Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Λέγεται ότι δεν μπορεί κανείς να βρει την ποιότητα μέσα στην ποσότητα (ουκ εν τω πολλώ το ευ). Στην περίπτωση όμως του Καρπάθιου διδασκάλου και αγιογράφου κ. Ιωάννη Τσέρκη αυτό δεν ισχύει!

Πράγματι, ο κ. Τσέρκης, διδάσκαλος στο επάγγελμα, έχει αγιογραφήσει μέχρι σήμερα πάνω από 70 ναούς στα νησιά της νοτιοανατολικής Δωδεκανήσου και ουδείς μπορεί να του προσάψει την κατηγορία ότι θυσίασε την ποιότητα των αγιογραφιών του χάριν της ποσότητας αυτών. Όπως μάλιστα ομολογεί ο ίδιος, αισθάνεται άβολα όταν βλέπει τα πρώτα έργα του, της δεκαετίας του '70, τα οποία θεωρεί ότι υστερούν κατά πολύ των σύγχρονων αγιογραφιών του, ενώ πιστεύει πως όσο κανείς προσπαθεί μπορεί να βελτιώνεται.

Η ΑΝEK LINES, με  σεβασμό  απέναντι στις κοινωνικές ανάγκες, επιβεβαιώνει ότι το περίσσευμα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης απετέλεσε τον κινητήριο μοχλό και της 19ης Εθελοντικής Αιμοδοσίας, που διοργάνωσε την Τετάρτη 17/8, στα Κεντρικά Γραφεία της εταιρείας στα Χανιά, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Εθελοντών Αιμοδοτών Ν. Χανίων «Άγιος Ιωάννης» και το Γενικό Νοσοκομείο Χανίων «Άγιος Γεώργιος»

Όλοι μαζί #miaomada εθελοντές αιμοδότες, από την τοπική κοινωνία, πληρώματα και εργαζόμενοι της εταιρείας, συνέβαλαν με το δικό τους μοναδικό τρόπο στην κάλυψη αναγκών αίματος, οι οποίες είναι αυξημένες κατά την καλοκαιρινή περίοδο.

Οι μικρές νησίδες του Αιγαίου είναι μικρά διαμάντια που παλαιότερα έλαμψαν ως κύτταρα πολιτισμού και πρότυπα αυτάρκειας. Σήμερα, έπειτα από την πλήρη απαξίωσή τους και καθώς αγνοούμε την ιστορία τους (που ποτέ δεν μπήκαμε στον κόπο να αναζητήσουμε), είναι ευάλωτα όχι μόνο σε εξωτερικές απειλές, αλλά και στους επενδυτές της συμφοράς.

Αξιοσημείωτο είναι ότι αυτές οι μικρές ακατοίκητες πλέον νησίδες, όπου στις μέρες μας μετά βίας επιβιώνουν λίγοι θάμνοι, για πολλούς αιώνες όχι μόνο κατοικούνταν, αλλά εκεί παρήγαγαν και εμπορευόντουσαν τυροκομικά προϊόντα, κρέας, σιτηρά (όπως η φημισμένη φάβα του Αιγαίου) και άλλα. Στις μέρες μας που με τόσα σύγχρονα μέσα δυσκολευόμαστε να επιβιώσουμε ακόμα και στα πιο παραγωγικά και γόνιμα οικοσυστήματα, οι παραδοσιακές μορφές διαχείρισης που επί αιώνες ακολουθούσαν οι τοπικές κοινωνίες του Αιγαίου, αποτελούν αντικείμενο διεθνούς επιστημονικής έρευνας, ανεκτίμητης αξίας.

Επιμέλεια βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η βραχοσκεπής Ελληνοκαμάρα βρίσκεται στη βόρεια ακτή της νήσου Κάσου, κοντά στο χωριό Αγ. Μαρίνα, περίπου 1.200 μ. δυτικά του δημοτικού δρόμου που οδηγεί στους οικισμούς Παραΐσι και Αγιασμάκι και σε υψόμετρο 125 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας.

Εξωτερικά έχουν διαμορφωθεί τρεις (3) αναβαθμοί, όπου αποκαλύφθηκαν δύο δεξαμενές, το δάπεδο των οποίων είναι στρωμένο με εγκάρσια κομμένα βότσαλα και τοποθετημένα μέσα σε υδραυλικό μείγμα.

Η πρόσβαση στο εσωτερικό γίνεται από είσοδο που βρίσκεται περίπου 2 μ. χαμηλότερα από το επίπεδο του εξωτερικού αναβαθμού με τη βοήθεια κλίμακας με 7 λαξευμένα σκαλοπάτια.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η Κάσος υπήρξε διαχρονικώς ένα νησί του οποίου η ιστορία ήταν και είναι άρρηκτα δεμένη με τη θάλασσα. Από την εποχή του Ομήρου ακόμη αναφέρεται ότι η Κάσος συμμετείχε στον Τρωϊκό πόλεμο με "βαθειά πλοία".

Μετά το ολοκαύτωμα του 1824, οι Κάσιοι που επέζησαν κατέφυγαν σε γειτονικά νησιά, όπως η Νάξος, η Σύρος, η Μήλος, η Σαντορίνη και η Αμοργός, και επέστρεψαν στο νησί τους, στα 1840 περίπου, μετά το τέλος των εχθροπραξιών. Εκεί, επιδόθηκαν με ζήλο στη ναυπηγική τέχνη, με αποτέλεσμα η Κάσος να θεωρηθεί εκείνη την εποχή ένα από τα σημαντικότερα ναυπηγικά κέντρα της ανατολικής Μεσογείου.