αξέχαστη Ανάσταση στα μέσα της δεκαετίας του '90.

Η θέα ολόκληρης της περιοχής, πάνω από τις εγκαταστάσεις των Καβουραίων, είναι μοναδική. Όσο φθάνει το μάτι και επιτρέπει η διαύγεια της ατμόσφαιρας, μπορεί κανείς να διακρίνει όλα τα νησιά που απαρτίζουν το Πολύνησο των Αρκιών. Ο οικισμός πάντως που γνώριζα, όταν πρωτοπήγα στο Μαράθι, δεν έχει καμμία σχέση με αυτόν που υπάρχει σήμερα στο νησί. Τότε υπήρχε μόνο το ταβερνάκι και τα λιγοστά δωμάτια των Καβουραίων, στη δυτική πλευρά του μικρού όρμου, και το εστιατόριο του Παντελή Αιμιλιανού στην ανατολική. Οι πρώτοι ζούσαν στο Μαράθι όλο τον χρόνο, ο Παντελής με την Κατίνα έρχονταν το καλοκαίρι και έφευγαν πάλι το φθινόπωρο. Δεν υπήρχε επίσης  ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ και το νερό ήταν ένα πρόβλημα καθώς το πλοίο που το μετέφερε με δυσκολία πλησίαζε στην ακτή. Σήμερα "ξεφύτρωσαν" αρκετά σπιτάκια στις γύρω πλαγιές, ο μικρός όρμος σφύζει από ζωή και σκάφη, ιδίως κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, ενώ η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος έλυσε τα περισσότερα προβλήματα.

Μπορεί να έχω συμβάλλει κι' εγώ, κατά κάποιο τρόπο, με τα άρθρα και τις προσπάθειές μου για την ηλεκτροδότηση του Μαραθιού στη σημερινή τουριστική αξιοποίηση του μικρού παράδεισου. Αν με ρωτούσε μάλιστα κανείς θα του έλεγα ότι δεν πάω πια στο Μαράθι με την ίδια λαχτάρα που πήγαινα παλαιότερα. Τότε που τα κεριά και το φως των άστρων και της σελήνης αρκούσαν για να φωτίσουν τις καλοκαιρινές νύχτες. Τότε που κάναμε μόνοι μας Ανάσταση στο εκκλησάκι του Άϊ Νικόλα. Τότε που οι κότες του Δημήτρη ήταν πραγματικά αλανιάρες και μπορούσε κανείς να μαζέψει τα αυγά τους κάτω απο τους θάμνους και τα πουρνάρια. Τότε που η μυζήθρα δεν προλάβαινε να κρυώσει καθώς την καταβρόχθιζα ζεστή με το κουτάλι της σούπας. Σήμερα μπορεί να μην υπάρχουν πια όλα αυτά τα "αναχρονιστικά" και τα "παλιομοδίτικα", που εξάπτουν τη φαντασία και μεγιστοποιούν τη νοσταλγία όσο είναι κανείς στην Αθήνα. Ο Μιχάλης, ο Δημήτρης και η Πόπη όμως είναι ακόμη εκεί και αυτός σίγουρα είναι ένας πολύ καλός λόγος για να επισκέπτομαι το Μαράθι όποτε μου δίνεται η ευκαιρία. Στο κάτω κάτω θα ήταν πολύ εγωϊστικό να θέλω να μείνει το Μαράθι χωρίς κόσμο και ηλεκτρικό ρεύμα μόνο και μόνο για να μπορώ να βρίσκω εγώ εκεί την ησυχία που τόσο μου λείπει στην Αθήνα.

Λίγο πριν μπούμε στο λιμάνι του Αγαθονησίου το μυαλό μου γύρισε μερικά χρόνια πίσω, τότε που το νησάκι αυτό έμοιαζε περισσότερο με τόπο εξορίας. Εξεπλάγην λοιπόν ευχάριστα με όσα είδα αυτή τη φορά. Καθαρό, με καινούργιους ασφαλτοστρωμένους δρόμους, λουλουδιασμένους κήπους, περιποιημένα σπίτια και παραλίες, εξαιρετικό σχολείο, καινούργιο κτίριο για το Περιφερειακό Ιατρείο, πρατήριο καυσίμων στο λιμάνι, υπό ανέγερση αρχαιολογικό μουσείο κοντά στο Καθολικό όπου βρέθηκαν αρχαία ευρήματα, με την κατασκευή του αποχετευτικού δικτύου και του νέου λιμανιού να είναι σε εξέλιξη. Μπορεί όλα αυτά να πει κανείς ότι δεν μπορεί να είναι έργα ενός ανθρώπου, του Δημάρχου στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως είναι απολύτως βέβαιο ότι ο Ευάγγελος Κόττορος, πρώην δάσκαλος και εδώ και μερικά χρόνια Δήμαρχος του νησιού, έχει συμβάλλει τα μέγιστα σ' αυτό το μεγάλο άλμα του Αγαθονησίου προς τα εμπρός. Μίλησα μαζί του και σε επόμενο άρθρο μου θα δείτε πώς απάντησε στις ερωτήσεις μου.

