Rib and Sea
Ταξιδεύοντας
Πάσχα στην ξεχασμένη Ελλάδα της περιφέρειας.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αποφασίσαμε να περάσουμε φέτος τις ημέρες του Πάσχα στη Σαντορίνη, χάρις στα δωρεάν εισιτήρια που μας προσφέρει η "ΑΝΕΚ LINES". Ελάχιστα θα μας κοστίσει έτσι ο... οβελίας αφού, χωρίς το κόστος των εισιτηρίων, θα ξοδεύσουμε δύο μόνο λίτρα πετρέλαιο (και πολλά λέω), πηγαίνοντας και επιστρέφοντας στο και από το λιμάνι του Πειραιά, ενώ θα διανυκτερεύουμε και θα γευματίζουμε στο αυτοκινούμενο σπίτι μας. Την περιπλάνησή μας στο όμορφο νησί θα μας την εξασφαλίσει το παπί που θα είναι, ως συνήθως, φορτωμένο στη σχάρα. Λέμε βέβαια να περάσουμε και στη Θηρασία, την οποία δεν είχαμε ποτέ την ευκαιρία να περπατήσουμε και να δούμε.
Επειδή το ταξιδιωτικό άρθρο και το σχετικό βίντεο θα αναρτηθούν στο "Rib and Sea" κατόπιν εορτής, επιτρέψτε μου να κάνω μια αναδρομή στο αξέχαστο Πάσχα που περάσαμε πριν από δύο χρόνια στην Όλυμπο της Καρπάθου. Διαβάστε και δείτε πώς βιώνουν τις ημέρες αυτές οι κάτοικοι ενός από τα πιο όμορφα και παραδοσιακά χωριά της νησιωτικής Ελλάδας.
Κείμενο και φωτογραφίες :
http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/677-2012-04-29-19-40-19
Η "Καλλίπυγος" στους πέντε ωκεανούς. Το ταξίδι στην Πολυνησία καλά κρατεί.
Σύνδεση με το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1415-i-kallipygos-stous-pente-okeanoys-to-taksidi-synexizetai-stin-polynisia
Οι επόμενες μέρες θα κυλήσουν ήσυχα, παρέα με τους Πολυνήσιους φίλους μας. Έτυχε να παρευρεθούμε σε μια γιορτή, όταν συνέπεσαν γενέθλια παιδιών από τρεις διαφορετικές οικογένειες. Μαζεύτηκε το μισό χωριό και οργανώθηκε ένα μεγάλο τσιμπούσι με ολόκληρα χοιρινά ψημένα στα κάρβουνα και άλλες λιχουδιές, μεταξύ των οποίων και καρπούς αρτόδεντρου. Φανταστείτε ένα είδος πελώριου πράσινου πορτοκαλιού που το βάζουν ολόκληρο στη φωτιά. Μόλις μαυρίσει εξωτερικά, αποκτάει γεύση φραντζόλας, οπότε το ξεφλουδίζουν και το τρώνε σαν ψωμί. Για άλλη μια φορά εντυπωσιαστήκαμε από τον πολυνήσιο τρόπο ζωής, γιατί να «κερδίζεις το ψωμί σου» σημαίνει να κόβεις ένα φρούτο και να το πετάς στις φλόγες.
Τη βραδιά έκλεισαν παραδοσιακοί χοροί από ελαφροντυμένες κοπελιές, στους ήχους κιθάρας και ουκελέλε. Οι κινήσεις των γοφών και της κοιλιάς θύμιζαν... τσιφτετέλι, χωρίς όμως την παραμικρή χυδαιότητα, αλλά με τον απλό, σεμνό και αισθησιακό τρόπο που χαρακτηρίζει τους λαούς της Ωκεανίας.
Στη Νεράϊδα της Φολόης.
Πήγε και περιγράφει ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Ο Γιάννης μου είχε μιλήσει πολλές φορές για το χωριό του, τη Νεράϊδα. Για να πω την αλήθεια από την ευρύτερη περιοχή έχω περάσει αρκετές φορές, αλλά ποτέ δεν την έψαξα ιδιαίτερα, αφού πέρα από το δάσος της Φολόης, αυτό καθ’ εαυτό, τίποτα άλλο δεν μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον. Ωστόσο, ενθυμούμενος τις περιγραφές του Γιάννη από το καλοκαίρι που ήμασταν παρέα και εκμεταλλευόμενος τις λιακάδες στα μέσα του Φλεβάρη που πέρασε, τράβηξα κατά κει.
