Κείμενο, βίντεο, φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Συνέχεια από το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1508-o-gyros-tou-kosmou-me-katamaran-istioploiko-arxise-ap-ti-rodo
Από πλευράς πάντως καιρικών συνθηκών αυτός δεν ήταν Μάϊος. Οκτώβρης ήταν! Συννεφιά, κρύο, ισχυροί άνεμοι, λασποβροχές. Είναι εντελώς ασυνήθιστο, και αστείο μαζί, να είσαι Μάϊο στην Ελλάδα, και μάλιστα στη Ρόδο, και να είσαι κουκουλωμένος με fleece και νιτσεράδα! Οι Αυστραλοί φίλοι δεν το είχαν ξαναζήσει αυτό και νόμιζαν, ίσως, ότι έτσι έπρεπε να είναι. Εγώ όμως ήταν αδύνατο να το καταπιώ.
Τέλος πάντων, αφήσαμε πίσω μας την κοσμοπολίτικη Ρόδο και βάλαμε πλώρη για την Αλιμιά και τη Χάλκη. Έβλεπα τον Col να βάζει τις παραμέτρους στο gps και στον αυτόματο πιλότο και με είχαν πιάσει τα νεύρα μου! Από την άλλη, πώς να πιάσεις οκτάωρο τιμόνι με 5,5 κόμβους ταχύτητα; Ήμουν εντελώς έξω απ' τα νερά μου. Μπορεί να είχα μια ιδέα για το ποιες είναι οι βασικές διαφορές μεταξύ ενός ιστιοπλοϊκού και ενός ταχυπλόου, είναι όμως εντελώς διαφορετικό να τις βλέπεις και να τις ζεις αυτές τις διαφορές στην πράξη. Στο ταχύπλοο, επί παραδείγματι, ξεχνάς τον αυτόματο πιλότο γιατί αν συμβεί ένα αναπάντεχο ραντεβού με ένα καδρόνι ή ένα βαρέλι, ο αυτόματος δεν θα σκεφτεί να τα αποφύγει και θα πέσει επάνω τους με 30 κόμβους, οπότε... ούτε να τις σκέφτεσαι τις συνέπειες...
