Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Πάλι ακούσαμε τον Αλαίκσοις να μιλάει για οράματα και να ονειρεύεται  τη δεύτερη φορά αριστερά που θα φέρει την αξιοκρατία [εδώ καγχάζομεν χιλιάκις] και θα φροντίσει τους κατατρεγμένους, ενώ ο Κούλης ασχολείται με το αιπειταιλοικώ κράτως και συνεχίζει να οικοδομεί εμπιστοσύνη με τους Τούρκους. Την ίδια ημέρα που άρχισαν συζητήσεις οι Επιτροπές, τουρκικά αεροσκάφη υπερίπταντο των νησιών μας. Ετοιμάζεται όλο το πωλητικό σύστημα να προσφύγει στη Χάγη, για να μας πει, αν είναι δικό μας κάτι που διεκδικεί  η Τουρκία.  Αλλά, το χειρότερο όλων είναι που μεταδίδονται κάθε λίγο και λιγάκι δηλώσεις του εν Αθήναις αμερικανικού πρέσβεως που παίρνει το μέρος μας, αλλά δεν βάλλει κατά της Τουρκίας. Πόσο πιο μεγάλη ήττα μπορούμε να ανεχθούμε  από τη μη συμμετοχή μας στη διάσκεψη για τη Λιβύη;








