Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Κάπτεν καλησπέρα.

Εξαιρετικά αφιερωμένη.

Κάπτεν καλησπέρα.

Θάλασσα γλυκειά, θάλασσα αφρισμένη, ξελογιάστρα, περήφανη, απρόβλεπτη. Θάλασσα του φόβου και της αβύσσου, μα πάντα και για πάντα όμορφη αγαπημένη μου...Χάζευα κάτι φωτογραφίες μου από τον περασμένο Νοέμβρη, που είχα πάει από το Ηράκλειο στη Ρόδο και πίσω, γιατί έπιασε ο Βαγγέλης πλοίαρχος στο "Πρέβελης", αλλά και γιατί ήθελα πολύ να κάνω ένα ακόμα πέρασμα από την αγαπημένη Κασοκαρπαθία...

Εδώ, λοιπόν, το απόγευμα του Σαββάτου 10 Νοεμβρίου, ερχόμενοι απο Σητεία, με πορεία για Κάσο, πλέοντας μέσα σε ένα υπέροχο Καρπάθιο, ολοζώντανο. Αν έχεις απορία πώς είναι δυνατόν να έχουμε αυτή την πορεία, θα σου πω ότι επειδή είχαμε 7άρι ΒΒΔ και το "Πρέβελης", που δεν έχει stabilizers, θα υπέφερε με έντονους διατοιχισμούς, αποφάσισε ο κάπτεν να πάρει τον καιρό στη μάσκα, να φτάσουμε σχεδόν ως τα Διβούνια και κατόπιν να κατηφορίσουμε με τον καιρό σχεδόν κατάπρυμα για Κάσο, σχεδόν σα να έχουμε πορεία από Ανάφη για Κάσο.

Καλό σου βράδυ.
Διούσης Γερολυμάτος

Σχόλιο του "Rib and Sea" :

Ο Διονύσης Γερολυμάτος, εκτός από αναγνώστης του "Rib and Sea", είναι και ένα πολύ καλό παιδί. Ένας νέος που φοιτά στο Πανεπιστήμιο των Χανίων, μετρημένος, ευγενής, χαμηλών τόνων, αλλά και τολμηρός συνάμα, που αγαπάει πολύ την θάλασσα και τα καράβια. Σωστός καραβολάτρης! Από αυτά τα νέα παιδιά, εν ολίγοις, που ο καθένας θα ήθελε να είναι δικό του παιδί.

Τον ευχαριστώ που με θυμάται και που μου στέλνει, με λίγες λέξεις κάθε φορά, τις όμορφες φωτογραφίες και τις θαλασσινές εμπειρίες του από το πέλαγος που πιο πολύ αγαπά. Το πέλαγος που ενώνει, και την ίδια στιγμή χωρίζει την Κάσο απ' την Κάρπαθο. Το Καρπάθιο, άλλωστε είναι το πέλαγος που κι' εγώ έχω αγαπήσει περισσότερο από όλα τα άλλα. Το πέλαγος που έχω κροσάρει με το φουσκωτό μου, ούτε εγώ θυμάμαι πια πόσες φορές, από το 1981 μέχρι σήμερα.

Συγκινήθηκα σήμερα πολύ που διάβασα το μήνυμά του, γιατί θυμήθηκα εκείνη την πρώτη φορά που επιχείρησα το ταξίδι από το Καλαμάκι στην Κάσο με το τετράμετρο συμβατικό φουσκωτό που είχα το 1982. Τότε που "χάθηκα" στα Ιούνια (Διβούνια) : http://www.ribandsea.com/memo/255-2010-02-06-13-41-33.html

Γι' αυτές και μόνο τις μνήμες που μου ξύπνησες, Διονύση, σ' ευχαριστώ.

Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Σημ. : Τα λόγια στη λεζάντα της φωτογραφίας είναι του φίλου μου Ανδρέα Φουράκη (από το βιβλίο του "θαλασσινές ιστορίες".