Rib and Sea

«Με λόγια Σπαθάτα»!
Δεν είναι δικά μου τα λόγια του τίτλου: Τα πήρα από δύο συνεντεύξεις σε συνεχόμενα Κυριακάτικα φύλλα της εφημερίδας «Το ΒΗΜΑ». Απ’ αυτές εμπνεύστηκα και παρασύρθηκα στη συγγραφή του άρθρου. Η πρώτη (24 Ιουλίου 2016)  ήταν του καθηγητή και προέδρου του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού Κων/νου Τσουκαλά στον δημοσιογράφο Μάρκο Καρασαρίνη, με κεντρικό θέμα την οργάνωση της επετείου των 200 χρόνων από την Ελληνική επανάσταση του 1821 με τίτλο «Η Ελληνική κοινωνία είναι πλέον ώριμη να ξαναδιαβάσει το παρελθόν της»…
Ξέρετε, κύριε Τσουκαλά, το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω το παρελθόν μου, αλλά δεν «γουστάρω» και τη δική σας επιμονή! Δεν ήταν το 1821 αγώνας για τη γέννηση «ενός ακόμα νέου έθνους»! Αγώνας για την αναγέννηση του Ελληνικού έθνους, ναι! Για την ανασυγκρότησή του σε νέα Πολιτεία, ναι!

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Προ ημερών διετάχθη η δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων του Αλαφούζου για πιθανότατη φοροδιαφυγή. Όλως συμπτωματικώς λίγες μέρες πριν την οριστική αδειοδότηση των 4 καναλιών. Και τούτο επειδή και η παρούσα κυβέρνηση [τρόπος του λέγειν] αντιμάχεται τη διαπλοκή των άλλων.  
Αλλά η κυβέρνηση δεν περιορίσθηκε σ’ αυτό. Λίγες ημέρες πριν συνέβη και το εξής εξόχως σημαντικό, όπως διάβασα σε κάποιο ιστολόγιο:
Στην διάρκεια της παρθενικής προβολής του «Σινέ Ρόδον» στον Σταφιδόκαμπο Ανδραβίδας και παρουσία 200 θεατών τα αστυνομικά όργανα του ΑΤ Ανδραβίδας έκαναν ντου στον υπαίθριο κινηματογράφο και συνέλαβαν τον υπεύθυνο και πρόεδρο του ν.π.δ.δ. «Πνευματικό Κέντρο Σταφιδοκάμπου»  Γ. Αλεβιζόπουλο με την αιτιολογία ότι για το μπουκαλάκι με το νερό που έδινε δωρεάν στους θεατές έπρεπε να έχει άδεια καντίνας από το υγειονομικό.

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Σήμερα βαρέθηκα να γράψω. Μου τη βάρεσε εντελώς που ο Δήμαρχος Δράμας γκρέμισε την αυτοσχέδια παράγκα-σκοπευτήριο, όπου επροπονείτο η χρυσή Ολυμπιονίκης Άννα Κορακάκη. Στην αρχή νόμισα πως προέβη στο εν λόγω διάβημα συμβολικά μιμούμενος τους αρχαίους προγόνους μας που γκρέμιζαν τα τείχη των πόλεών τους καθώς υποδέχονταν τους Ολυμπιονίκες. Μετά, όμως, άκουσα πως ήταν εκνευρισμένος, λέει, που το κράτος [τί ‘ναι τούτο πάλι;] δεν στηρίζει τους αθλητές μας. Θα του έλεγα πως είναι και ο πρώτος μάγκας, αν έστηνε ένα μικρό μουσείο γύρω από την παράγκα με την πινακίδα «Ιδού πώς η πολιτεία συνδράμει τη νεολαία μας για πρωταθλητισμό. Από εδώ ξεκίνησε η χρυσή Ολυμπιονίκης του 2016 Άννα Κορακάκη».  
Και βγήκαν και οι γελοίοι οι πωλητικοί να καρπωθούν  τις μοναχικές προσπάθειες της δικής μας Άννας, για να την κάνουν δική τους. Αει σιχτίρ!

Γράφει η Ρέα Βιτάλη.

Η απίστευτη υπόθεση με τα τρόφιμα που «έκαναν φτερά» από την παιδική κατασκήνωση για ΑμεΑ στον Αγιο Ανδρέα και η άμεση αντίδραση του δημάρχου Μαραθώνα τον ανέδειξε στα μάτια μας ως ένα σοβαρό, αποφασιστικό, αποτελεσματικό, έντιμο, συνεπή, πρακτικό, με ήθος και τσαγανό, χρήσιμο ον.

Πόσο φθηνός; Μάλλον πιο πολύ! Πόσο τσιγκοπάφιλας πρέπει να είσαι, αν, για παράδειγμα, μπορείς να βάλεις χέρι σε τρόφιμα που προορίζονται για ανθρώπους με ειδικές ανάγκες; Πώς μπορεί ο άνθρωπος να ξεριζώσει τη συνειδησιακή ζυγαριά του; Πώς μπορεί να πορεύεται στην καθημερινότητα της ζωής του και να μην βαραίνει την πλάτη του η αμαρτία; Πώς μπορεί να θεωρεί ότι έχει καπαρωμένο το ότι θα γεννήσει μόνο υγιή παιδιά; Και δεν αντιλαμβάνεται, ότι τον γονιό που κουβαλάει σταυρό, από τον άλλον που καμαρώνει ένας υγιές παιδί, τον χωρίζει μόλις μια τρίχα απόσταση;

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Ο κύριος Γεώργιος Κυρίτσης κατέχει το ρεκόρ κατάληψης θέσης βουλευτή εις αναπλήρωση παραιτηθέντος. Τούτο έγινε δις, μία με τον Βουλευτή Χουντή και μία με τη Βουλευτή Κατριβάνου. Ευτύχησε, έτσι, να ψηφίσει το 3ο Μνημόνιο μαζί με τη ΝΔ, το ΠΟΤΑΜΙ, την Συμπαράταξη, τους ΑΝΕΛ και τον όλον ΣΥΡΙΖΑ. Ακολούθως, να ψηφίσει  το ασφαλιστικό, το φορολογικό, τον κόφτη και όλα τα άλλα πολυσέλιδα νομοσχέδια που ασφαλώς και δεν είχε διαβάσει. Για να μπορέσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να παραμείνει στη θέση της και εκείνος στην βουλευτική έδρα του.
Βέβαια, είναι ελαφρώς αντιστασιακός. Ορκίσθηκε π.χ. με τα χέρια πίσω σαν να έκανε βόλτα στο Σύνταγμα. Δεν έγινε και τίποτε να ‘ουμ. ‘ντάξ΄! Ολίγον από ασέβεια προς το Κοινοβούλιο. Σιγά τα ωά!