Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Αριστερή παρένθεση εντός αγκυλών.

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Από τα μέσα του 2014, οπότε διαφαινόταν η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, γινόταν λόγος για αριστερή παρένθεση, ώστε με το κλείσιμό της να επανέλθουμε στην κανονικότητα της εναλλαγής τών νεοφιλελεύθερων δυνάμεων που κυβερνούν ανέκαθεν τη χώρα και στη σώφρονα πολιτική του μεταπωλιτευτικού status quo. Ο λαός, λοιπόν, αηδιασμένος και κουρασμένος από την αναξιοκρατία, την ατιμωρησία, την ασυδοσία, την υπερφορολόγηση και  την κατασπατάληση των κόπων  του, έτεινεν ευήκοον ους στην τιμωρό αριστερά της ηθικής, της διαφάνειας και της αξιοκρατίας. Για να προδοθεί εντός ολίγων μηνών από τη γιαλαντζί  αριστερά, που όχι μόνον δεν διέθετε ικανότητες για τη διαχείριση της κρίσης, αλλά εστερείτο παντελώς και ήθους. Σε κάθε επαγγελματικό τομέα, σε κάθε κοινωνική έκφανση εκείνο που μετράει πρώτα απ’ όλα είναι το ήθος. Ακολουθούν οι γνώσεις. Ο έχων ήθος και αρκετές γνώσεις είναι απείρως προτιμότερος από τον ανήθικο παντογνώστη.

Περισσότερα...

Ο Πολλάκις εν αμαρτίαις περιπεσών αναπληρωτής υπουργός Υγείας έχει κομματάκι δίκιο.

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Βολευταί τινές εκ ποταμού αναδυθέντες επετέθησαν μετά σφοδρότητος εις τον βαρύν και ασήκωτον υπουργόν ασκούντες κριτικήν, επειδή αυτός έχει αργοπορήσει εις την παραλαβήν του εργοστασίου κλασματοποίησης πλάσματος. Αν και χολωθείς, ο υπουργός δεν τους απείλησε με έμπηξιν εις βάθος τριών μέτρων από της επιφανείας της υδρογείου, περιορισθείς να δηλώσει τα εξής:     

«Όπως και οι ίδιοι οι βουλευτές αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους, η σύμβαση για την κατασκευή του εν λόγω εργοστασίου υπογράφηκε τον Ιανουάριο του 1999 (κυβέρνηση Σημίτη), οι εργασίες κατασκευής ξεκίνησαν τον Απρίλιο του 2000 (κυβέρνηση Σημίτη) και αποπερατώθηκαν το Σεπτέμβριο του 2002 (κυβέρνηση Σημίτη). Έκτοτε το εργοστάσιο δεν έχει παραληφθεί από το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ). Δηλαδή δεν παραλήφθηκε τα τελευταία 2 χρόνια της κυβέρνησης Σημίτη, δεν παραλήφθηκε την 5ετία της κυβέρνησης Καραμανλή, δεν παραλήφθηκε στα 2,5 χρόνια διακυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, δεν παραλήφθηκε κατά τη θητεία της κυβέρνησης Παπαδήμου, δεν παραλήφθηκε από την κυβέρνηση Σαμαρά, αλλά φυσικά για όλα φταίει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που κυβερνά 15 μήνες και πιο συγκεκριμένα ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης, ο οποίος κατέχει τη θέση αυτή από τον Οκτώβριο του 2015, δηλαδή 7 μήνες. Λογικό…».

Περισσότερα...

Μεγάλη Παρασκευή 1944

Γράφει ο Θοδωρής Νικ. Αθανασιάδης.

14 Απριλίου 1944: Ο απαγχονισμένος Αβραάμ Αναστασιάδης. Φωτογραφία-ντοκουμέντο του Σπύρου Ξυθάλη, τραβηγμένη από διπλανή οικοδομή.Μεγάλη Παρασκευή σήμερα. Ο καιρός γλύκανε και ο ήλιος, παρά τα δόντια του, άρχισε να θυμίζει άνοιξη. Κι ενώ οι καμπάνες χτυπάνε λυπητερά κι ασταμάτητα, το μυαλό μου πετάει (κοίτα παράξενα παιχνίδια που κάνει το μυαλό πολλές φορές) σε μιαν άλλη Μεγάλη Παρασκευή...

