Rib and Sea

Αναπολεί και σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Επιστρέψαμε στην Αθήνα και αρχίσαμε να τρέχουμε πανικόβλητοι προκειμένου να εξασφαλίσουμε τις χορηγίες που θα μας επέτρεπαν  να καλύψουμε τον κατάλογο των ειδών πρώτης αναγκης που είχαν ζητήσει το σχολείο, το Ιατρείο και ο Οργανισμός Νεολαίας και Άθλησης του Δήμου Μεγίστης. Δεν ήταν εύκολο. Οι τηλεφωνικές επαφές μου με τον Αντώνη Μακρυδάκη ήταν σχεδόν καθημερινές. Όπως εμείς, έτσι κι' εκείνοι, στον Παγκρήτιο Όμιλο, είχαν βγει στο κυνήγι του χορηγού. Από τον Κυριάκο Κυριακίδη της "Mostro" ήρθε η πρώτη χαρμόσυνη είδηση. Ένα μικρό φουσκωτό σκάφος ήταν η προσφορά της εταιρείας στα παιδιά του Καστελλόριζου και στον Οργανισμό Νεολαίας και Άθλησης, με τον Κώστα Γκολφινόπουλο να συμπληρώνει το πακέττο με την προσφορά μιας εξωλέμβιας "Tohatsu"!

Δεν μας απασχολούσε όμως μόνο η εύρεση χορηγών. Η σύμπλευση δεκάδων φουσκωτών σκαφών σε μια τόσο μεγάλη απόσταση στην ανοικτή θάλασσα ήταν άλλο ένα θέμα. Οι σύλλογοι που είχαν δείξει ενδιαφέρον να λάβουν μέρος στην Αποστολή, εκτός από τους συνδιοργανωτές, ήταν οι "Τρίτωνες" της Κω, ο Ροδιακός όμιλος, ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Ιδιοκτητών και Φίλων Φουσκωτών Σκαφών (από την Κύπρο φυσικά) και ο Κώστας Κηπουργός σαν εκπρόσωπος του Πατραϊκού ομίλου. Για τον τελευταίο δεν υπήρχε πρόβλημα αφού συμφωνήθηκε να επιβιβασθεί στο σκάφος μου μαζί με τον Ανδρέα, τον Κώστα Ρουμπάνη και την καπετάνισσα. Και επειδή εκείνη την εποχή δεν είχα δικό μου σκάφος, προσφέρθηκε ο Κώστας Καραντώνης να μου παραχωρήσει το εκπληκτικό "Sea Quest" 7,60

Στις συζητήσεις που είχαμε με τον Μακρυδάκη αποφασίστηκε τα σκάφη των μελών του Παγκρητίου συλλόγου να μεταβούν στη Ρόδο, όπου θα συναντούσαν τα μέλη του "Ναυτίλου" και των "Τριτώνων" της Κω. Το δ.σ. του Ροδιακού Ομίλου είχε αναλάβει τον ανεφοδιασμό των σκαφών με καύσιμα και την διανυκτέρευση των πληρωμάτων. Παράλληλα είχαν κι' αυτοί εξασφαλίσει κάποια από τα είδη που είχε ανάγκη το Καστελλόριζο. Το πρωί της Δευτέρας 24 Μαίου τα σκάφη θα έπλεαν ομαδικώς από την Ρόδο μέχρι το καστελλόριζο.

Σημαντική ήταν επίσης η προσφορά της ναυτιλιακής εταιρείας Λ.Α.Ν.Ε., που εξυπηρετούσε τότε το ακριτικό νησί και, ιδίως, του κ. Γιώργου Αλεβίζου, ο οποίος έκανε αμέσως δεκτό το αίτημά μου για την δωρεάν μεταφορά των ειδών πρώτης ανάγκης που είχαμε εξασφαλίσει για το Καστελλόριζο. Και δεν επρόκειτο για ευκαταφρόνητο φορτίο! Ο "φίλος" του Καστελλόριζου Δημ. Αβραμόπουλος μας είπε ότι το υπουργείο του δεν είχε χρήματα και μας παρέπεμψε στον Ε.Ο.Τ. που φιλοτιμήθηκε να διαθέσει 1.500 ευρώ. Χρήματα με τα οποία αγοράσαμε τα εποπτικά μέσα διδασκαλίας για το Νηπιαγωγείο του Καστελλόριζου.

