Rib and Sea

Άλλος ένας φρουρός-ταγματασφαλίτης των μνημονιακών κυβερνητικών καθεστώτων έδωσε τα διαπιστευτήριά του στο σύστημα, απολύοντας απ' τις προβληματικές επιχειρήσεις του (ραδιόφωνο-εφημερίδες) μία φωνή, μία πένα που χρόνια τώρα εκφράζει την συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, με το κριτικό και ριζοσπαστικό περιεχόμενο των σκίτσων και των άρθρων του. Τον Στάθη.

Η οσμή, η βρώμα καλύτερα, της πολιτικής πίεσης είναι έντονη σ' αυτήν την απόλυση. Είναι γνωστό πως τα καθεστώτα δεν αντέχουν την κριτική ούτε την αλήθεια. Πόσο μάλλον το σημερινό μνημονιακό καθεστώς, με το οποίο η αλήθεια είναι έννοια ασύμβατη. Μία ντεμέκ αριστερή κυβέρνηση με κάτι κατά φαντασία αριστερούληδες δεν θα μπορούσε να είναι η εξαίρεση.

Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος.

"Ενός κακού δοθέντος, μύρια έπονται", λέει το σοφό γνωμικό.
Ενός Πάκη δοθέντος, μύρια κακά έπονται, λέμε εμείς.

Στην προκειμένη περίπτωση το κακό είναι ο ίδιος ο Πάκης.
Όχι δηλαδή τόσο ο ίδιος. Σιγά τον κλαρινογαμπρό.
Όσο η νοοτροπία και οι πρακτικές του συστήματος, και η αδράνεια του λαού, που εκτρέφουν Πάκηδες και τους κατσικώνουν στα ανώτατα αξιώματα της χώρας να μοιράζουν Μεγαλόσταυρους σε γεροντόφιλους προβληματικούς.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Είσαι π.χ. μικρός επιχειρηματίας και η μεγάλη αλυσσίδα εστίασης με το brand name  «NEW DEMOCRACY» [ΣΗΜ: την ιδέα μού έδωσε ο Βερναρδάκης που μίλησε πέρυσι για «brand name ΣΥΡΙΖΑ»] σου επιτρέπει να ανοίξεις μαγαζί σε κάποια περιφέρεια, όχι απαραιτήτως εκλογική.

Μετά από χρόνια προσφοράς στο καταναλωτικό κοινό με τα μελομακάρονά σου, τους καφέδες σου και τα λοιπά καλούδια, αποφασίζεις να αποσυρθείς από την ενεργό δράση και να παραδώσεις το μαγαζί στον γιο σου.  Βγαίνεις και το διατυμπανίζεις στην πελατεία σου, ώστε να γνωρίζει αυτή ότι στο εξής θα είναι ο γιος σου που θα προσφέρει το καλό το πράμα, ώστε να μη λακίσει προς άλλο ζαχαροπλαστείο. Και τότε βγαίνει ο CEO της αλυσσίδας και σου λέει «γιοκ», διότι δεν τον ρώτησες προηγουμένως, ώστε να συναινέσει. Πώς βγαίνεις και λες ότι την πελατεία σου θα την πάρει ο γιος σου, ενώ ο CEO μπορεί να έχει έτοιμο κάποιο άλλο παλληκάρι για την πελατεία σου, επειδή εσένα δεν σε γουστάρει ή γνωρίζει ότι δεν τραβάς άλλο και το μαγαζί σου θέλει ανανέωση με νέα πρόσωπα; Άσε που ο CEO απεχθάνεται την οικογενειοκρατία, καθότι αυτοδημιούργητος. Ο μπαμπάς του δεν διετέλεσε CEO της αλυσσίδας, ούτε η αδελφή του Γενική Διευθύντρια, ούτε ο ανεψιός του επιθεωρητής των franchisees  μεγάλης περιφέρειας.

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Καθώς η κρίση στο λειτούργημα της ενημέρωσης συνεχίζεται και οξύνεται, κι' εγώ θίγομαι, προσωπικώς, και οργίζομαι με την κατάντια των "συναδέλφων" που, πεσμένοι στα γόνατα, υπηρετούν τα μέσα μαζικής εξαπάτησης των μεγαλοεκδοτών και μεγαλοεργολάβων, αποφάσισα να ασχοληθώ για άλλη μια φορά με το αγκάθι της ενημέρωσης-παραπλάνησης.

Αφορμή η είδηση της επικείμενης επίσκεψης του Μανώλη Μακρόν, του Προέδρου της Γαλλίας ντε, και οι πανηγυρισμοἰ των δημοσιογράφων για τους λόγους της επίσκεψής του και της σηματοδότησης του ενδιαφέροντός του Γάλλου Προέδρου για την Ελλάδα. Ποιο ενδιαφέρον ρε "διανοούμενες πόρνες" της ενημέρωσης, όπως είπε ο Αμερικανός αρχισυντάκτης των New York Times John Swinton; Σιγά την πρεμούρα που έχει ο Μανώλης Μακρόν για την Ελλάδα! Η ικανοποίηση των συμφερόντων των επιχειρηματιών που σέρνει μαζί του, και μόνο, είναι που τον καίει : http://www.ribandsea.com/articles/3193-o-macron-erxetai-gia-na-faei-tin-evath-me-tin-voitheia-tou-tsipra