Μεγάλη Παρασκευή, 14 Απριλίου 1944. Στην κεντρική πλατεία του Αγρινίου (τότε Πλατεία Μπέλλου, σήμερα Πλατεία Δημοκρατίας) οι Γερμανοί απαγχονίζουν τρεις πατριώτες: τον Πάνο Σούλο, τον Χρήστο Σαλάκο και τον Αβραάμ Αναστασιάδη. Τους κρεμάνε, για παραδειγματισμό, σε τρεις φανοστάτες. Λίγο πιο πέρα, στις φυλακές τής Αγίας Τριάδας, εκτελούν μαζικά άλλους 117 άντρες και μια γυναίκα. Πέντε μέρες πριν, ο ΕΛΑΣ είχε ανατινάξει το τραίνο που πήγαινε από το Κρυονέρι στο Αγρίνιο, σκοτώνοντας την... φρουρά που το συνόδευε και στερώντας από τους κατακτητές τα πολύτιμα καύσιμα και το πολεμικό υλικό που μετέφερε. Στο απόσπασμα που εκτελεί τους κρατούμενους συμμετέχουν και "Έλληνες" τσολιάδες, με επί κεφαλής τον υπολοχαγό Μπλέσσα, ο οποίος βγάζει και λόγο, υπερθεματίζοντας το "έργο" των Γερμανών και των τσολιάδων.

Περισσότερα...

Το τενεκεδάκι.

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Άκουγα προχθές στο ραδιόφωνο τον Χατζηδάκι, εκ των αντιπροέδρων της ΝΔ, να περιγράφει την διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης ως εξής: «Να σπρώξουμε το τενεκεδάκι λίγο πιο πέρα και βλέπουμε». «Τί είδους παρομοίωση είναι αυτή;», αναρωτήθηκα. Πώς το σκαρφίστηκε τούτο το πράμα ο Αντιπρόεδρας; Δεν το έχω ματακούσει αυτό το «τενεκεδάκι». Κάτι, όμως, με τριβέλιζε. Κάπου βαθειά στο υποσυνείδητό μου κάτι υπήρχε αγκυροβολημένο. Ψάχτηκα και ανέσυρα από το αρχείο μου ένα άρθρο που είχε αναρτήσει στο διαδίκτυο ο Γεράσιμος Ταυρωπός. Έγραφε την 14.07.2015, την επομένη, δηλαδή, της περίφημης 17ωρης διαπραγμάτευσης του Αλέξη στο ανώτατο δυνατό επίπεδο της ΕΕ, εξ αφορμής της πρότασης του Σόϊμπλε για προσωρινή έξοδο της Ελλάδος από την ευρωζώνη, την οποία μετά βδελυγμίας αποκρούσαμε μένοντας Ευρώπη, όπως απαιτούσε το 38,5% του λαού. Προσοχή στην τελευταία και πιο ανατριχιαστική παράγραφο.

Περισσότερα...

Όταν οι λέξεις χάνουν το νόημά τους.

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

ΜΕΡΟΣ Α.

Δεν θα γράψω, βέβαια, για τους όρους «ισοδύναμα», «προαπαιτούμενα» και «αξιολόγηση», που έχουν καταντήσει  να σημαίνουν «πρόσθετα φορολογικά μέτρα», «πρόσθετες περικοπές μισθών και συντάξεων», «αυξήσεις τιμών» ή μονολεκτικά «λιτότητα», δηλαδή «αύξηση της ανεργίας», «πιο πολλά λουκέτα», ήτοι «ύφεση» που μετατρέπει οποιαδήποτε αναφορά στην «ανάπτυξη» σε όνειρο απατηλό. Ούτε για τα «προληπτικά μέτρα» [contingency measures] που απαιτούν οι δανειστές, για να καθαρίζουν μια και καλή, ώστε να μην τους βγαίνει η ψυχή με «σκληρές διαπραγματεύσεις» καθώς θα  ζητούν νέα μέτρα, όταν, μετά βεβαιότητος, δεν θα έχουν επιτευχθεί οι στόχοι του εκάστοτε συμφωνουμένου Μνημονίου.