Και ενώ περνούσαν οι μέρες και πλησίαζε η ώρα του απόπλου, όλο και περισσότερα από τα είδη πρώτης ανάγκης, που μας είχαν ζητήσει απ' το ακριτικό νησί, συγκεντρώνονταν στην Αθήνα, τη Ρόδο, την Κω και την Κρήτη. Βιβλία, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, συσκευές fax, ψυγείο, φούρνος μικροκυμάτων, ασύρματα τηλέφωνα, cd και dvd player, τηλεόραση, γραφική ύλη, παιγνίδια, φάρμακα, αθλητικό υλικό, κλιματιστικά μηχανήματα, αναλώσιμα φωτοαντιγραφικών μηχανημάτων και εποπτικά μέσα διδασκαλίας, αλλά και ένα φουσκωτό μηχανοκίνητο σκάφος για τις ανάγκες επιτήρησης και ασφάλειας των νεαρών ιστιοπλόων του Δημοτικού Οργανισμού Νεολαίας και Άθλησης.  

Θέλοντας να δώσω επισημότητα στην Αποστολή μας, επικοινώνησα με τον Παναγιώτη Γαλάνη, ένα παλιό μου συμφοιτητή, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν λιμενάρχης στη Ρόδο. Τότε έμαθα ότι ο Γαλάνης ήταν φίλος του Καστελλόριζου και είχε σταθεί πολλές φορές στο παρελθόν στο πλευρό των κατοίκων του, δημιουργώντας μάλιστα και τράπεζα αίματος. Έκανε λοιπόν αμέσως δεκτή την πρότασή μου, να συνοδεύσει τα σκάφη που θα μετείχαν στην Αποστολή ένα πλωτό του λιμενικού, και να επιβιβαστεί μάλιστα και ο ίδιος στο καμπινάτο "Bat"του Βαγγέλη Καλαθενού!

Το Σάββατο 22 Μαίου 2004, τα μέλη του "Ναυτίλου", που συμμετείχαν στην Αποστολή, συγκεντρώθηκαν στην Ανάβυσσο και έριξαν τα σκάφη τους στο νερό. Επικεφαλής τέθηκε ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος, ενώ χρέη "σκούπας" ανέλαβαν ο Γρηγόρης Οικονόμου και ο Παντελής Περιστέρης. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας τα σκάφη των μελών του "Ναυτίλου" αγκυροβόλησαν στην Αμοργό. Όλα είχαν πάει καλα μέχρι εκείνη την στιγμή. Την επόμενη μέρα λύσαμε κάβους και αποπλεύσαμε για τη Ρόδο. Ανοικτά του νησιού των Ιπποτών η "σκούπα" του Δραγάτη παρουσίασε πρόβλημα και ακινητοποιήθηκε. Κάποιος έπρεπε να τον ρυμουλκύσει μέχρι τη Ρόδο. Αν και δεν ήμουν επιφορτισμένος με καθήκοντα "σκούπας", αναγκάστηκα να επιστρέψω στην ουρά του κονβόϋ και να αναλάβω την ρυμούλκυση, καθώς οι υπόλοιποι είχαν εξαφανιστεί στον ορίζοντα. Στη μαρίνα της Ρόδου κατέπλευσαν εκείνο το απόγευμα και τα υπόλοιπα σκάφη από την Κω και την Κρήτη. Πήραμε καύσιμα και αποσυρθήκαμε στο ξενοδοχείο που είχε κλείσει για μας ο Ροδιακός σύλλογος.

Το πρωί της Δευτέρας 24 Μαίου οι πενήντα περίπου κυβερνήτες άρχισαν να λύνουν κάβους και να βγαίνουν από τη μαρίνα της Ρόδου. Έδωσα το τιμόνι στον Κηπουργό κι' εγώ ασχολήθηκα με την φωτογράφιση. Αφού κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του αδικοχαμένου προέδρου του ΡΟΤΑ Σάββα Γεραβέλη, ξεχυθήκαμε στο ανοικτό πέλαγος, με το πλωτό του λιμεναρχείου να μας συνοδεύει διακριτικά και τον Παναγιώτη Γαλάνη να έχει επιβιβαστεί σε ένα σκάφος του Ροδιακού συλλόγου.

