Αγαπητέ κ. Διευθυντά.
Στην Ελληνική κοινωνία, μεσούσης της οικονομικής κρίσης, σοβεί και ζέχνει παράλληλα η κατά δεκαετίες προϋπάρχουσα κοινωνική κρίση. Είναι πανθομολογούμενο ότι οι οικονομικές αποφάσεις των μαριονετών, των αχυράνθρώπων και των πάσης γενεάς και φύσεως μηρυκαστικών παχύδερμων της εξουσίας, επηρεάζουν προς τα χείρω την ζωή όλων μας, αλλά πολύ περισσότερο από βέβαιο είναι ότι η ζέουσα καθημερινότητά μας πάσχει σοβαρότατα. Πράγματι, ο οχετός των στερεών λυμάτων της βλακείας, της ανικανότητας, της λαμογιάς, της πουστιάς, της κομπορρημοσύνης κλπ, έχασε τον επί δεκαετίες κεντρικό προσανατολισμό του προς την αλόγιστη, μέσω δανείων, κατανάλωση του ο,τιδήποτε μη εγχώριο παράχθηκε, και τα απαίσια προϊόντα του αναδύθηκαν καμαρωτά στον αφρό της πλέουσας καθημερινότητάς μας.