Κείμενο, βίντεο και φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Σύνδεση με το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1512-to-finally-my-darling-sto-diafani-kai-tin-olympo
Δεν μπορούσα να πιστέψω πως όλοι οι άνεμοι είχαν πάει για ύπνο εκείνο το πρωί! Ήμαστε στο ανατολικό Καρπάθιο, με μια θάλασσα που έμοιαζε περισσότερο με καθρέφτη, κι' εμείς ταξιδεύαμε με ιστιοπλοϊκό! Η απόλυτη παράνοια! Να ταξιδεύεις τόσα χρόνια με φουσκωτό στο Καρπάθιο και να παλεύεις με τα κύματα και στο ίδιο μέρος να ψάχνεις με το μικροσκόπιο λίγο αέρα για να φουσκώσει το πανί του ιστιοπλοϊκού!
Αφού, κατά την συνήθη τακτική, ενεγοποιήθηκε το gps και ο τεμπέλης καπετάνιος - λέγε με αυτόματο πιλότο - ο Mike ξάπλωσε στον καναπέ της κόντρα γέφυρας και ασκήθηκε στο... άθλημα μεταξύ ύπνου και ηλιοθεραπείας. Όσο για τους ηλικιωμένους του πληρώματος; Ο Col, επειδή πρέπει πάντοτε κάτι να φτιάχνει, αποφάσισε να αντικαταστήσει τη φίρμα του κατασκευαστή των ποδηλάτων, που είχαν αγοράσει στην Τουρκία, με το όνομα του σκάφους του, κι' εγώ άρχισα να ψάχνω γωνιές για πιασάρικα πλάνα...
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όταν αρθρογραφούσα στο περιοδικό "Νέμεσις" της Λιάνας Κανέλλη, είχα ξεκινήσει μια σειρά άρθρων, με τίτλο "οι τελευταίοι των Μοϊκανών", με σκοπό να αναφερθώ σ' αυτούς που έμειναν μέχρι τέλους πιστοί στην τέχνη που αγάπησαν και έμαθαν να ασκούν για να εξοικονομήσουν τα προς το ζην. Σ' αυτούς που, απρόθυμοι να παρακολουθήσουν τον ξέφρενο ρυθμό της "προόδου" και της σύγχρονης τεχνολογίας, αρνήθηκαν να συμβιβαστούν ή να μεταλλαχθούν, καταβάλλοντας το όποιο τίμημα γι' αυτή την επιλογή τους, αποφασισμένοι να πάρουν μαζί τους για πάντα το επάγγελμα που έζησε αυτούς και τα παιδιά τους και αφήνοντας ένα άρωμα χειροποίητης ποιότητας, ρομαντισμού και παράδοσης στη μνήμη αυτών που έμαθαν και ξέρουν να εκτιμούν τα όμορφα πράγματα.
Αγαπητό συμβούλιο της Ε.ΟΜ.Ο.Φ.Σ.
Σας υποβάλουμε αίτηση ανάληψης διοργάνωσης από τον ΛΕΡ.Ο.Σ. της 10ης Πανελλήνιας Συγκέντρωσης Ομίλων Φουσκωτών Σκαφών τον Ιούνιο του 2015.
Για τον λόγο αυτό καταθέτουμε φακέλους με πληροφορίες που αφορούν τη Λέρο και τον ΛΕΡ.Ο.Σ. τόσο στα μέλη του συμβουλίου της Ε.ΟΜ.Ο.Φ.Σ. αλλά και στα συμβούλια όλων των ομίλων τα οποία είναι μέλη της.
Από το τεύχος 393 του "Αντιφωνητή".
Υποτίθεται ότι στην σύγχρονη εποχή μας η λογική είναι το κύριο εργαλείο με το οποίο πορεύται ο άνθρωπος στην καθημερινότητά του. Στο όνομα αυτής έχει εγκαταλειφθεί κάθε μεταφυσική ανησυχία, κάθε ηθική αρχή καί κάθε αναζήτηση νοήματος βίου. Δεν θα μπούμε στή συζήτηση αυτή, όμως θα παραθέσουμε κάποια πασίγνωστα παραδείγματα από την δημόσια ζωή της χώρας, στα οποία ο παραλογισμός θριαμβεύει χωρίς να ενοχλείται κανένας.
1) Η απίστευτη ιστορία του υπόδικου για κακούργημα Α. Γεωργίου, προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ. Το άτομο αυτό που μας έφερε ο ΓΑΠ από την Αμερική για να «τεκμηριώσει» το δημόσιο έλλειμμα που μάς οδήγησε στο Μνημόνιο και σε όσα τραγικά ζούμε σήμερα. Παρότι όλα βγήκαν στο φως, παρότι υπάρχουν οι γενναίες μαρτυρίες (Γεωργαντά και Λογοθέτη) για το τι και πώς μεθοδεύτηκε, παρόλα αυτά τίποτε δεν ταράσσει την πορεία μας προς την καταστροφή.