Η ζεστασιά των κατοίκων και η φιλοξενία του Δημάρχου ήταν χωρίς αμφιβολία ξεχωριστή. Μας έκανε το τραπέζι, μας ξενάγησε στα αξιοθέατα του νησιού και ήταν μαζί μας καθ' όλη σχεδόν την διάρκεια της παραμονής μας στο Αγαθονήσι. Η ευγνωμοσύνη ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των γονέων, του Δημάρχου, του διευθυντή του σχολείου Γιώργου Γρηγοριάδη, αλλά και της Αλεξάνδρας Νοβοτσίδου, της επί θητεία Ουκρανής ιατρού που υπηρετεί στο Αγροτικό Ιατρείο του νησιού. Ήταν χαρακτηριστική η απάντηση της Αλεξάνδρας σε ερώτησή μου αν θα μείνει ή θα φύγει από το Αγαθονήσι τώρα που τελείωσε το αγροτικό της :

"Τώρα που φέρατε αυτά τα φάρμακα για τους κατοίκους θα μείνω!".

Σε άλλο σημείο της μεταξύ μας συζήτησης είπε :

"Κάποιοι σύλλογοι μας έφεραν ψυχοφάρμακα που είναι και ακριβά. Δεν έχουμε όμως ψυχασθενείς στο Αγαθονήσι!".

Και πώς να έχει ψυχασθενείς το Αγαθονήσι. Όλοι οι ψυχασθενείς της χώρας έχουν άλλωστε συγκεντρωθεί στην Αθήνα...

Κάποια παιδιά χάρηκαν ιδιαίτερα με τα καινούργια ποδήλατά τους κι' εγώ στενοχωριόμουν που δεν είχαμε να δώσουμε ποδήλατα σε όλα. Ήταν χαρακτηριστική η περίπτωση του μικρού Νικόλα ο οποίος στην αρχή βρήκε μεγάλο το ποδήλατο που του δώσαμε. Στη συνέχεια όμως του πήρε τον αέρα και δεν ήθελε να κατέβει! Κάποια στιγμή μάλιστα έπεσε και κτύπησε λίγο στο γόνατό του. Φοβούμενος όμως μήπως του το πάρουν, σκαρφάλωσε και πάλι στη σέλλα!

"Κοιμήθηκε σχεδόν μ' αυτό στην αγκαλιά", μου είπε την άλλη μέρα η μητέρα του...

Το πρωί της Κυριακής, μετά από ένα γλέντι με πολύ κέφι το βράδυ του Σαββάτου, οι κυβερνήτες των έξι σκαφών αποφάσισαν να ανεφοδιαστούν από το Δημοτικό πρατήριο που βρίσκεται στο λιμάνι. Πρωτότυπος, αν και λίγο "πρωτόγονος", ο τρόπος μεταφοράς της βενζίνης από την αντλία στα ρεζερβουάρ των σκαφών. Ένας σωλήνας μήκους τριάντα τουλάχιστον μέτρων ένωνε σαν ομφάλιος λώρος την αντλία με τη βάνα πλήρωσης. Όσο καύσιμο παρέμεινε στο τέλος μέσα στο σωλήνα προωθήθηκε από τον πρατηριούχο μέσω της σταδιακής ανύψωσής του!

Μόλις ολοκληρώθηκε ο ανεφοδιασμός φύγαμε από το Αγαθονήσι αφήνοντας πίσω ένα κομμάτι της ψυχής μας...