Περισσότερα...

Στα τσακίδια!

Του Σταύρου Πνευματικάκη.

Πηγή : http://ardin-rixi.gr/archives/198548

Για τη σύντομη θητεία του Βέλγου καλλιτέχνη Γιαν Φαμπρ.

Περισσότερο εξοργιστική, ακόμη κι από την συνέντευξη του Γιαν Φαμπρ, ήταν η επιστολή παραίτησής του. Χωρίς καν να έχει καταλάβει για τι κατηγορήθηκε, χωρίς έστω και το παραμικρό ίχνος αυτοκριτικής, συνέχισε στο ίδιο ελιτίστικο και απαξιωτικό ύφος. Αφού στην περιβόητη συνέντευξη Τύπου παρουσίασε το αμιγώς βελγικό πρόγραμμα του φετινού φεστιβάλ, γεμάτο με δικές του παραγωγές (οποία μετριοφροσύνη…), στην επιστολή παραίτησης ψέγει τη χώρα μας για έλλειψη ελευθερίας! Ενδιαφέρουσα η άποψη του Φλαμανδού για την ελευθερία. Είναι η ελευθερία του έχω την εξουσία και κάνω ό,τι γουστάρω και, επειδή είστε και κατώτεροι, προσκυνήστε με κιόλας! Ενώ, το πόσο ανοικτή είναι η καρδιά και το μυαλό του φάνηκε από το μικρόψυχο, «καλή τύχη στους Έλληνες καλλιτέχνες και το φεστιβάλ τους».

Περισσότερα...

Τα πρακτοράκια.

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Έχω ξαναγράψει ότι μόνον πράκτορες των ΗΠΑ θα επέτρεπαν να εξελιχθεί η χώρα σε έναν απέραντο υποδοχέα μεταναστών. Διαβάζοντας χθες άρθρο του γνωστού Paul Craig Roberts, ο οποίος γνωρίζει εκ των έσω τον κρατικό μηχανισμό των ΗΠΑ και πώς λειτουργούν οι αμερικανικές κυβερνήσεις, επείσθην πλέον ότι έτσι είναι. Τα χαζοχαρούμενα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που πονούν πολύ για τα αδέλφια μας τους μετανάστες δεν είναι διεθνιστές, αλλά κανονικά πρακτοράκια με επί κεφαλής τον Αλέξη, εκ δεξιών του οποίου κάθεται ο Χάνος Κλασμένος. Φαίνεται ότι είναι πάρα πολλά τα λεφτά Άρη.

Γράφει, λοιπόν, ο εν λόγω με τίτλο «Η Ουάσιγκτον υποχρεώνει τους ευρωπαίους υποτελείς να δεχθούν 2ο κύμα προσφύγων»:

Περισσότερα...

Αι δύο φυλαί.

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Ως γνωστόν, η αρχαία πόλις των Αθηνών είχε σύστημα διοικητικόν, κατά το οποίον οι Αθηναίοι πολίτες διαιρούντο σε 10 φυλές. Δεν ήταν θέμα ρατσιστικό, όπως θα έλεγαν κάτι μαλακισμένα νεωστί. Ήταν θέμα ελέγχου το ποιός είχε αίμα αθηναϊκό και πώς θα μπορούσε να γίνει πιο αποδοτική η διοίκηση της πόλης και η διαχείριση των κοινών.
Σήμερα στην Ελλάδα, αν υποθέσουμε ότι είμεθα απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, όπερ πολλοί  αμφισβητούν, οι φυλές έχουν μειωθεί σε δύο. Η μία είναι η των υπηρετούντων σε μόνιμες θέσεις, όπου ο μισθός πέφτει, βρέξει χιονίσει, άλλως, μήνας μπει μήνας βγει, άλλως, δουλέψει δεν δουλέψει. Η κατηγορία αυτή των πολιτών αποκαλείται «φυλή των απασχολούμενων [όχι αναγκαίως εργαζομένων] στον Δημόσιο Τομέα». Όλοι οι άλλοι ανήκουν στην δεύτερη φυλή, η οποία αποκαλείται «φυλή των εργαζομένων στον μη Δημόσιο Τομέα» ή «εργοδότες». Η πρώτη απόδειξη περί της διακρίσεως αυτής είναι ο δείκτης ανεργίας, ο οποίος ουδέποτε επηρεάζεται από την πρώτη φυλή.
Θα διερωτηθείτε, ίσως, τι συνέβη και μου τη βάρεσε τόσο πολύ, ώστε να γράφω τέτοια πράγματα. Τίποτε το φοβερό. Απλώς έψαχνα να βρω την αιτιολογία που το Ελεγκτικό Συνέδριο έτριψε τη μούρη του μαντηλάκια λέγοντάς του ότι το ασφαληστρικό νομοσχέδιό του είναι κομμάτι αντισυνταγματικό. Και ιδού τι βρήκα:

Περισσότερα...

Κλέφτες, νταβατζήδες του λαού. Μικροί, ανίκανοι κυβερνήτες, και σεις, πρωταριστεροί Λαομπαίχτες.

Πηγή : http://www.zougla.gr/apopseis/article/kleftes-ntavatzides-tou-laou-mikri-anikani-kivernites-ke-sis-protaristeri--laompektes

Αν και σιχαίνομαι κάθε τι που προέρχεται από τη Ζούγκλα του λιποτάκτη ψευτοδημοσιογράφου Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, θα δημοσιεύσω το πλήρες οργής και αγανάκτησης χρονογράφημα του κ. Ανευλαβή, κάνοντας στο τέλος κάποιο σχόλιο και εκφράζοντας μερικές εύλογες απορίες.

Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Γράφει ο Ελευθέριος Ανευλαβής.

Ο Ελευθέριος Ανευλαβής.Δεν μας κλέψατε, μόνο, τον γλίσχρο μισθό μας. Την τιποτένια μας σύνταξη.
Κλέψατε και το δώρο του παππού για τα εγγόνια.
Στερήσατε το παιχνίδι των παιδιών μας, και την ξεγνοιασιά της παιδικής ηλικίας.

Κλέψατε, και τη μέρα της αμφίβολης χαράς, καθώς περιμέναμε τη σύνταξή μας, ξεροσταλιάζοντας στα ΑΤΜ, και τα μετρούσαμε, κι ήσαν ακόμη λιγότερα, τα λιγοστά ευρώ της άθλιας σύνταξης.

Δεν μας κλέψατε, μόνο, το σπίτι μας, μαζί με τις προσδοκίες μιας ζωής χτισμένες στους τοίχους του. Στις πόρτες του, στις κρεβατοκάμαρές του.

Μας κλέψατε τα χρόνια της ζωής μας, ασπρίζοντας τα μαλλιά μας, μέσα σε μια ατέλειωτη νύχτα-εφιάλτη, και των δικών σας αριστερομνημονίων.

Περισσότερα...

Ο ετήσιος χορός της Φυσιολατρικής Λ.Φ.Φ.Σ. "Ναυτίλος".

Την Κυριακή 17 Απριλίου στο Bar Restaurant Malvazia , η Φυσιολατρική Λέσχη Φίλων Φουσκωτού Σκάφους "ΝΑΥΤΙΛΟΣ" γιόρτασε τα 13 χρόνια δράσης και κοινωνικής προσφοράς μέσω των Αποστολών Αγάπης στα νησιά του Αιγαίου.

Όπως κάθε χρόνο έτσι και στην φετινή εκδήλωση συμμετείχαν Μέλη και Φίλοι του "ΝΑΥΤΙΛΟΥ" με τις οικογένειες τους. Η συμμετοχή στον ετήσιο χορό μας έφτασε περίπου 135 άτομα που μας τίμησαν με την παρουσία τους.

Ήταν επίσης μεγάλη τιμή για τα Μέλη του «ΝΑΥΤΙΛΟΥ», η συμμετοχή των καλλιτεχνών Λευτέρη Ελευθερίου, Σωτήρη Καλυβάτση των τραγουριστών Κατερίνας Κούκα, Άκη Δείξιμου και Βίλλυ Ραζή καθώς και του μουσικού Στέφανου Κόκκαλη ο οποίος ήταν μαζί μας για δεύτερη χρονιά.

Περισσότερα...