Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Πολλές υπαναχωρήσεις έκανα στην απόφασή μου να γράψω κάτι ή να μη γράψω τίποτε για το τραγικό ναυτικό "ατύχημα" (ή μήπως έγκλημα εξ αμελείας, υπερβολικής αυτοπεποίθησης και υπεροψίας;) της Αίγινας. Αποφάσισα, τελικώς, να γράψω δυο λόγια, όχι για να μοιράσω ευθύνες ή να αποφανθώ για το ποιος ήταν ο χειριστής του ταχυπλόου, που διέλυσε εις τα εξ συνετέθη την ξύλινη λάντζα, θέρισε ζωές και σκόρπισε τα ανθρώπινα μέλη όσων επέβαιναν σ' αυτήν, ούτε για να μηρυκάσω ή να ανακυκλώσω τις "ειδήσεις" περί της ύπαρξης ή μη υπουργού τινός ανάμεσα στους επιβαίνοντες. Θα πω αυτά που μου επιβάλλει ο σεβασμός προς τη γαλάζια ερωμένη και αδιαφορώ ποιος και αν θα ενοχληθεί.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ζούλας.

«​​Δεν γράφω ποτέ εδώ για προσωπικά πράγματα, αλλά το κάνω μόνο γι’ αυτόν τον πυροσβέστη. Γι’ αυτό το παιδί που κινδύνευσε τη ζωή του για το σπίτι κάποιου συνανθρώπου του. Κάποια στιγμή που φαινόταν ότι η μάχη χάνεται και κινδύνευε η ζωή όλων, άκουσα να του λένε στον ασύρματο “αν δεν μπορείτε άλλο, ελάτε πάνω”. Τότε τον ρώτησα με απόγνωση, “θα φύγεις;”. Χωρίς να μπορώ να δω το πρόσωπό του μέσα στη νύχτα, μου είπε: “ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΩ ΠΟΤΕ ΟΣΟ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ, ΕΧΩ ΟΡΚΙΣΤΕΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΟΤΑΝ ΕΓΙΝΑ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ”. Και ξαναφωνάζει με πιο δυνατή φωνή, γιατί δεν είπα τίποτα: “ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΦΗΣΩ ΠΟΤΕ! ΜΕ ΑΚΟΥΣ;”. Εχουν περάσει δύο μέρες από τότε. Δεν ξέρω ποιος είσαι. Αλλά σε ακούω συνέχεια. “ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΦΗΣΩ ΠΟΤΕ!”. Σε ακούω συνέχεια, γιατί σίγουρα είσαι πολύ σπουδαίος άνθρωπος. Παρακαλώ μη με ρωτήσετε τίποτα για το γεγονός. Το γράφω μόνο γι’ αυτόν τον άνθρωπο που τιμά τον όρκο του και με την ελπίδα μήπως το διαβάσει και τον γνωρίσω».

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Προβλήτες που τις βάφτισαν λιμάνια. Καπετάνιοι που παίζουν την καριέρα τους κορώνα-γράμματα στην προσπάθειά τους να εξυπηρετήσουν τους κατοίκους των νησιών της λεγόμενης "άγονης γραμμής". Άνθρωποι και αυτοκίνητα που έρχονται και φεύγουν, παίρνοντας μαζί τους το ζεστό καλοκαίρι και φέρνοντας τη μοναξιά του χειμώνα. Ο Δήμαρχος του νησιού που εκτελεί χρέη λιμενικού για να μην πέσει κάποιος στη θάλασσα. Και η ιστορία στο μαγικό αυτό πέλαγος συνεχίζει να γράφεται εδώ και χιλιάδες χρόνια...

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Διάβασα και εγώ ότι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, δηλαδή ο δικηγόρος του Ελληνικού Δημοσίου, με απόρρητο [γιατί άραγε;] έγγραφό του καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου είναι εφικτή και ότι οι σχετικές αξιώσεις της χώρας μας κατά της Γερμανίας δεν έχουν παραγραφεί. Βάρα συσσίτιο και πάλι με το απόρρητο έγγραφο. Μετά την απλή αναλογική, την ψήφο στα 17 και  τη συνταγματική αναθεώρηση ήλθε η ώρα των γερμανικών αποζημιώσεων, για να καλύψει τους «κόφτες» τα επερχόμενα μεσαιωνικά «εργασιακά» και όλη την κυβερνητική παπαρολογία.

Γράφει η Θεοδωροβία Πλακά (πρώην ενεργό μέλος της Νέας Δημοκρατίας).

Το άρθρο αυτό δεν είναι απολογητικό, γιατί δεν είμαι κατηγορούμενη, αλλά ως είθισται οι καταγγέλοντες απολογούνται μόνον στην Ελλάδα... έγγραφη προαπολογια διαβάστε εδώ :

ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΜΕΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ.

Η κάτωθι υπογράφουσα το παρόν υπόμνημα Θεοδωροβία Πλακά του Κωνσταντίνου, κάτοικος Γλυφάδας, οδός Ψαρών, αρ. 8, λαβούσα γνώση της εκδοθείσης από το παρόν Πειθαρχικό Συμβούλιο από 09.05.2016 (Αρ. Πρωτ. 109) κλήσεως μου σε έγγραφο απολογία για τα αναφερόμενα στο υπ’ αριθμ. Ε.Π. 859/06.06.2014 παραπεμπτήριο έγγραφο της Γεν. Γραμματείας Αθλητισμού πειθαρχικά αδικήματα που μου αποδίδονται, τα οποία ρητώς και κατηγορηματικώς αποκρούω ως παντάπασι ψευδή και συκοφαντικά, νόμω και ουσία αβάσιμα, επάγομαι τα κάτωθι: