Rib and Sea
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Όλα τα παιδιά έχουν ίσα δικαιώματα. Τα παιδιά των ομοφυλοφίλων δεν είναι παιδιά κατώτερου Θεού!
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ο γάμος των ομοφυλοφίλων στο προσκήνιο μέρες τώρα. Για να δικαιολογήσει την επικείμενη θέσπιση του γάμου των θυμήθηκε ο σύζυγος της Μαρέβας και τα παιδιά που έχει μία λεσβία συμβιούσα με άλλη λεσβία ή έχει υιοθετήσει ένας τοιούτος που συμβιώνει με άλλον τοιούτο. Τί θα γίνουν αυτά τα παιδιά, σε περίπτωση που πεθάνει η μαμά τους ή ο μπαμπάς [;] τους αντιστοίχως χωρίς να τους έχει επιτραπεί να παντρευτούν;
Σωστός. Κανένα παιδί δεν πρέπει να μένει απροστάτευτο.
Μια βόλτα σε ελεεινό καταυλισμό Ρομά μας πείθει. Τα παιδιά πεντακάθαρα, καλοντυμένα τσαλαβουτάνε όλη μέρα .... στα λασπόνερα. Δεν έχει σημασία που δεν πηγαίνουν σχολείο.
Εθνοκτονικές ισορροπίες.
Γράφει ο Απόστολος Σαραντίδης.
Σήμερα θα ασχοληθούμε πέρα από τα πλαίσια της γεωστρατηγικής και υψηλής στρατηγικής χωρίς να ξεφεύγουμε από αυτά, στη διερεύνηση ή καλύτερα ερμηνεία νεωτερικών συμπεριφορών ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, στην οποία από το 1974 και μετά μαζί με το θέμα που ως διαφορετικό από το πλαίσιο δεν είναι και τόσο σταθερό, το μοτίβο παραμένει το ίδιο. Και δεν είναι άλλο από την πολιτική του κατευνασμού χάριν της ειρήνης και ευημερίας δύο λαών που η ιστορία τούς «έλαχε» να ζούνε μαζί…γενοκτονώντας ο δεύτερος τον πρώτο.
Αν το μοτίβο αυτό εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα, είμαστε στον ορθό δρόμο. Όμως τίθεται στα χρόνια που ακολούθησαν άλλος ένας προβληματισμός ως προς την έννοια του επιθέτου εθνικός. Διότι αν το εθνικό συμφέρον προσιδιάζει με φασίζουσα συμπεριφορά όπως έχει καλλιεργηθεί από μια Νέα Τάξη, τότε και η εξωτερική μας πολιτική θα πρέπει να υπαχθεί και να ακολουθήσει το διεθνιστικό μοντέλο το οποίο όμως είναι προερχόμενο από τον αριστερό πολιτικό χώρο. Με άλλα λόγια, αριστερά και δεξιά σε μια κυκλωτική σύσπαση δείχνουν να ταυτίζονται αποδομώντας το κοινοβουλευτικό μοντέλο του 19ου αιώνα στο οποίο στηρίζεται η εκτελεστική εξουσία, και ο διεθνισμός δεν είναι καθόλου μόνο αριστερή ιδεολογία αλλά Πίστη όλων των Δυτικών αποχρώσεων. Κάτι που εδώ και χρόνια ισχυριζόμαστε. Σε βάρος βέβαια της νομοθετικής και δικαστικής αφού η ηγεσία του δικαστικού σώματος διορίζεται αλλά και οι βουλευτές προτείνονται και ελέγχονται από τον κομματικό αρχηγό. Στη σάρωση αυτή των δημοκρατικών κεκτημένων δεν εξαιρείται ούτε η ηγεσία του στρατεύματος αφού και αυτή διορίζεται, άρα ελέγχεται πολιτικά. Ενώ παλαιά ελέγχονταν από τον βασιλιά, ο οποίος στο κάτω-κάτω δεν είχε το άγχος του πολιτικού κόστους ως ισόβιος ο ίδιος και οι απόγονοί του, τώρα ο έλεγχος έχει περάσει στον εκάστοτε κομματικό πρωθυπουργό ο οποίος είναι βέβαιον ότι ελέγχεται από ξένα ανώνυμα κέντρα.
Marketpass, gaspass, trespass, marriage pass, passpartούζες.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
-εξωτερικό χρέος της χώρας € 450 δισ. και ο δανεισμός συνεχίζεται
-χρέος ΝΔ στις τράπεζες € 500 εκ.
-το Δημόσιο αγνοεί πόσα και ποια ακίνητα του ανήκουν. Έτσι εξηγείται, γιατί προχωράει ξανά σε πώληση καταπατημένων
-η Δικαιοσύνη βραδυπορεί και η δικαστική εξουσία συναλλάσσεται με την εκτελεστική
-η κτηματογράφηση δεν έχει ολοκληρωθεί μετά από 29 χρόνια
-η εφαρμογή τής αντικειμενικής αξίας ακινήτων σε όλη την επικράτεια δεν έχει ολοκληρωθεί μετά από 42 χρόνια
-φορολογική μεταρρύθμιση της πλάκας, για να απαλλαγούν οι φορατζήδες από τους ελέγχους αυτών που προκλητικά δηλώνουν εισόδημα € 5.000 και ξοδεύουν € 40.000 ή διαθέτουν περιουσία εκατοντάδων χιλιάδων και τυγχάνουν marketpass
-επιστολική ψήφος που καταργεί τη μυστικότητα της ψήφου και προοιωνίζεται νοθείες-αλλά πιο φοβερή μεταρρύθμιση ο γάμος των ομοφυλοφίλων.
Η επόμενη απαράδεκτη διάκριση.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Είναι απαράδεκτο να διακρίνουμε ομοφυλόφιλα [ομόφυλα που λένε οι μορφωμένοι] και ετεροφυλόφιλα [ετερόφυλα που λένε οι μορφωμένοι] ζευγάρια ως προς τον γάμο. Άνθρωποι είμαστε όλοι και δεν έχει σημασία, αν ο ένας διαθέτει μέζεα και ο άλλος αιδοίο, αφού όλοι έχουμε έναν κοινό παρονομαστή, τον πρωκτό.
Άρα, αφού νομιμοποιήσαμε το σύμφωνο συμβίωσης ομοφυλόφιλων, γιατί να μη νομιμοποιήσουμε και τον γάμο ομοφυλόφιλων. Ο όρος γάμος προέρχεται από το ρήμα γαμέω-ώ και σε όλες τις περιπτώσεις ένας τουλάχιστον γαμεί [γράφω τουλάχιστον, διότι επί ομοφυλοφίλων, μπορεί και οι δύο]. Ποίο το πρόβλημα; Να πάψουν πλέον αυτές οι απαράδεκτες αναχρονιστικές διακρίσεις.
Το μόνο και το μονό.
Του Απόστολου Σαραντίδη.
Ακούμε από ομοφυλόφιλους για να δικαιολογήσουν τον «γάμο» τους και την «υιοθεσία», το επιχείρημα «άλλο το παραδοσιακό, άλλο το πυρηνικό, άλλο το φυσιολογικό, άλλο το νόμιμο, άλλο το δικαίωμα».
Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσουμε γλωσσικά το αυτονόητο, που πάει να επιβληθεί, όπως το εμετικό «να παράξω» που πέταξε κάποια αγράμματη θολοκουλτουριάρα παραταξιακιά αριστεροδέξια αδέξια χοντρή Κυριακή που πίνει στον Άδωνι τον καφέ, αντί του ορθού «να παραγάγω» και έγινε viral την τελευταία δεκαετία. Πριν, δεν υπήρχε γλωσσικά καν ούτε σαν υποψία. Και μη μας πουν οι θολολόγοι ότι η γλώσσα είναι ζωντανή και εξελίσσεται! Ευτυχά θα μας εισάξουν τα νέα και εξαρτιέται από τη συνθήκη; Ευτυχώς η Χαρούλα η Αλεξίου θα το φωνάζει, Εξαρτάται! Τούτα τα γλωσσικά ιδεολογήματα πέραση να μην έχουν, κι όμως οι δάσκαλοι και τα δημοσιογραφικά και πολιτικά πασαλείμματα μάς τα πλασάρουν και οι άκριτοι τα…τεκνοθετούν και τα αμολούν κατόπιν ως ευφυή προς εντυπωσιασμό. Εξαιρείται η απροσεξία. Λυπάμαι αν στεναχωρώ συναδέλφους δασκάλους και άλλους αλλά η αλήθεια είναι αυτή. Γνωρίζουμε πολύ καλά πώς ομιλούν την ελληνική. Οι εξαιρέσεις δεν είναι ικανές να ξεκουμπίσουν τον σάπιο κανόνα.