Rib and Sea
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Ταξιδεύοντας
Πρέσπεια 2013
Του Μπάμπη Κωνσταντάτου.
Η περιοχή των Πρεσπών είναι το αγαπημένο μου μέρος και θεωρώ ότι εκεί είναι η αρχή της Ελλάδας. Έτσι, όποτε βρίσκω ευκαιρία φορτώνω πετρέλαια το camper και παίρνω τον ανήφορο. Kι αυτό συμβαίνει τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο: μια χειμώνα και μια καλοκαίρι. Tο καλοκαίρι πάντα την ίδια εποχή, το δεύτερο 15θήμερο του Αυγούστου, γιατί τότε είναι τα Πρέσπεια. Τα Πρέσπεια είναι μια συναυλία στα ερείπια της Βασιλικής του Αγίου Αχιλλείου στο ομώνυμο νησάκι της μικρής Πρέσπας, που γίνεται κάθε χρόνο τα τελευταία 20 χρόνια. Η είσοδος είναι ελεύθερη και η ποιότητά της πραγματικά υψηλή.
Στο Νυμφαίο των χρυσοχόων με τις αρκούδες του "Αρκτούρου".
Γράφει ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Το χωριό Νυμφαίο (παλαιότερη ονομασία Νιβέστα) βρίσκεται σε μια κορυφή του όρους Βέρνον σε υψόμετρο 1350 μέτρων και έχει χαρακτηρισθεί «διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός».
Είναι ένα από τα παλιότερα ορεινά χωριά της Μακεδονίας, (οικίστηκε περί το 1385 από Βλάχους Οδίτες, δηλαδή λατινοφωνήσαντες αυτόχθονες Μακεδόνες), που επί 1.400 χρόνια φύλαγαν τη γειτονική Εγνατία Οδό και οι οποίοι κατέφυγαν τότε στα απρόσιτα βουνά ύστερα από σκληρές μάχες με τους Οθωμανούς. Αυτοί οι πολεμιστές οικιστές του Νυμφαίου συνθηκολόγησαν αργότερα υπό όρους, και έτσι παρέμειναν ένοπλοι και αυτοδιοικούμενοι, υπαγόμενοι απ' ευθείας στη Βαλιντέ Σουλτάνα, δηλαδή τη μητέρα του Σουλτάνου, στην οποία πλήρωναν πολύ μειωμένους φόρους. Μέχρι τις αρχές του 17ου αιώνα ζούσαν κυρίως με ληστρικές επιδρομές στα τσιφλίκια του κάμπου. Περί το 1630 άρχισαν να επιδίδονται στην ασημουργία και ανέδειξαν το χωριό τους σε περιώνυμο κέντρο αργυροχρυσοχοΐας όλης της Μακεδονίας για τους υπόλοιπους τρεις αιώνες.
Κατέβασμα της Νέδα.
Την... κατέβηκε ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Η Νέδα είναι το μοναδικό ελληνικό ποτάμι θηλυκού γένους. Οι πηγές του βρίσκονται στην ορεινή Αρκαδία και οι εκβολές του κοντά στον Πύργο. Κάπου στην αρχή του κυλάει το ομορφότερο κομμάτι του, όπου υπάρχει δυνατότητα κατάβασης. Αυτά που θα δει και θα νοιώσει ο ταξιδευτής αυτού του ποταμού περπατώντας, σκαρφαλώνοντας ή κολυμπώντας δεν περιγράφονται ούτε με λέξεις ούτε με φωτογραφίες. Το βιντεογραφικό δείγμα είναι απλά μια ιδέα για να πληροφορηθείτε τι υπάρχει λίγο μακρύτερα από την... άσφαλτο.
Για οργανωμένη κατάβαση (συνιστάται):http://www.trekking.gr/gr/Rafting-faragi-Lousios.html
Στο δάσος της Ελατιάς με το camper του Μπάμπη Κωνσταντάτου.
Ταξιδεύει ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Γύρω στα 50 χλμ. βόρεια της Δράμας, κοντά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα που ορίζονται από την οροσειρά της Ροδόπης, απλώνεται ένα μαγικό δάσος: Το δάσος της Ελατιάς. Διατηρεί ακόμα και την ονομασία Καράντερε, ωστόσο το ελληνικό όνομα προσδίδει και τον ακριβή χαρακτήρα του δάσους, στο οποίο φυτρώνει στη μεγαλύτερη έκτασή του η Ερυθρελάτη. Επιβλητικοί κολοσσοί των 30 και πάνω μέτρων με τα κρεμαστά σαν κουρτίνες κλαδιά τους σχηματίζουν μέσα στην μονίμως υγρή ατμόσφαιρα πυκνά και σκοτεινά δάση. Η μεγάλη δε, βιοποικιλότητα της περιοχής κάνει το δάσος της Ελατιάς μοναδικό, ξεχωριστό και σίγουρα διαφορετικό από τα μονότονα επίπεδα αντίστοιχα δάση της βόρειας Ευρώπης. Η περιοχή αυτού του μοναδικού δρυμώνα ξεκινάει νοερά από τον ποταμό Νέστο και όσο κερδίζει σε υψόμετρο υπερτερεί της βλάστησης η δασική πεύκη, που και αυτό προξενεί ιδιαίτερο βιογεωγραφικό ενδιαφέρον. Φυσικά, σ’ αυτό το δάσος υπάρχουν και άλλα ενδιαφέροντα πράγματα όσον αφορά την χλωρίδα αλλά και την πανίδα.
Στην άλλοτε μεγάλη και οικονομικά ανθηρή Έδεσσα.
Του Μπάμπη Κωνσταντάτου.
Η Έδεσσα σήμερα είναι περισσότερο γνωστή από τους πανέμορφους και εντυπωσιακούς καταρράκτες της, που περνάνε μέσα από την πόλη και ξεχύνονται στον κάμπο, κάνοντάς τον πλούσιο σε βλάστηση αλλά τροφοδοτώντας και το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Ωστόσο, ίσως, λίγοι γνωρίζουν ότι κάποτε αυτά τα νερά ήταν η φυσική κινητήρια δύναμη του μεγαλύτερου «καναβουργείου» (κλωστοϋφαντήριου) των Βαλκανίων.