Το ταξίδι έκλεισε με μια σύντομη στάση στην Τήνο για φαγητό, σε συνδυασμό με λουκουμάδες και παγωτό στις "Μεσκλιές". Καθώς επιστρέφαμε στην Ανάβυσσο, το μυαλό μου έτρεξε στις πρώτες εκείνες Αποστολές Αγάπης που ξεκίνησαν 14 χρόνια πριν από τα Ψαρρά. Ακολούθησαν η Αστυπάλαια, ο Άϊ Στράτης και η Ίμβρος, η Αμοργός, η Γαύδος, η Κάσος, το Καστελλόριζο, τα Διαπόντια, η Κίναρος και θα ακολουθήσουν σίγουρα κι' άλλες. Γιατί το ταξίδι, φίλοι του "Ναυτίλου", δεν τελειώνει με τη Σταγόνα Αγάπης που δώσαμε στους Αρκιούς, το Μαράθι και το Αγαθονήσι. Ακριβώς όπως η Ζωή, η Ελλάδα και το Αιγαίο δεν τελειώνουν με μας. Δεκάδες άλλες μικρές ξεχασμένες πατρίδες είναι εκεί και μας περιμένουν...

Σας ευχαριστώ πάντως που με κάνατε και πάλι να συγκινηθώ. Σας ευχαριστώ που με κάνατε να θυμηθώ παλιές όμορφες στιγμές. Σας ευχαριστώ για τη ζεστή φιλοξενία σας. Σας ευχαριστώ και σας συγχαίρω που είστε μονιασμένοι, αποδεικνύοντας με τη στάση σας πως η Θάλασσα μπορεί πράγματι να ενώσει όσους ταξιδεύουν στην αγκαλιά Της, αρκεί να ξεπεράσουν τη ματαιοδοξία, τους εγωϊσμούς, τα μικροσυμφέροντα και την αρχηγομανία τους.

Τα είδη που παρέδωσαν τα μέλη του "Ναυτίλου" στους Αρκιούς, το Μαράθι και το Αγαθονήσι, χάρις στις ευγενικές προσφορές των χορηγών, τα ονόματα των οποίων αναφέρονται στη συνέχεια, είναι τα εξής :

ΑΡΚΙΟΙ-ΜΑΡΑΘΙ   

•    Μίνιο 8 Χ 5 lts - «ΝΑΥΤΙΛΟΣ»
•    σετ κατσαρόλες 4 τμχ- Market In
•    20 κούτες χ 8 τμχ βάζα ελιές - ΚΡΟΝΟΣ
•    5 κούτες χ 12 τμχ του 1,5 lt παρθένο ελαιόλαδο - Market In
•    5 κούτες χ 12 τμχ φασόλια - Market In
•    4 κούτες χ 12 τμχ ρύζι γλασέ - Market In
•    4 κούτες χ 12 τμχ ρύζι καρολίνα - Market In
•    3 κούτες χ 12 τμχ φακές - Market In
•    2 κούτες χ 24 τμχ ζυμαρικά - Market In
•    1 κούτα χ 40 τμχ κονσέρβες τόνος - Market In
•    1 κούτα χ 48 τμχ γάλα εβαπορέ - Market In
•    1 παλέτα (50 κούτες χ 12 τμχ) κομπόστες - ΚΡΟΝΟΣ
•    10 ποδήλατα - IDEAL
•    6 ζευγάρια παπούτσια - FAMOUS Shoes Stores
•    Φαρμακευτικό υλικό (αντιβιώσεις, παυσίπονα, αντιφλεγμονώδη, είδη πρώτων βοηθειών, αντισταμινικά, ορροί κτλ.) - Anants Health Products & Φαρμακευτικός Σύλλογος Αρκαδίας
•    1 πομόνα – «ΝΑΥΤΙΛΟΣ»
•    1 κούτα είδη ρουχισμού - Open FASHION
•    Ένα φάκελο με τα username & password για τα Ηλεκτρονικά βοηθήματα από το site των Εκπαιδευτηρίων Κωστέας-Γείτονας για όλες τις τάξεις του Δημοτικού
•    12 Αντιανεμικά μπουφάν για τα παιδιά - Dynamic Co Marine
•    10 κιλά διχτυα - Π. ΚΑΡΑΒΕΣΗΣ & ΣΙΑ Ο.Ε.

