Rib and Sea

Καλημέρα!

Λέγομαι Αρχιμήδης και είμαι 26 χρόνων. Διαβάζω με προσοχή τα όσα γράφετε στο site και έχω μείνει άναυδος με τις εμπειρίες σας και με την τόλμη σας. Πήρα το θάρρος να σας γράψω για να σας συμβουλευτώ. Έχω ένα μικρό φουσκωτό σκάφος, μοντέλο του 1994 Mostro 4.60 με εξωλέμβιο μοτέρ Mercury 60. Πέρυσι είχα τολμήσει και έκανα το γύρο του Ιονίου ξεκινώντας από το Ρίο της Πάτρας. Φέτος το σκαφάκι μου βρίσκεται στη Νέα Μάκρη στη φύλαξη του Ντεϊβιντ.

Σκέφτομαι λοιπόν να φύγω την εβδομάδα του 15αύγουστου προς Κυκλάδες. Γνωρίζοντας ότι το σκάφος είναι παλιό και μικρό ξέρω πως αυτό είναι κάπως παράτολμο! Θέλω λοιπόν να με συμβουλέψετε ποια διαδρομή είναι πιο ασφαλής να ακολουθήσω (ο καιρός θα είναι λογικά βοριάς) προς Εύβοια, Άνδρο, Τήνο, Μύκονο ή προς Τζια, Κύθνο, Σέριφο, Σίφνο κτλ. Αν πρέπει να προσέξω κάτι ακόμα πείτε μου.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Απάντηση του "Rib and Sea".

Φίλε Αρχιμήδη,

Σ' ευχαριστώ, κατ' αρχάς, για τα καλά σου λόγια. Μην υπερβάλλεις όμως. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου "δάσκαλο". Αγαπώ απλώς τη θάλασσα, όπως κι' εσύ, και ό,τι έκανα μέχρι σήμερα το έκανα επειδή Αυτή μου το επέτρεψε. Μετά από 34 χρόνια - τόσο απέχουμε - εσύ θα είσαι καλύτερος από μένα.

Να δώσεις, πρώτα απ' όλα, τους χαιρετισμούς μου στον David. Ο Πεσσάχ υπήρξε, και συνεχίζει να είναι, ένα από τα πιο αξιόλογα άτομα που γνώρισα στον χώρο του φουσκωτού σκάφους και της θάλασσας γενικότερα. Μας συνδέουν δε πολλά, έστω και αν τα τελευταία χρόνια οι αποστάσεις και οι ατυχείς συγκυρίες μας έχουν απομακρύνει.

Το "σκαφάκι" σου, όσο και αν αυτό που θα πω σου φανεί υπερβολικό, έχει τις ίδιες δυνατότητες που έχει και ένα επτάμετρο όταν περιπλανιέται στο Αιγαίο. Περισσότερο "φραπέ", ίσως, και μερικά μπουγέλα παραπάνω, η ίδια όμως ασφάλεια και ξεχωριστή πλεύση που έχουν και οι μεγάλοι (σε μέγεθος) συγγενείς του.

Η ερώτησή σου, ως προ το ποια ρότα πρέπει να τραβήξεις στην περιπλάνησή σου στις Κυκλάδες, είναι, κατ' ουσίαν, άνευ ουσίας! Είναι σαν να ρωτάς : Να πάω προς το ρέμα ή προς τον γκρεμό; Και δεν το λέω αυτό για να σε τρομάξω. Απλώς το Αιγαίο (και δη οι Κυκλάδες) είναι ένα από τα πιο απρόβλεπτα πελάγη του πλανήτη! Περνάς το στενό της Τζιας με τεσσάρι και στο στενό της Κύθνου σε περιμένει το εξάρι! Περνάς στη συνέχεια το στενό της Σερίφου με μπουνάτσα και στη Σίφνο βγάζει απαγορευτικό! Τα έχω δει αυτά άπειρες φορές.

Θα σου έλεγα, λοιπόν, επειδή ο άνεμος που πνέει το καλοκαίρι στο Αιγαίο είναι κυρίως μαίστρος, και "φρεσκάρει" συνήθως μετά τις 9 το πρωί, να ξεκινάς ξημερώματα, όποτε θέλεις να μετακινηθείς από το ένα νησί στο άλλο. Αν έχεις πρόβλημα με το πρωϊνό ξύπνημα, φύγε μετά τις 6 το απόγευμα που ο Αίολος ετοιμάζεται να πέσει για ύπνο. Προτού πέσει το σκοτάδι θα έχεις φθάσει στον επόμενο προορισμό σου. Αν πιστεύεις ότι δεν θα καταφέρεις να καλύψεις την απόσταση προτού βραδυάσει, φύγε την άλλη μέρα. Να θυμάσαι την παροιμία που λέει "πως της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελάει".

Τα υπόλοιπα θα τα ανακαλύψεις, σιγά σιγά, μόνος σου. Κανείς δεν γεννήθηκε μαθημένος άλλωστε. Κάνε ένα καλό σέρβις στον κινητήρα, βεβαιώσου ότι ο εφεδρικός κινητήρας λειτουργεί, έχε μαζί σου ένα εφεδρικό δοχείο καυσίμου και βάλε σε ένα πλαστικό σωλήνα τους ναυτικούς χάρτες της διαδρομής και τον διπαράλληλο. Αν μπορείς, φωτοτύπησε τις ρότες σου και έχε τις πλαστικοποιημένες στο παρμπρίζ της κονσόλας οδήγησης. Α, και κάτι άλλο. Πάρε μαζί σου το κράνος του δίκυκλου. Θα αντιληφθείς πόσο χρήσιμο είναι όταν το spray της θάλασσας μαστιγώνει το πρόσωπό σου.

Τέλος, να θυμάσαι : Το σωσίβιο και το quick stop σώζουν ζωές!

Καλές θάλασσες και καλή διασκέδαση.

Ιωσήφ Παπαδόπουλος