Από το τεύχος 393 του "Αντιφωνητή".
Πολύς λόγος έγινε γιά τό «μήνυμα» των πρόσφατων εκλογών, γιά τό αν ελήφθη τό μήνυμά τους από τά κόμματα καί ιδίως από τήν Κυβέρνηση. Άλλοι λένε πώς τό έλαβαν, άλλοι πώς οι αντίπαλοί τους τό αγνόησαν κτλ κτλ. Εμείς πάντως αναρωτιόμαστε ποιό ήταν τελικά τό μήνυμα των εκλογών. Κι επειδή σέ κάποιαν απάντηση έχουμε καταλήξει, μέ βάση καί τόν ανασχηματισμό πού ακολούθησε, τήν μοιραζόμαστε μαζί σας.
Τό μήνυμα λοιπόν είναι τό εξής: στήν ελληνική εκδοχή του κοινοβουλευτισμού, όπως αυτή διαμορφώθηκε ιδίως μετά τό 1981, ό,τι καί νά ψηφίζεις, σέ κυβερνάει τό Πασόκ. Τό είδαμε καί στά χρόνια του Ανδρέα καί του Σημίτη καί του Χαζού, τό είδαμε καί στά χρόνια του Καραμανλή Β΄, τό βλέπουμε καί τώρα. Μπορεί λοιπόν στίς πρόσφατες εκλογές τό συγκεκριμένο καρκίνωμα νά πήρε 8% στίς εκλογές, ωστόσο αμέσως μετά αυξήθηκε η παρουσία του στήν Κυβέρνηση Σαμαρά:
Για την ANEK LINES η ανταπόδοση της εμπιστοσύνης που εισπράττει καθημερινά από το επιβατικό κοινό είναι κυρίαρχο μέλημα. Στο πλαίσιο αυτό, και λαμβάνοντας υπόψη τη δύσκολη οικονομική περίοδο που διανύουμε, προσαρμόζει τις παρεχόμενες υπηρεσίες και προσφέρει οικονομικά πακέτα, με την απαράμιλλη ποιότητα της φιλοξενίας της ΑΝΕΚ.
Επωφεληθείτε από τις σημαντικές εκπτώσεις της ANEK LINES στο ταξίδι σας από και προς Χανιά και φέτος το καλοκαίρι, επιλέξτε το πακέτο προσφοράς που ταιριάζει στις δικές σας ανάγκες και συνδυάστε τις διακοπές σας με την οικονομία και την άνεση στα Χανιά από €29 με τα πολυτελή πλοία «ΕΛΥΡΟΣ & «OLYMPIC CHAMPION».
Κείμενο, βίντεο, φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Σύνδεση με το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1509-to-katamaran-tou-col-fthanei-sti-xalki
Αν περιμένετε σ' αυτά τα άρθρα να σας περιγράψω τα μέρη όπου αγκυροβόλησε το καταμαράν του Col Darling, θα περιμένετε πολύ γιατί, απλούστατα, δεν επρόκειτο για ένα συνηθισμένο θαλασσινό ταξίδι προορισμού, όπως αυτά που πραγματοποιεί κανείς με ένα ταχύπλοο σκάφος ή το πλοίο κάποιας ναυτιλιακής εταιρείας. Ούτε εγώ μπορούσα να πιστέψω άλλωστε πως το ταξίδι με ένα τέτοιο σκάφος, όπως το ιστιοπλοϊκό του Col Darling, θα έκρυβε τόσες συγκινήσεις, αλλά και δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα ήταν ο ορισμός του θαλασσινού ταξιδιού, αυτού καθ' εαυτού.
Εκείνο το πρωί η Χάλκη ήταν λουσμένη στο φως. Ο αέρας λιγοστός, ανήμπορος να φουσκώσει τα πανιά του ιστιοπλοϊκού. Ενώ ο Col ολοκλήρωνε το σιδέρωμα των ρούχων της τελευταίας μπουγάδας, ο Mike βούτηξε για να βγάλει απ' τον βυθό τη "σπίθα" που, άγνωστο πώς, έπεσε στη θάλασσα. Λίγα λεπτά μετά την ανέλκυση του "φουσκωτού υπηρέτη" και την τοποθέτησή του στην πλώρη του καταμαράν, ο εργάτης κλείδωσε την άγκυρα στη θέση της, ενώ το gps κι' ο αυτόματος πιλότος σημάδεψαν το βόρειο άκρο της Καρπάθου. Τα σπίτια της Χάλκης βαμμένα στα παλ χρώματα της ανατολής άρχισαν να απομακρύνονται πίσω μας...
Του Νίκου Γ. Μαστροπαύλου.
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 15 Ιουνίου 2014.