Ο καιρός ήταν πολύ ευνοϊκός και η διάθεση όλων ανεβασμένη. Όσο πλησιάζαμε στο Καστελλόριζο η συγκίνηση και η αδρεναλίνη κτυπούσαν κόκκινο. Αργότερα μάθαμε ότι οι τουρκικές υπηρεσίες αναστατώθηκαν με την παρουσία τόσων πολλών σκαφών, που έπλεαν σε απόσταση αναπνοής από τα παράλια της Τουρκίας, με αποτέλεσμα να ανασταλούν οι άδειες των στρατευμένων και να ενεργοποιηθούν τα ραντάρ της περιοχής, θέτοντας εκτός λειτουργίας τις ενδείξεις των GPS! Λίγο έξω απ' τη Ρω μας περίμεναν τα σκάφη των φίλων του "Παγκύπριου Συνδέσμου Φίλων και Ιδιοκτητών φουσκωτών σκαφών", με τον οποίον επρόκειτο να αδελφοποιηθεί ο "Ναυτίλος" κατά την διάρκεια της παραμονής μας στο Καστελλόριζο, αλλά και το πλωτό του λιμενικού σταθμού Μεγίστης, παίρνοντας τη σκυτάλη απ' το πλωτό του λιμεναρχείου της Ρόδου, που μας συνόδευε μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Ήθελα πάντως, πάση θυσία, να φωτογραφίσω και να βιντεοσκοπήσω τον κατάπλου των σκαφών στο λιμάνι του νησιού και γι' αυτό βγήκα πρώτος στη στεριά, αφήνοντας το τιμόνι στον Κώστα Κηπουργό. Δεν ήμουν άλλωτε ο μόνος. Ένα αεροσκάφος της Αερολέσχης Ηρακλείου πετούσε πάνω απ' την εντυπωσιακή νηοπομπή, με το πλήρωμά του να φωτογραφίζει και να βιντεοσκοπεί την ανεπανάληπτη ειρηνική "απόβαση"σκαφών και πληρωμάτων. Όσο για μένα; Από το "castello rosso" των Ιωαννιτών Ιπποτών είχα τη μοναδική ευκαιρία να απολαύσω και να απαθανατίσω την "εισβολή" των πενήντα φουσκωτών στο γραφικό λιμάνι του Καστελλόριζου. Είναι κάποιες στιγμές που δύσκολα μπορεί να κρατήσει κανείς τα μάτια του στεγνά. Η υποδοχή των πληρωμάτων εκ μέρους της Δημοτικής Αρχής , των κατοίκων και των μαθητών του σχολείου, που φορούσαν την τοπική παραδοσιακή φορεσιά και μας περίμεναν κρατώντας λουλούδια στα χέρια, ήταν κάτι περισσότερο από συγκινητική...

Το ίδιο βράδυ, αφού πρώτα τα πυροτεχνήματα φώτισαν τον ουρανό, ο Δήμος Μεγίστης παρέθεσε δείπνο προς τιμήν των πληρωμάτων, παρουσία των στρατιωτικών και λιμενικών Αρχών, των δασκάλων, των ιατρών, των καθηγητών και του Λιμενάρχη Ρόδου, αρχιπλοιάρχου Παναγιώτη Γαλάνη, τον οποίον ο Δήμαρχος κ. Παύλος Πανηγύρης τίμησε για τις υπηρεσίες του στο νησί, απονέμοντάς του τον τίτλο του Επιτίμου Δημότη. Οι Αντώνης Μακρυδάκης, Σταμάτης Βουκουβαλίδης και Δημήτρης Γερολέμου πήραν τον λόγο για λογαριασμό των συλλόγων τους, ενώ εγώ δεν έχασα την ευκαιρία να καυτηριάσω την αδιαφορία των πολιτικών και των μ.μ.ε., ρισκάροντας, για άλλη μια φορά, να χαρακτηριστώ "γραφικός" και "κουραστικός". Κατά την διάρκεια του δείπνου, οι πρόεδροι του "Ναυτίλου" και του "Παγκύπριου Συνδέσμου" αντήλλαξαν αναμνηστικά δώρα και πλακέττες, επισημοποιώντας έτσι την αδελφοποίηση των δύο συλλόγων και δίνοντας την υπόσχεση για μελλοντική συνεργασία και διοργάνωση κοινών εκδηλώσεων.

