Rib and Sea

Σύνδεση με το προηγούμενο: http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1346-i-kallipygos-stous-pente-okeanoys-givraltar-kanarioi-nisoi

Αποσπάσματα από το Ημερολόγιο του Γιώργου Γκρίτση και της Anne Marie Biedermann.                                                                                                                                                     
19 Αυγούστου: Στο υπήνεμο της Τενερίφης, ελαφρύς Β.Α. άνεμος, προχωρούμε αργά με το μπαλόνι. Το απόγευμα βλάβη του αυτόματου πιλότου, επισκευή, αντικατάσταση του μοτέρ. Το βράδυ η εβδομαδιαία επαφή μέσω ραδιοτηλεφώνου με την Ελλάδα.
 
20/8: Συνέχεια με το μπαλόνι. Η θάλασσα είναι γεμάτη σκουπίδια. Η γάτα έπιασε ένα χελιδονόψαρο. Το βράδυ φρεσκάρει ο γρέγος και ταξιδεύουμε με δύο σταυρωμένους φλόκους. Το σύστημα λειτουργεί περίφημα. Το σκάφος τρέχει ισορροπημένο, χωρίς υπερκόπωση του αυτόματου πιλότου. Στίγμα 26°8'B., 17°29'Δ.

Σύνδεση με το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1340-i-kallipygos-stous-pente-okeanoys-dytiki-sikelia-aktes-ispanias

Γιβραλτάρ.

Δεξιά της πλώρης φάνηκε το φανάρι του Ακρωτηρίου Ευρώπη, ενώ αριστερά μας πληθαίνουν τα φώτα πορείας των πλοίων που διασχίζουν έναν από τους πιο πολυσύχναστους πορθμούς. Τα μεσάνυχτα περνάμε το απόκρημνο Ακρωτήριο Ευρώπη, που μοιάζει με την ογκώδη πλώρη του αβύθιστου αγγλικού θωρηκτού Γιβραλτάρ, το οποίο για αιώνες επέβλεπε με τα τεράστια πυροβόλα του όλο το εύρος των στενών.
    
Μια ώρα αργότερα καταπλέαμε στο λιμάνι. Για να νιώσουμε ότι είχαμε πιάσει βρετανικό έδαφος, έβρεχε ασταμάτητα τις επόμενες δυο μέρες. Επιπλέον, ήταν τα γενέθλια της βασίλισσας Ελισάβετ και όλα τα καταστήματα παρέμεναν κλειστά.

Σύνδεση με το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1332-i-kallipygos-stous-pente-okeanoys-salparisma-kai-afiksi-sti-malta

Δυτική Σικελία.

Την πρώτη μέρα μείναμε δίπλα στο λιμεναρχείο για να πλύνουμε το σκάφος και να γεμίσουμε νερό τις δεξαμενές. Λόγω ΕΟΚ όλες οι διατυπώσεις είναι να συμπληρώσεις μια μικρή σελίδα-έντυπο. Ενώ καθαρίζαμε το κατάστρωμα, παρατηρήσαμε χαραμάδες στο ατσάλινο κεφάλι του πηδαλίου. Αμέσως λύσαμε το τιμόνι και το πήγαμε στο παραπλήσιο μηχανουργείο για επισκευή και ενίσχυση. Την επομένη μεθορμίσαμε στο μικρό ψαρολίμανο, όπου παραμείναμε συνολικά 12 μέρες.
      
Σ’ αυτό το διάστημα εμποτιστήκαμε στην κυριολεξία με τη μακρά ιστορία του τόπου και το περιβόητο ντόπιο κρασί. Όπως η Μάλτα έτσι και το δυτικό άκρο της Σικελίας αποτελεί κόμβο στις θαλάσσιες συγκοινωνίες και φυσικά πέρασαν από δω όλοι οι ιμπεριαλιστές της Μεσογείου: από τους Φοίνικες μέχρι τους Άγγλους. Το όνομα προέρχεται από το αραβικό «Μαρσά-Αλλάχ» (θείο λιμάνι).

Σύνδεση με το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1325-i-kallipygos-stous-pente-okeanoys

Σαλπάρισμα.
      
Είπαμε σ' όλους, σαν πρωταπριλιάτικο αστείο, ότι φεύγουμε σήμερα. Τελικά, ο «καρεκλάτος» μαΐστρος, όπως τον λένε οι Μυκονιάτες, και η καθυστέρηση των ανταλλακτικών της μηχανής μας ανάγκασαν να αναβάλουμε την αναχώρηση για την επομένη. Άντε λοιπόν, ένα τελευταίο ούζο, έναν τελευταίο μεζέ και τα τελευταία ψώνια καλαματιανών «σπεσιαλιτέ». Νιώθουμε παράξενα, τα συναισθήματά μας είναι μπερδεμένα, κάτι σαν την τελευταία μέρα φυλακής ενός καταδίκου που έφτασε στο σημείο να φοβάται ν’ αντιμετωπίσει τον έξω κόσμο και την ελευθερία.
   
Τελικά, η οργή που μας προκάλεσαν οι «Αρχές» για την έξοδο από τη χώρα, με τη γνωστή τους θρασύτητα και ευθυνοφοβία, μας βοήθησε να νοιώσουμε λιγότερο άσχημα, να αισθανθούμε λύτρωση με τον απόπλου. Ύστερα από τόσους κόπους, ταλαιπωρίες και απογοητεύσεις, επιτέλους έφτασε η μεγάλη στιγμή: ΦΕΥΓΟΥΜΕ.