Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

[Η κυβέρνηση μαζεύει την κατάπτυστη διάταξη περί offshore, η οποία συγκαλύπτει λαμόγια, και αντεπιτίθεται, ώστε ουδείς πωλητικός κ.λπ. να μετέχει σε οποιαδήποτε εταιρεία οποιασδήποτε μορφής εκτός Ελλάδος – ΥΠΟΜΝΗΣΗ: σήμερα 02.06.2016 είναι διεθνής ημέρα ιεροδούλων].

Α] Επί του τύπου.
Κάθε νόμος που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, προκειμένου να τεθεί σε ισχύ, έχει την ακόλουθη καταληκτική μορφή [το παράδειγμα ελήφθη από το 3ο Μνημόνιο –ν. 4336/2015]: (φωτο 1)

Δηλαδή έχει την ημερομηνία έκδοσης του νόμου από τον ΠτΔ,  τα ονόματα όλων των αρμοδίων υπουργών και τη βεβαίωση του υπουργού Δικαιοσύνης ότι έθεσε επ’ αυτού τη μεγάλη του Κράτους σφραγίδα.
Ο δημοσιευθείς νόμος 4389 που περιέχει την επίμαχη διάταξη περί εξωχώριων  εταιρειών [άρθρο 178] τελειώνει ως εξής: (φωτο 2)

Πηγή : http://makpress.blogspot.com/20/06/40.html

Του Πάνου Τζήμερου.

«Αρχιφασίστα! Φασίστα του κερατά!». Η κυρία που με έβριζε από το βήμα του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής δεν ήταν Συριζαία. Λέγεται Φωτεινή Βρύνα και είναι Νεοδημοκράτισσα εξ απαλών ονύχων. Και εξ επαγγέλματος, θα έλεγαν όσοι ξέρουν το βιογραφικό της. Εξελέγη μάλιστα πρόσφατα στην Πολιτική Επιτροπή της Ν.Δ. Γιατί όμως εξεμάνη; Τι ήταν εκείνο που...
την έκανε να σπεύσει σε στήριξη του προέδρου του Περιφερειακού Συμβουλίου, συριζαίου δικηγόρου Θεόδωρου Σχινά, και να βάλουν και οι δύο καταιγιστικά πυρά εναντίον μου;

Η υπόθεση έχει πολύ ζουμί, διότι αποδεικνύει τη διακομματική ομερτά, όταν οι εκπρόσωποι του λαού έχουν τη δυνατότητα να βάλουν το χέρι στο μέλι. Δεν έχει σημασία το ποσό. Σημασία έχει η πράξη. Διότι όταν πεις «ναι» στη μικρή λαμογιά, έχεις ήδη ανοίξει την πόρτα στη μεγάλη.

Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η Θάσος, μαζί με την Ιθάκη, είναι τα μοναδικά νησιά, συμπεριλαμβανομένων των ακατοίκητων βραχονησίδων, τα οποία, περιέργως, δεν έχω επισκεφτεί ποτέ! Η Θάσος ήταν μέχρι πριν από λίγες ημέρες, δηλαδή, γιατί εκεί αποφασίσαμε να περάσουμε το φετινό Πάσχα, χάρις στα εισιτήρια που μας χορήγησε η "Helleneic Seaways". Μα δεν πιάνουν Θάσο τα πλοία αυτής της εταιρείας, θα μου πείτε. Ναι, δεν πιάνουν Θάσο, πιάνουν όμως Καβάλα! Και, για φανταστείτε να πάτε στην Καβάλα δωρεάν με το πλοίο και να αποφύγετε 1.300 χιλιόμετρα δρόμου (μαζί με το ταξίδι της επιστροφής) και ένα σκασμό Μπομπολοδιόδια! Δεν είναι μικρό πράγμα. Όταν μάλιστα απολαύσετε την φιλοξενία του καπτα Γιάννη και του πληρώματος του "Express Pegasus", τότε η επιλογή να πάτε ως την Καβάλα ακτοπλοϊκώς μοιάζει με κρουαζιέρα! Υπολογίσαμε βεβαίως χωρίς τους ξενοδόχους που, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ήταν οι ναυτικοί, οι οποίοι αποφάσισαν να κατέβουν σε απεργία όταν εμείς επιστρέφαμε! Φάγαμε λοιπόν την Οδύσσεια της επιστροφής οδικώς, και μάλιστα από παραδρόμους προκειμένου να αποφύγουμε το χαράτσι των μεγαλοεργολάβων που έβαλαν χέρι, ελέω προδοτικών πολιτικών επιλογών, στο εθνικό δίκτυο της χώρας...

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Η είδηση είναι ότι Πατριάρχης Μόσχας επισκέφθηκε τέλη Μαΐου 2016 το Άγιον Όρος παίρνοντας βίζα από το ιταλικό προξενείο στη Μόσχα, επειδή το ελληνικό εκδίδει βίζα σε 7-10 ημέρες.
Η μη είδηση είναι ότι το ελληνικό κράτος αδυνατεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση στέλνοντας εκτάκτως και αστραπιαίως 50 υπαλλήλους να ενισχύσουν το ελληνικό προξενείο στη Μόσχα, ώστε να εκδίδονται οι βίζες αυθημερόν και έτσι να μπορέσουν να έλθουν στην Ελλάδα χωρίς ταλαιπωρία 3.000.000 Ρώσοι τουρίστες, όπως υπελόγισε ο ίδιος ο Πρόεδρος Πούτιν. Αλλά τί να σου κάνει αυτό το κράτος, όταν ο υπουργός Μουζάλας ζητεί τη βοήθεια της Παναγίας, για να αποφευχθούν τα χειρότερα στο λαθρομεταναστευτικό!

Γράφει ο Γιώργος Γκρίτσης.

Αναδύεται για τέταρτη φορά σε 30 χρόνια το θαλάσσιο τέρας του τέλους πλόων.

Τις 3 πρώτες φορές (κυβερνήσεις Α. Παπανδρέου, Σημίτη και Σαμαρά) το τέλος αυτό εγκαταλείφτηκε λόγω της δυσλειτουργίας στην εφαρμογή του και της τεράστιας τροχοπέδης, τόσο στον εγχώριο επαγγελματικό θαλάσσιο τουρισμό όσο και στον εισαγόμενο.

Αλλά ας τα πάρουμε με την σειρά:

1) Εγχώριο επαγγελματικό θαλάσσιο τουρισμό: 2000 επαγγελματικά ΕΓ/ΤΡ συνολικής μεσαίας αξίας 10 δις ευρώ, ξοδεύουν 10% της αξίας τους, ή 1 δις ετησίως, σε συντήρηση. Απ’ αυτά καταλήγουν τα 300, υπό μορφήν φόρων, στον κρατικό κορβανά. Με την επιβολή τέλους, τα σκάφη θα πάνε στις γειτονικές χώρες για διαχείμαση και συντήρηση, και όχι μόνο θα εισπραχτεί μικρό μέρος του τέλους αλλά θα εκλείψουν και τα 300 προαναφερόμενα εκατομμύρια δημόσια έσοδα. Φυσικά θα κλείσουν ελληνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη συντήρηση και την εμπορία των υλικών αυτής της δραστηριότητας και δεν θα εισπραχτούν ούτε φοροι αλληλεγγύης αλλά ούτε και εισφορές. Θα αυξηθεί, σαν επακόλουθο, και η ανεργία και θα ακολουθήσει νέα μείωση εσόδων.