Διασχίζουμε την Ελλάδα με κατεύθυνση από τα βορειοδυτικά προς τα νοτιοανατολικά: από το Πωγώνι της Ηπείρου ως την Κάσο στην αγκαλιά του Καρπάθιου πελάγους, με ενδιάμεσες στάσεις στην ενδοχώρα, στα νησιά και στα παράλιαΠάνω στη διαγώνιο του ελληνικού καλοκαιριού.
Η ουσία βρίσκεται στις άκρες. Και αυτή, η πιο μακριά γραμμή πάνω στο σώμα της ελληνικής επικράτειας, που ξεκινά από το Πωγώνι, διατρέχει σαν ερωτικό σκίρτημα τη ραχοκοκαλιά της, την Πίνδο, και βγαίνει στον Σαρωνικό, τις Κυκλάδες, την έρημο του Νότιου Αιγαίου μετά την Ανάφη και φτάνει μέχρι την απόμερη Κάσο, συνδέει δύο εντελώς διαφορετικά άκρα, δύο αισθαντικές όψεις του ελληνικού καλοκαιριού. Γιατί το καλοκαίρι πάει και στα βουνά. Εξάλλου, τα βουνά είναι το τέλος ή η αρχή - όπως θέλει να το δει κανείς - της θάλασσας. «Τα θεμέλιά μου στα βουνά (...) Μνήμη του λαού μου σε λένε Πίνδο και σε λένε Αθω» λέει στο «Αξιον εστί» ο Ελύτης, ο ποιητής που μας εισήγαγε όσο κανείς άλλος στον χώρο του Αιγαίου.
Πήρα ένα "περίεργο" μήνυμα σήμερα και μια φωτογραφία στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση. Τόσο "περίεργο" που έκανε τα μάτια μου να δακρύσουν από συγκίνηση. Και δεν συγκινήθηκα τόσο από την είδηση ότι απομακρύνεται τελικώς το καρκινογόνο έκτρωμα του Ο.Τ.Ε. από το κέντρο του Φρυ στην Κάσο - αυτό μάλλον το περίμενα ότι θα γινόταν, αργά ή γρήγορα - όσο γιατί βρέθηκε ένας έστω Κασιώτης να με συγχαρεί αναγνωρίζοντας, εμμέσως πλην σαφώς, τη δική μου μικρή συνεισφορά στο ξερρίζωμα αυτού του εκτρώματος που επί τόσα χρόνια φιλοξένησε τις δολοφονικές κεραίες κινητής τηλεφωνίας και τα "πιάτα" του Ο.Τ.Ε.
Το μήνυμα ήλθε από τον Νικήτα Καμπούρη και, μολονότι "Σπαρτιάτικο", ήταν πολύ γλαφυρό :
"Κάλλιο αργά παρά ποτέ! Συγχαρητήρια Ιωσήφ!".
Κείμενο, βίντεο, φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Συνέχεια από το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1508-o-gyros-tou-kosmou-me-katamaran-istioploiko-arxise-ap-ti-rodo
Από πλευράς πάντως καιρικών συνθηκών αυτός δεν ήταν Μάϊος. Οκτώβρης ήταν! Συννεφιά, κρύο, ισχυροί άνεμοι, λασποβροχές. Είναι εντελώς ασυνήθιστο, και αστείο μαζί, να είσαι Μάϊο στην Ελλάδα, και μάλιστα στη Ρόδο, και να είσαι κουκουλωμένος με fleece και νιτσεράδα! Οι Αυστραλοί φίλοι δεν το είχαν ξαναζήσει αυτό και νόμιζαν, ίσως, ότι έτσι έπρεπε να είναι. Εγώ όμως ήταν αδύνατο να το καταπιώ.
Τέλος πάντων, αφήσαμε πίσω μας την κοσμοπολίτικη Ρόδο και βάλαμε πλώρη για την Αλιμιά και τη Χάλκη. Έβλεπα τον Col να βάζει τις παραμέτρους στο gps και στον αυτόματο πιλότο και με είχαν πιάσει τα νεύρα μου! Από την άλλη, πώς να πιάσεις οκτάωρο τιμόνι με 5,5 κόμβους ταχύτητα; Ήμουν εντελώς έξω απ' τα νερά μου. Μπορεί να είχα μια ιδέα για το ποιες είναι οι βασικές διαφορές μεταξύ ενός ιστιοπλοϊκού και ενός ταχυπλόου, είναι όμως εντελώς διαφορετικό να τις βλέπεις και να τις ζεις αυτές τις διαφορές στην πράξη. Στο ταχύπλοο, επί παραδείγματι, ξεχνάς τον αυτόματο πιλότο γιατί αν συμβεί ένα αναπάντεχο ραντεβού με ένα καδρόνι ή ένα βαρέλι, ο αυτόματος δεν θα σκεφτεί να τα αποφύγει και θα πέσει επάνω τους με 30 κόμβους, οπότε... ούτε να τις σκέφτεσαι τις συνέπειες...