Από "Το Παρόν" της Κυριακής 12/12/2010
ΣΧΕΔΙΟ ΑΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΕΧΕΙ... ΠΗΞΕΙ Ο ΕΒΡΟΣ - 10.000 ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ!
Σχέδιο άλωσης της χώρας βρίσκεται πίσω από τη συνεχιζόμενη εισβολή λαθροµεταναστών απ' όλες τις άκρες της Αφρικής και της Ασίας, µε κοινό παρονοµαστή όλων, το θρήσκευµα, τη µουσουλµανική ταυτότητα. Αυτά δεν είναι φαντασιώσεις και φοβικές εικασίες. Οι αρχές του Έβρου, που ζουν κάθε μέρα την «εικόνα» αυτής της εισβολής, έχουν στα χέρια τους και τις αποδείξεις ότι όλοι οι εισαγόµενοι είναι κατευθυνόµενοι και δασκαλεµένοι. Έρχονται από Βόρεια Αφρική και Ασία και κρατούν στο χέρι ζελατίνα µε φωτοτυπία οδηγίας της Ε.Ε. µε τα... δικαιώµατά τους. Ποιος πληρώνει τα 10.000 ευρώ που χρειάζεται ο καθένας για να έρθει εδώ;
ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΥΛΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΟΙ ΧΑΡΑΤΣΟ- ΕΙΣΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ!
Η πολεοδομία Καπανδριτίου αποφάσισε, κάτω από την πίεση του κινήματος των εκατοντάδων χιλιάδων που αρνούνται να πληρώσουν διόδια, σπρώχνωντας τις μπάρες, να σφραγίσει τα διόδια Αφιδνών και Μαλακάσας για 1 χρόνο (έχουν περιθώριο 15 μέρες για να κάνουν ένσταση). Πρέπει να σφραγιστεί και το κεντρικό κτίριο και οι οικίσκοι είσπραξης διοδίων.
Τότε, στ’ άγουρα χρόνια, τότε που η αθωότητα έδινε αμαχητί τη θέση της στην αίσθηση της αποκτώμενης δύναμης και το μυαλό ολοένα καταπιανόταν να κρίνει και ν’ αμφισβητεί…Τότε, είχα την εντύπωση πως είναι σχετικά εύκολο, φτάνει να τ’ αποφασίσει κανείς, να γίνει ένας νέος "Ιησούς"…
Αγαπητέ κύριε διευθυντά,
Έχει παρέλθει αρκετός χρόνος από την χρονική στιγμή κατά την οποία σας απέστειλα το τελευταίο μου άρθρο υπό την μορφή "επιστολής", αλλά και από την δημοσίευσή του στο περιοδικό σας, στην ιδιαίτερη στήλη που είχατε την ευγενή καλωσύνη να μου παραχωρήσετε, με τον τίτλο "Αγαπητέ κ. διευθυντά".
Γνωρίζετε καλά, καλύτερα ίσως από εμένα, ότι η μη παραγωγή νέων, ανεξαρτήτων, γραπτών κειμένων ορισμένης έκτασης, που αναφέρονται σε συγκεκριμένα επίκαιρα θέματα και διαθέτουν τον δικό τους τίτλο, δεν οφείλεται σε έλλειψη ιδεών η διαθέσιμου χρόνου, αλλά στην πεποίθησή μου ότι ελάχιστοι αναγνώστες πια έχουν την παραμικρή διάθεση να διαβάσουν σύγγραμμα το οποίο ασχολείται με αλλότριο της τραγικής οικονομικής καταστάσεως θέμα, στην οποία (τραγική οικονομική κατάσταση) έχει περιέλθει, κατά την ταπεινή μου άποψη, ανεπιστρεπτί η χώρα και οι εν αυτή υπήκοοί της.
Ο εξ Αιγύπτου Κασιώτης αρχιμηχανικός και ναυπηγός, με την σημαντική συγγραφική δραστηριότητα, μιλάει για την ζωή και το έργο του στον Ιωσήφ Παπαδόπουλο.
Όταν συζητά κανείς με τον Μίνο (*) Κομνηνό, αντιλαμβάνεται ότι έχει να κάνει με έναν μεθοδικό, πολυταξιδεμένο, έμπειρο και γλωσσομαθή άνθρωπο. Και αυτό δεν είναι μια απλή εντύπωση. Είναι η πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα η οποία γίνεται εύκολα ορατή από τις πρώτες κι’ όλας κουβέντες του. Τον συνάντησα στο σπίτι του, στην Αθήνα, και περιτριγυρισμένοι από τις θαλασσογραφίες του φίλου του Γιώργου Βελέτζα συζητήσαμε ξεφυλλίζοντας το ημερολόγιο μιας ζωής γεμάτης από ταξίδια, εμπειρίες, γνώσεις και σημαντικό συγγραφικό έργο.
Ελπίζω ότι δεν ξεχάσατε το θέμα με τις γλίστρες και τις μπάρες που τις κρατούν κλειστές στο ευρύ κοινό. Ούτε εγώ το ξέχασα. Γι' αυτό, στις 18 Νοεμβρίου 2010 που ανέβασα στο περιοδικό το τελευταίο σχετικό άρθρο για τη γλίστρα της μαρίνας του Φαληρικού Δέλτα (http://www.ribandsea.com/waves/460-2010-11-18-07-25-25.html), ζήτησα να συναντήσω τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Χρ. Παπουτσή. Ποιον άλλον δηλαδή, πλέον αρμόδιο του κ. Παπουτσή, έπρεπε να συναντήσω; Δέκα εννέα ημέρες πέρασαν από τότε, αλλά μέχρι χθες δεν είχα πάρει καμμία απάντηση. Τηλεφώνησα λοιπόν και πάλι σήμερα στην ιδιαιτέρα του κ. υπουργού, την κ. Μίχα, η οποία με ενημέρωσε ότι ο κ. Παπουτσής δεν μπορεί, λέει, να με συναντήσει.