Rib and Sea
Ταξιδεύοντας
Νυμφαίο. Η πανέμορφη νύφη του όρους Βέρνον.
Κάμερα - Drone - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ιστορικά στοιχεία - πληροφορίες : Wikipedia και https://www.kathimerini.g
Στα 1.350 μέτρα υψόμετρο βρίσκεται ένα από τα πιο όμορφα και γραφικά χωριά της Ελλάδας. Ο διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός του Νυμφαίου. Οι ταξιδιωτικοί οδηγοί το παρουσιάζουν ως ένα από τα δέκα ομορφότερα χωριά της Ευρώπης, ενώ στον παγκόσμιο διαγωνισμό της U.N.E.S.C.O. διεκδίκησε το Διεθνές Βραβείο Μελίνα Μερκούρη για την άριστη διαχείριση πολιτιστικού αποθέματος και φυσικού περιβάλλοντος. Ο οικισμός έχει μόνιμο πληθυσμό 132 κατοίκων σύμφωνα με την απογραφή του 2011.
Η παλαιότερη ονομασία που είχαν δώσει οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού ήταν Νιβέστα, όνομα βλάχικης και προηγουμένως δωρικής προέλευσης, με τρεις ερμηνείες: «Νύφη», λόγω της ομορφιάς του χωριού (Νιβέστα) και της τοποθεσίας, «αθέατη» (ni vista) πιθανώς διότι βρισκόταν σε σημείο όπου δεν γινόταν εύκολα ορατό και «χιονάτη» ή «όπου μένει το χιόνι» (nives sta).
Ο Αρκτούρος του Νυμφαίου.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αφού φθάσαμε μέχρι την Φλώρινα δεν θα μπορούσαμε να μην πεταχτούμε μέχρι το Νυμφαίο και τον Αρκτούρο. Οι πληροφορίες και τα σχόλια άλλωστε του ξαδέλφου μου Βασίλη Υφαντή ήταν άκρως κολακευτικά.
Απίστευτης ομορφιάς το Νυμφαίο, με τα γραφικά πέτρινα παραδοσιακά σπίτια του και τις οροφές από λαμαρίνα προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι όγοι του χιονιού που πέφτει τον χειμώνα. Απίστευτης ομορφιάς και το δάσος της οξιάς που περιβάλλει το χωριό αλλά και τα 50 στρέμματα του Αρκτούρου. Η "αιχμαλωσία" και η φυλακή είναι σ' αυτή την περίπτωση ο "παράδεισος" της αρκούδας χορεύτριας που ζει στο δάσος του Νυμφαίου χωρίς να νοιάζεται για την τροφή της και την υγειονομική της περίθαλψη που φροντίζουν οι άνθρωποι του Αρκτούρου. Μια "αιχμαλωσία" που έχει επιμηκύνει τον χρόνο ζωής της αρκούδας σε σύγκριση με την ελεύθερη συγγενή της που καλείται να αντιμετωπίσει μόνο της τα προβλήματα της διατροφής και τους κινδύνους του φυσικού περιβάλλοντος.
Περνούσαμε απ' έξω και είπα "δεν πετάω λίγο από πάνω τους;".
Drone - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Στο πρόσφατο ταξίδι μας στη δυτική Μακεδονία, καθώς ο χρόνος ήταν περιορισμένος και τα ενδιαφέροντα πολλά, περάσαμε και από μέρη που θα θέλαμε να μείνουμε λίγο περισσότερο. Επειδή όμως αυτό ήταν αδύνατο, αποφάσισα τουλάχιστον να μην τα αγνοήσω. Αφού ο καιρός αποφάσισε όλες εκείνες τις ημέρες να μου κάνει το χατήρι, αποφάσισα να πετάξω για λίγο από πάνω τους. Όπως ακριβώς στα όνειρά μου.
Ιδού λοιπόν η Ελάτη, το Μουζάκι και το Μαυρομμάτι Καρδίτσας. Και πού ξέρεις; Μπορεί να αναγνωρίσεις το πατρογονικό σου!
Τα τοξωτά γεφύρια του Αγ. Βησσαρίωνα και της Παλαιοκαρυάς.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Οργιάζει η φύση μόλις μπεις στους νομούς των Τρικάλων, της Καρδίτσας, της Καστοριάς, της Κοζάνης και της Φλώρινας. Νερά, πλατάνια που κρύβουν τον ήλιο, τοξωτά γεφύρια, νεροτριβιές, νερόμυλοι, ο παράδεισος στη γη!
Σε τέτοιους τόπους μαγικούς βρεθήκαμε τις ημέρες που πέρασαν και φορτώσαμε για τα καλά τις μπαταρίες της ψυχής μας. Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί τα τοξωτά γεφύρια του Αγίου Βησσαρίωνα, στο χωριό Πύλη Τρικάλων, και το τοξωτό γεφύρι και τον καταρράκτη κοντά στα χωριά της Παλαιοκαρυάς.
Στους Δολίνες των Διδύμων.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Καθ' οδόν προς το Σαλάντι κάναμε μια μικρή παράκαμψη στο ύψος των εντυπωσιακών κρατήρων των Διδύμων. Πολλές φορές είχαμε περάσει από εδώ στο παρελθόν αλλά δεν έτυχε ποτέ να σταματήσουμε.
Πρόκειται για γεωλογικούς σχηματισμούς, σε σχήμα κρατήρα, που αποκαλούνται δολίνες (σπήλαια). Δημιουργήθηκαν από καθίζηση του εδάφους και εντυπωσιάζουν με το κυκλικό τους σχήμα και το μέγεθός τους. Στο ένα από τα δύο σπήλαια υπάρχουν εκκλησάκια της βυζαντινής και μεταβυζαντινής περιόδου. Το εκκλησάκι του Αγ. Γεωργίου και το εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος.