"Να μαζευτούμε να πάτε", ήταν η αυθόρμητη απάντησή μου στον κατασκευαστή που με παρότρυνε να παραστώ στη φιέστα. "Για τον Σύνδεσμό μας πρέπει να πάμε", συνέχισε εκείνος απτόητος. "Τον Σύνδεσμό Μας; Τον ΣΕΚΑΠΛΑΣ θα εννοείς, μάλλον, έτσι δεν είναι; Μα εγώ δεν είμαι μέλος του", συμπλήρωσα. "Και γιατί δεν είσαι μέλος παρακαλώ;" ρώτησε εκείνος. "Θέλεις να σου εξηγήσω;" "Οχι, δεν θέλω!" είπε ο κατασκευαστής, προφανώς εκνευρισμένος. Με κατευόδιο και συμβουλή πώς να συμπεριφερθούν απέναντι στον κ. υπουργό, έκανα συμπληρωματικώς και τη γνωστή γκριμάτσα, με τη γλώσσα να εξέρχεται του στόματος και να γλύφει, κίνηση υποδηλούσα τους άνευ λόγου και αιτίας αυλοκόλακες και σφουγγοκολάριους πολιτικών, μεγαλο-δημοσιογράφων και απαστραπτόντων γενικώς προσώπων της show biz. Ο φίλος κατασκευαστής έφυγε τσατισμένος, μουρμουρίζοντας κάτι εις βάρος μου, όχι γιατί δεν κατάφερε να με πείσει να πάω στα εγκαίνια, αλλά κακίζοντας, προφανώς, τον εαυτό του που, ενώ είχε κι' αυτός τις ίδιες απόψεις με μένα, δεν τόλμησε να τις εκστομίσει, βρίσκοντας πως ήταν πολύ πιο εύκολο γι' αυτόν (και με λιγότερο πολιτικό κόστος) αν καταφερθεί εναντίον μου. "Δεν βαριέσαι, ποιος θα του δώσει δίκιο του Ιωσήφ; Όλοι ξέρουν άλλωστε τι είδους στραβόξυλο είναι", θα είπε σίγουρα μέσα του...
Και πήγε, που λέτε, σύσσωμη η ηγεσία του ΣΕΚΑΠΛΑΣ στον χώρο των εγκαινίων, και μαζί μ' αυτήν και οι γνωστοί άγνωστοι "ακολουθητές" από τον χώρο των κατασκευαστών και εισαγωγέων, αλλά και κάποιοι συνεργάτες περιοδικών, φορτωμένοι με κάμερες, για να αποθανατίσουν το event (και τον εκδότη τους), να περπατήσουν στα υπουργικά χνάρια (στον ένα και μοναδικό διάδρομο της έκθεσης που είχε το κουράγιο να περπατήσει ο κ. υπουργός) και να χειροκροτήσουν τα εμπνευσμένα λόγια του ανθρώπου της κυβέρνησης. Εγώ πάντως δεν είχα την τύχη να ακούσω τον κ. υπουργό, αφού επέλεξα να μην είμαι παρών. Να τι είπε όμως ο κ. Διαμαντίδης, σύμφωνα με το δελτίο τύπου που μου έστειλε σήμερα η διοργανώτρια εταιρεία "EXPO ONE" (θέλω ν' αγιάσω και δεν μ' αφήνουν...).
"Η ναυτιλία μας, η παγκόσμια αυτή υπερδύναμη στη θάλασσα, είναι και θα είναι ακόμη περισσότερο με τη βοήθεια όλων μας, η βαριά βιομηχανία της χώρας μας. Η κυβέρνηση στηρίζει τις υγιείς επενδυτικές δυνάμεις όχι απλά για να γυρίσουμε σελίδα, αλλά να γράψουμε ένα νέο βιβλίο επιτυχιών για τη χώρα μας. Τα σκάφη αναψυχής και τα παρελκόμενά τους απασχολούν σήμερα στην πατρίδα μας περισσότερα από 45.000 άτομα αποτελώντας με αυτόν τον τρόπο μια τεράστια κατασκευαστική και εμπορική δύναμη για την Ελλάδα. Αλλά και στον εξαγωγικό τομέα, παρά τις αντίξοες συνθήκες που όλοι γνωρίζουμε, οι πωλήσεις σκαφών αμιγώς, δηλαδή καθαρά ελληνικής κατασκευής, παρουσιάζουν ανοδικές τάσεις. Ελλάδα είναι και θάλασσα. Και θέλουμε τους Έλληνες πιο κοντά στη Θάλασσα, για ναυτοσύνη και διάδοση του Ελληνικού θαλασσινού πνεύματος και του ελληνικού σκάφους. Προς αυτή την κατεύθυνση όλοι μαζί θα εργαστούμε και πιστεύω ακράδαντα ότι θα πετύχουμε".
Ενώ, λίγο μετά τα εγκαίνια, στη σύντομη περιήγησή του (τι σύντομη δηλαδή, ούτε ένα διάδρομο δεν κατάφερε να ολοκληρώσει, γιατί έφυγε με την πρόφαση κάποιου γάμου στον οποίον ήταν προσκεκλημένος) είπε :
"Βρίσκομαι σε μία πανέμορφη έκθεση σήμερα, την οποία εγκαινίασα. Το γεγονός ότι τα περισσότερα σκάφη είναι ελληνικά αποδεικνύουν το υψηλό επίπεδο της ελληνικής βιοτεχνίας και βιομηχανίας στον τομέα αυτό. Είναι ένας κλάδος που θέλει στήριξη και θα πρέπει να το δούμε στη λογική ότι σχετίζεται με τη ναυτιλία μας και με το τουρισμό μας. Θέλω να συγχαρώ τους διοργανωτές και να δηλώσω ότι θα προσπαθήσω και με τους υπουργούς που έχουν την ευθύνη των θεμάτων που αφορούν -πέραν του υπουργείου στο οποίο προΐσταμαι- τον εν λόγω τομέα, να συζητήσω για να μπορέσουμε να βρούμε τις καλύτερες δυνατές λύσεις, για να δώσουμε μια ώθηση σε αυτή τη βιομηχανία που είναι πάρα πολύ σημαντική για τη χωρά μας ιδιαίτερα σε αυτήν τη κρίσιμη περίοδο".
Καταλάβατε τίποτε; Εγώ όχι! Να γιατί δεν πήγα στα εγκαίνια. Όλοι ξέρουν ότι είμαι εκ φύσεως αντιδραστικός, απότομος και δεν συγκρατούμαι εύκολα όταν ακούω παράξενα πράγματα. Θα πεταγόμουν λοιπόν, εκεί που μιλούσε ο κ. υπουργός και όλοι κρέμονταν απ' τα χείλη του, και θα τον ρωτούσα :
Τα πιστεύετε αυτά που λέτε κ. υπουργέ ή είναι κάποια συγκεκριμένη φόρμουλα ομιλίας εγκαινίων, σαν αυτή που χρησιμοποίησαν και οι προκάτοχοί σας; Γιατί κι' αυτοί μας μίλησαν περί της τεραστίας σημασίας που έχει για την Ελλάδα και την οικονομία της η ναυτιλία. Κι' αυτοί μας μίλησαν για τις προσπάθειες που θα κατέβαλλαν οι κυβερνήσεις τους, αλλά και η δική σας, προκειμένου να στηριχθεί ο κατασκευαστικός τομέας των σκαφών αναψυχής που αποδεικνύει το υψηλό επίπεδο της ελληνικής βιοτεχνίας και βιομηχανίας.
Κανείς όμως δεν μας εξήγησε κ. υπουργέ, ούτε κι' εσείς, γιατί οι ενέργειες των πολιτικών δεν αποτελούν ποτέ τη συνέχεια των λόγων και των εξαγγελιών τους; Κανείς δεν μας εξήγησε, ούτε κι'εσείς, πώς θα τονωθεί ο τομέας αυτός, με πράξεις και όχι με λόγια; Πώς θα παροτρυνθούν οι πολίτες να στραφούν προς τη θάλασσα; Μήπως με τον φόρο πολυτελείας που η κυβέρνησή σας επέβαλλε προσφάτως ακόμη και στα φουσκωτά σκάφη; Μήπως με τα στραβά μάτια που κάνετε όλοι οι πολιτικοί μπροστά σ' αυτούς οι οποίοι αυθαιρέτως κλείνουν τις παραλίες και τις γλίστρες θαρρείς και τις κατασκεύασαν οι ίδιοι ή τις κληρονόμησαν απ' τους γονείς τους; Μήπως με την άρνηση των τραπεζιτών να χορηγήσουν δάνεια; Μήπως με την θέσπιση των τεκμηρίων ακόμη και για την κατοχή... σκάφης τριών μέτρων; Μήπως με την συνεχή αύξηση της τιμής των καυσίμων; Μήπως... μήπως...
Μπορεί να εισπράξατε το ευκαιριακό χειροκρότημα ολίγων (ευτυχώς) αυλοκολάκων, από την συτριπτική όμως πλειοψηφία των εκθετών και των επισκεπτών (αν είχατε το θάρρος να περάσετε απ' όλους τους χώρους της έκθεσης) θα ειπράττατε την απαξίωση, τη διαμαρτυρία και την αγανάκτηση. Γι' αυτό φύγατε, άρον άρον, επικαλούμενος την τεράστια ανάγκη να παραστείτε τάχα σε ένα... γάμο. Μα και τα εγκαίνια του φετινού Ναυτικού Σαλονιού γάμος ήταν για σας κ. υπουργέ. "Όπου γάμος και χαρά, η Βασίλω πρώτη", δεν λέει άλλωστε ο σοφός λαός μας;