Καφενές με θέα στον παράδεισο; Και βέβαια! Του Γιώργου Τσαμπουνιάρη στο Παλιό Πυλί της Κω.
Το καφε μπαρ "Όρια" του Γιώργου Τσαμπουνιάρη, στα πόδια του κάστρου, στο Παλιό Πυλί της Κω.
Περιγραφή, φωτογραφίες και βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κατά την διάρκεια των περιπλανήσεών μας στην Ελλάδα έχουμε πολλές φορές ξαποστάσει σε γραφικά κουτούκια και καφενεδάκια. Καφενεδάκι όμως σαν του Γιώργου Τσαμπουνιάρη στο Παλιό Πυλί της Κω δεν έχουμε ξαναδεί. Θέλεις η στρατηγική θέση του στα πόδια του κάστρου, θέλεις η γαλήνη του τοπίου, θέλεις η απίστευτη θέα του κάμπου και της θάλασσας, θέλεις η φιλική συμπεριφορά του ιδιοκτήτη και η κατάληλη μουσική που επιλέγει να ακούγεται στο περιβάλλον χωρίς να το ρυπαίνει, όλα αυτά συντελούν στο να περιλαμβάνεται ο μικρός αυτός παράδεισος του Γιώργου Τσαμπουνιάρη στα αξιοθέατα του Αιγαίου!
Και αν δεν το αναφέρει κανένας τουριστικός οδηγός, δεν πειράζει. Για μας, όσο και αν αυτό ακούγεται υπερβολικό, ο κυριώτερος λόγος που μας τραβάει στην Κω, πέρα βεβαίως από τους καλούς φίλους που έχουμε στο νησί του Ιπποκράτη, είναι το καφε μπαρ "Όρια" του Γιώργου Τσαμπουνιάρη στο Παλιό Πυλί! Ελπίζω μόνο, όσο και αν αυτό ακούγεται εγωϊστικό και δεν συμφέρει οικονομικά τον Γιώργο, μετά από αυτή την ανάρτηση να μη γίνει το αδιαχώρητο στο καφενεδάκι του την επόμενη φορά που θα το επισκεφτούμε. Έχουμε δει άλλωστε, δυστυχώς, το έργο αυτό να επαναλαμβάνεται στις περιπτώσεις του Μαραθιού, της Γραμβούσας, των Αρμαθιών, της Ελαφονήσου και τόσων άλλων επίγειων παράδεισων που έτυχε κάποτε να γνωρίσουμε και να διαφημίσουμε...
Μια σύντομη βόλτα στο Bodrum (Αλικαρνασσός).
Κείμενο, φωτογραφίες και βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τις ημέρες του Πάσχα, πέρυσι, βρεθήκαμε με το αυτοκινούμενο στην Κω, ελέω "Blue Star" φυσικά, γιατί πού να βρεθούν τα χρήματα να πληρώσει κανείς τα εισιτήρια για ένα camper και δύο άτομα με καμπίνα προκειμένου να πάει στα Δωδεκάνησα;
Φθάσαμε το Σάββατο του Λαζάρου στην Κάλυμνο, αλλά ο επερχόμενος πόλεμος των βαρελότων μας έδιωξε κακοίν κακώς τη Μεγάλη Πέμπτη από το νησί των σφουγγαράδων και των αναρριχητών, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Γιάννη Παττανά να μας πείσει να μείνουμε http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1101-kalymnos-nisi-ton-sfouggaradon-i-ton-anarrixiton Αρκούσαν κάποιες προειδοποιητικές βολές κοντά στο αυτοκινούμενο για να αντιληφθούμε ότι δεν μας σήκωνε ο τόπος! Καταλήξαμε λοιπόν Μεγάλη Παρασκευή στο Μαστιχάρι της Κω και παρακολουθήσαμε από απόσταση, σαν άλλοι Νέρωνες, την Κάλυμνο να καίγεται! Κακός χαμός μετά την περιφορά του Επιταφίου στο νησί του δυναμίτη! Φαντάζεται δηλαδή κανείς τι γίνεται στην Ανάσταση, σκέφτηκα!