Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Στο ξωκκλήσι της Παναγίας της Κακαβιώτισσας είχαμε πάει τρεις φορές μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα που βρεθήκαμε και πάλι στην όμορφη Λήμνο. Και, για να είμαι ειλικρινής, εγώ προσωπικώς δεν πήγα ούτε για να προσκυνήσω ούτε για κάνω τον σταυρό μου ούτε για να να ζητήσω από την Παναγιά να αφαιρέσει τα υλικά οικοδομών που παράγουν τα νεφρά μου. Μ' αρέσει απλώς το σημείο όπου είναι κτισμένο το καμπριολέ ξωκκλήσι της, εκεί στα βαθουλώματα των βράχων του Κάκαβου, αλλά και το μονοπάτι που οδηγεί μέχρι εκεί.
Αυτή τη φορά υπήρχε ένας ακόμη λόγος για να επισκεφτούμε την Κακαβιώτισσα. Ήθελα να την βιντεοσκοπήσω από ψηλά καθώς η τελευταία φορά της αεροβιντεοσκόπησης, που έκανα πριν από 4 χρόνια, έγινε σε ακατάλληλη ώρα της ημέρας με τον ήλιο να είναι στην ανατολή και την είσοδο της Κακαβιώτισσας στη σκιά. Έτσι, αυτή τη φορά επιλέξαμε να ανηφορίσουμε στο μονοπάτι το απόγευμα και το αποτέλεσμα ήταν σαφώς καλύτερο.








