Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο εορτασμός των Εθνικών επετείων στα ακριτικά νησιά του Αιγαίου είναι πάντοτε φορτισμένη συναισθηματικά. Ο Εθνικός Ύμνος, βγαλμένος με στεντόρεια φωνή από τα στόματα των Ελλήνων στρατιωτών, η συγκινητική παρέλαση των μαθητών της στοιχειώδους και της μέσης εκπαίδευσης αλλά και η απουσία εκπροσώπων της εκάστοτε κυβέρνησης από τις θέσεις των επισήμων, κάνει τους εορτασμούς των εθνικών επετείων να αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα.
Επιμέλεια βίντεο - Χειρισμός drone : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κοντά στα χωριά Γιαννουλαίϊκα και Αρκαδικό, του Δήμου Επιδαύρου, υπάρχει ό,τι απέμεινε από το φρούριο της Καζάρμας, το Καστράκι, ένα Μυκηναϊκό τάφο και μια εκπληκτική Μυκηναϊκή γέφυρα. Ξεναγός μου ο συνταξιούχος τεχνικός της ΕΘΕΛ Αγγελής Ρούμπος, ο οποίος προσεφέρθη να με οδηγήσει στα μονοπάτια που καταλήγουν στα εγκαταλελειμμένα από την Αρχαιολογική Υπηρεσία αυτά ευρήματα, που χρονολογούνται από το 2.000 περίπου π.Χ.
Χειριστής drone - Editing : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αυτή τη φορά σκοπεύαμε να μείνουμε στη Λήμνο 6 ημέρες πιστεύοντας ότι ήταν αρκετές για να πετάξω το drone πάνω απ' το νησί και να καταγράψω τα σημαντικότερα αξιοθέατά του. Έμεινα τελικώς 11 ημέρες αιχμάλωτος του "Ξενοφώντα" και του "Ζορμπά" που θέρισαν το Αιγαίο, έδεσαν τα πλοία στα λιμάνια και έκλεισαν εμένα στο αυτοκινούμενο να κοιτάζω έξω απ' το παράθυρο τη βροχή που έπεφτε χωρίς σταματημό. Η καπετάνισσα αναγκάστηκε να φύγει πέντε μέρες νωρίτερα με το αεροπλάνο, γιατί κάποιες οικογενειακές υποχρεώσεις δεν μπορούσαν να περιμένουν...
Στη Μύρινα της Λήμνου είμαι από την περασμένη εβδομάδα και περιμένω το καράβι να περάσει για να επιστρέψω στο Λαύριο. Άλλαξε η ημερομηνία στα ειστήρια και κλείστηκαν για Τρίτη. Άλλαξαν και πάλι την Τρίτη και κλείστηκαν για Πέμπτη.
Είναι Κυριακή και υποτίθεται πως το καράβι, χορεύοντας στον ρυθμό του "Ζορμπά", θα ξεκινήσει απ' την Καβάλα απόψε. Δεν είμαι τόσο αισιόδοξος κοιτώντας έξω απ' το παράθυρο του αυτοκινούμενου. Ευτυχώς δηλαδή που υπάρχει κι' αυτό! Άσε που αρχίζει να μου αρέσει η ιδέα πως μπορεί να αποκλειστώ εδώ για ένα μήνα, να μη βλέπω τηλεόραση, να μη κλειδαμπαρώνομαι για να κοιμηθώ, να βολτάρω στο κάστρο, στον Ρωμεϊκο γιαλό και στις Αμμοθίνες και να ρίχνω και μια καθετή μπας και πιαστεί κανένα αόμματο στο αγκίστρι.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όταν πρόκειται να επισκεφτεί κανείς ένα νησί του Αιγαίου το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να ανοίξει έναν τουριστικό οδηγό ή να σερφάρει στο διαδίκτυο προκειμένου να σχηματίσει μια πρώτη εικόνα για τα αξιοθέατα του νησιού που θα επισκεφτεί. Ωστόσο, υπάρχουν συχνά κρυμμένα "μυστικά" σε ένα τόπο τα οποία ακόμη και οι ντόπιοι πολλές φορές αγνοούν.
Αυτό ακριβώς μου συνέβη στη Λήμνο. Και αν δεν είχα αποκλειστεί στο νησί εξ αιτίας του απαγορευτικού που κράτησε για μέρες τα πλοία δεμένα στα λιμάνια, δεν θα είχα ανακαλύψει κάποια από αυτά τα κρυμμένα "μυσικά" στα οποία με μύησε ο φίλος αυτοκινητιστής και ραδιοφωνικός παραγωγός Γιώργος Ελιάς. Σ' αυτόν άλλωστε οφείλεται και η συνάντησή μου με τον εκπληκτικό ενενηντάχρονο αυτοκινητιστή κ. Νίκο Μπλια, ο οποίος με έφερε πίσω στη δεκαετία του 1920 όταν κυκλοφόρησε το πρώτο λεωφορείο στη Λήμνο!