    ΑΓΑΘΟΝΗΣΙ     

•    1 κούτα χ 18 τμχ επιτραπέζια παιχνίδια - Μουστάκας
•    2 κούτες γραφική ύλη - Πλαίσιο
•    2 κούτες χαρτί Α4 - Πλαίσιο
•    2 κούτες ζελατίνες-διαφάνειες - Πλαίσιο
•    4 κούτες χ 6 τμχ χλωρίνη  - Market In
•    4 κούτες χ 18 τμχ κρέμα καθαρισμού σπιτιού- Market In
•    1 κούτα χ 40 τμχ σφουγγάρια κουζίνας - Market In
•    3 set υπολογιστών (Desktop + οθόνη + πληκτρολόγιο + mouse) - Πλαίσιο
•    1 Laptop - Πλαίσιο
•    2 εκτυπωτές lazer Samsung (Δημαρχείο και Σχολείο) - Πλαίσιο
•    2 πολυμηχανήματα-fax HP (Δημαρχείο και Ιατρείο) - Πλαίσιο
•    1 τηλεόραση 32’’ Panasonic (Σχολείο) - INTERTECHS.A Panasonic
•    1 τόνερ - Πλαίσιο
•    8 μελάνια εκτυπωτών - Πλαίσιο
•    1 κούτα 48 CDs - ΜΙΝΟΣ ΕΜΙ
•    2 κούτες βιβλία και σχολικά βοηθήματα για όλες τις τάξεις του Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου -      Ελληνοεκδοτική
•    Βιβλία και εκπαιδευτικό υλικό από καθηγητές Κωστέας-Γείτονας
•    Ένα φάκελο με τα username & password για τα Ηλεκτρονικά βοηθήματα από το site των Εκπαιδευτηρίων Κωστέας-Γείτονας για όλες τις τάξεις του Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου
•    9 ζευγάρια παπούτσια για τα παιδιά - FAMOUS Shoes Stores
•    3 ποδήλατα για τα παιδιά - IDEAL
•    3 ποδήλατα για τα παιδιά - «ΝΑΥΤΙΛΟΣ»
•    1 κούτα είδη ρουχισμού - Open FASHION
•    Φαρμακευτικό υλικό (αντιβιώσεις,παυσίπονα,αντιφλεγμονώδη,είδη πρώτων βοηθειών,αντισταμηνικά,οροί κτλ.)        Σύγχρονος Ασκληπιός
•    12 Αντιανεμικά μπουφάν για τα παιδιά – Dynamic Co Marine

Μεταφορά: Μάζης Eταιρεία Mεταφορών, Blue Star Ferries

Τα μέλη του "Ναυτίλου" και τα σκάφη που έλαβαν μέρος στην Αποστολή ήταν :

Γιώργος Νικολόπουλος + 5 άτομα πλήρωμα, με Faethon 900 και 2 X 250 YAMAHA
Βαγγέλης Τρίκας + 3 άτομα πλήρωμα, με Faethon 950 sport cabin και 2 Χ 300 MERCURY
Τάκης Χαραλαμπόπουλος + 4 πλήρωμα, με Commander 33 και 2 X 300 SUZUKI
Κώστας Λαζόπουλος + 3 άτομα πλήρωμα, με Solemar 950 και 2 X VOLVO 370
Πάνος Καραμεσίνης + 5 άτομα πλήρωμα, με Faethon 900 και 2 X 250 SUZUKI
Δημήτρης Μπιλάλης + 3 άτομα πλήρωμα, με Faethon 900 και 2 X 175 SUZUKI

Σχόλιο του Διοικητικού Συμβουλίου του "Ναυτίλου".

Η Φυσιολατρική Λέσχη Φίλων Φουσκωτών Σκαφών «ΝΑΥΤΙΛΟΣ», αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει θερμά τους πολλούς και σπουδαίους Χορηγούς για την προσφορά τους, ενισχύοντας την πρώτη Αποστολή «Σταγόνα Αγάπης στο Αιγαίο» για το 2014.

Πρέπει να αναφερθεί ότι η πρωτοβουλία αυτή, δεν θα μπορούσε να ευοδωθεί χωρίς την έμπρακτη στήριξη των Χορηγών μας οι οποίοι έδειξαν άμεσα και με ευχαρίστηση στο κάλεσμα μας, την ευαισθησία τους αλλά και το κοινωνικό τους πρόσωπο, προς τα τρία ακριτικά νησιά της πατρίδας μας τα οποία είχαμε προγραμματίσει να επισκεφθούμε κατά την διάρκεια του ταξιδιωτικού μας την τρέχουσα χρονιά.

Πλαίσιο, IDEAL Bikes, Εκπαιδευτήρια Κωστέα – Γείτονα, Ελληνοεκδοτική, INTERTECH S.A., Market In,  Open FASHION, FAMOUS Shoes Stores, Anants Health Products, Σύγχρονος Ασκληπιός, Φαρμακευτικός Σύλλογος Αρκαδίας, Μάζης Eταιρεία Mεταφορών, Blue Star Ferries, Π. ΚΑΡΑΒΕΣΗΣ & ΣΙΑ Ο.Ε., Μουστάκας, Slider Pleasure Boats, ΜΙΝΟΣ ΕΜΙ, Dynamic Co Marine, Alpha TV - χορηγός επικοινωνίας.