Δεν μπορέσαμε πάντως, προτού φύγουμε απ' το Καστελλόριζο, να μην επισκεφτούμε το Kas της Τουρκίας. Επειδή όμως οι γραφειοκρατικές διαδικασίες για τον κατάπλου ενός σκάφους στην Τουρκία ήταν (και συνεχίζουν να είναι) εκτός... συναγωνισμού, το δε Καστελλόριζο δεν ήταν (και συνεχίζει, δυστυχώς, να μην είναι) λιμάνι εξόδου, επιλέξαμε την πιο εύκολη λύση. Επιβιβαστήκαμε στο καίκι που εκτελούσε το τοπικό δρομολόγιο, και πολύ το χαρήκαμε. Οι εντυπώσεις μας από την επίσκεψή μας στο Kas ήταν, λίγο πολύ,  οι ίδιες με αυτές που αποκομίζουν όλοι όσοι επισκέπτονται τις παραθαλάσσιες πόλεις της Τουρκίας. Φιλόξενο κλίμα για τους ξένους, καλό και φθηνό φαγητό, σύγχρονες τουριστικές εγκαταστάσεις, καταστήματα, τράπεζες και κάθε είδους παροχή υπηρεσίας (μέχρι καταδυτικό κέντρο υπήρχε στο Kas!). Αν μάλιστα σ' αυτά προσθέσει κανείς το γεγονός ότι πριν από μερικές δεκαετίες στο Καστελλόριζο ζούσαν και ευημερούσαν 14.000 άτομα και το Kas δεν ήταν παρά ένα μίζερο χωριό μερικών εκατοντάδων κατοίκων, τότε δεν έχει παρά να πέσει σε βαθειά μελαγχολία και περισυλλογή διαπιστώνοντας, για άλλη μια φορά, ότι οι πολιτικοί που διαφεντεύουν τις τύχες της χώρας μας δεν είναι μόνο αδιάφοροι, αμνήμονες και ανεγκέφαλοι, αλλά και προδότες... (δεν θα κάνει κάποιος από αυτούς το λάθος να με μηνύσει κάποια στιγμή για συκοφαντική δυσφήμιση και εξύβριση;).

Ο απόπλους των σκαφών από το Καστελλόριζο έγινε κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες καιρικές συνθήκες, λόγω των ισχυρών ανέμων έντασης πάνω από 7 B. που άρχισαν να πνέουν σ' ολόκληρο το Αιγαίο, από το μεσημέρι της Τρίτης 25 Μαίου μέχρι και το τέλος εκείνης της εβδομάδας. Έτσι, πολλοί κυβερνήτες χρειάστηκαν τρεις και τέσσερις ημέρες μέχρι να επιστρέψουν στη βάση τους, ενώ άλλοι αναγκάστηκαν να φορτώσουν τα σκάφη τους στα πλοία της γραμμής και άλλοι να διανυκτερεύσουν σε παραθαλάσσιες πόλεις της Τουρκίας! Σημασία έχει ότι όλοι επέστρεψαν σώοι και ασφαλείς στα σπίτια τους, χωρίς ζημιές και ατυχήματα. Όσο για μας; Πλεύσαμε μέχρι τη Ρόδο, ακολουθώντας τη ρότα του "Ιεράπετρα", και στη συνέχεια φορτώσαμε το σκάφος στο πλοίο της γραμμής και επιστρέψαμε αεροπορικώς στην Αθήνα. Η αδικαιολόγητα μεγάλη κατανάλωση εκείνου του κινητήρα σε καύσιμα και λάδια, άδειασε τις τσέπες μας και εξάντλησε κάθε διάθεση να ζητήσουμε... δανεικά για να επιστρέψουμε εν πλω.

Χορηγοί και υποστηρικτές της Αποστολής.

JET OIL
Φ. ΓΚΟΛΦΙΝΟΠΟΥΛΟΣ & Σια Ο.Ε.
MOSTRO
E.O.T.
ΖΩΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ Α.Ε.
Λ.Α.Ν.Ε.
ΔΗΜΟΣ ΣΚΑΛΑΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ
ΥΔΡΟΥΣΣΑ - ΓΡ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
Γ. ΔΡΑΓΑΤΗΣ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΌ "THALASSA"
ΜΕΤΑΛΛΟΣΤΕΓΑΣΤΙΚΗ Α.Ε.
TRAVEL CENTER
VIDEOLAND
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ
ALL WEATHER UNDERWEAR
SUPER MARKET ΧΑΡΜΑ
CAPTAIN HOOK - Μ. ΓΕΝΙΤΣΑΡΙΔΗΣ
ΡΑΔΙΟ ΜΑΚΡΑΚΗ
MAROUDAS COMPANIES
ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ Χ. ΠΑΠΑΔΟΒΑΣΙΛΑΚΗΣ
ΚΑΒΟΣ ΣΠΟΡ
ΤΣΟΥΜΠΑΣ
ΤΑΒΕΡΝΑ "Η ΑΜΠΕΛΟΣ"
ΛΙΜΕΝΑΡΧΗΣ ΡΟΔΟΥ Π. ΓΑΛΑΝΗΣ