Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Σημείωμα του εκδότη

editorial

Τώρα αποδεικνύεται γιατί η κα Τσανάκη δεν ήθελε να απαντήσει στην ερώτησή μου...

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

tsanakiΦαίνεται πως η Κάσος δεν είναι η πρώτη σκέψη τής Δημάρχου της αφού απουσιάζει, συνεχώς σχεδόν, απ' το νησί που τόσο πολύ... "αγαπούσε" προεκλογικά. Απούσα από τα πολλά και μεγάλα προβλήματα της όμορφης Κάσου, αρκείται μόνο σε δηλώσεις εντυπωσιασμού και στρέφεται κατά πάντων προκειμένου να καλύψει την δική της απουσία και ανεπάρκεια.

Σκαλίζοντας το αρχείο μου βρήκα το βίντεο της προεκλογικής ομιλίας τής κας Τσανάκη στον Πειραϊκό Σύνδεσμο, τον Απρίλιο του 2014, κατά την διάρκεια της οποίας είχα θέσει μερικές ερωτήσεις που ενόχλησαν και εκνεύρισαν τόσο την υποψήφια τότε Δήμαρχο όσο και κάποιους παρωπιδοφόρους οπαδούς της απ' το ακροατήριο.

Περισσότερα...

Δεν υπάρχει Κράτος ρε! Μαφιόζοι μόνο που κυβερνούν με την άδειά μας!

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

editorialimageΚάθε μέρα συμβαίνουν απίστευτα πράγματα σ' αυτή τη χώρα. Πράγματα που είναι αδύνατον να κατανοηθούν και πολύ δύσκολο να περιγραφούν, καθώς η αγανάκτηση τού γράφοντος τού στερεί τη νηφαλιότητα, την ψυχραιμία και την ικανότητα γραφής που απαιτεί η περιγραφή δύσκολων και ψυχοφθόρων καταστάσεων. Ακούστε την απίστευτη περιπέτεια που έζησα - και συνεχίζω να ζω - η οποία άρχισε όταν αποφάσισα να πουλήσω το ιδιόκτητο σπίτι μου στην Ηλιούπολη (μαιζονέτα εμβαδού 130 μ2), για να αγοράσω ένα μικρότερο (εμβαδού 85 μ2) στο Κορωπί. Πίστευα ότι έτσι θα μείωνα το κόστος συντήρησης και τους κεφαλικούς φόρους, με τους οποίους έχουν φορτώσει οι δωσίλογοι κυβερνώντες (νυν και πρώην) τους κατόχους κύριας κατοικίας, και θα αποταμιεύσω τη διαφορά για να αντιμετωπίσω τα δύσκολα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Ακούστε λοιπόν.

Περισσότερα...

Ευχές για υγεία, αγωνιστικότητα, επαγρύπνηση και αντίσταση!

kremmydaΣαν εκδότης των διαδικτυακών περιοδικών www.ribandsea.com, www.camperlife.gr και www.followjoseph.com εύχομαι σε όλους τους φίλους, φίλες, συνδρομητές και υποστηρικτές υγεία, αγωνιστικότητα, επαγρύπνηση και αντίσταση σε όσα δεινά μας επιφυλάσσουν οι δυνάστες μας τον νέο χρόνο. Γιατί η ευτυχία, την οποία όλοι με τόση ευκολία ευχόμαστε, θα μείνει μια λέξη χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο αν δεν είμαστε υγιείς, δεν επαγρυπνούμε και δεν αντιστεκόμαστε. Ας είμαστε μακάριοι χωρίς όμως να είμαστε πτωχοί τω πνεύματι.

Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Τα απόνερα ενός ξαφνικού απόπλου για ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή.

pantelis.peristerisΠήγα χθες να σε αποχαιρετήσω, στην εκκλησία του Αγ. Τρύφωνα, στην Παλλήνη. Πρώτη φορά σε είδα έτσι σοβαρό ρε φίλε! Και με γραββάτα! Και γύρω σου συγγενείς και φίλοι που ακουμπούσαν τα χέρια σου, χάϊδευαν το φέρετρο και έκλαιγαν. Συγγνώμη, Παντελή, αλλά δεν κατάφερα να διακρίνω ποιοι έκλαιγαν στ' αλήθεια για σένα, ποιοι έκλαιγαν για τον εαυτό τους και ποιοι έκλαιγαν για να κερδίσουν τη συμπάθεια των υπολοίπων που συζητούσαν περί ανέμων και υδάτων και έκαναν "κοινωνική κριτική" στο προαύλιο του Αγ. Τρύφωνα. Μόνο τη μητέρα σου, τον αδελφό σου και τα παιδιά σου πόνεσα που δεν χώνεψαν και δεν θα χωνέψουν ποτέ το ξαφνικό φευγιό σου. Αλλοίμονο σ' αυτόν που έφυγε όμως λένε οι εξ ανατολών γείτονες. Και δεν έχουν άδικο...

"Έμαθες από τί πέθανε ο Παντελής;", με ρώτησε κάποια στιγμή ένα γνωστός και μη εξαιρετέος μαϊντανός, καθώς στεκόμουν αποχαυνωμένος, θλιμμένος, προβληματισμένος και μελετούσα όλο αυτό το "κοινωνικό γίγνεσθαι". Του έγνεψα αρνητικά, απρόθυμος να εμπλακώ σε συζητήσεις μαζί του. Άσε με ρε Σ..., είπα από μέσα μου. Όχι, δεν έμαθα. Έχει σημασία; Μόνο αν πρόκειται για δολοφονία ή αυτοκτονία θα με ενδιέφερε ίσως. Ήταν κάτι απ' τα δυό; Δεν νομίζω. Δεν θα αυτοκτονούσε ποτέ και για κανένα λόγο το χαμογελαστό παιδί. Ούτε όμως να τον δολοφονήσει μέσα στο σπίτι του θα μπορούσε κανείς τον Παντελή. Συνεπώς, άει σιχτίρι, αφήστε τον άνθρωπο ήσυχο να ξεκουραστεί... Αυτά ήθελα να πω του μαϊντανού, αλλά κρατήθηκα.

Περισσότερα...

Η ανατομία ενός "dislike".

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

iosifportrait2Η ενασχόλησή μου με το YouTube, αφ' ενός, σε συνδυασμό με τη θέση που παίρνω πολλές φορές απέναντι σε όσα νομίζω ότι με υποτιμούν σαν άνθρωπο και πολίτη συγχρόνως αυτής της χώρας, αφ' ετέρου, με έχει φέρει απέναντι σε κάποιους τσάμπα μάγκες του διαδικτύου οι οποίοι θεωρούν πως με τιμωρούν για την καταγγελτική μου στάση, εκδηλώνοντας με ένα ανώνυμο "dislike" τη δυσαρέσκειά τους.

Έχω βεβαίως συνηθίσει να είμαι ο "κακός" και να γίνομαι ο σάκκος του μποξ, δεδομένου ότι εκτός της δημοσιογραφικής μου ιδιότητας και της τάσης που έχω να καταγγέλω τα κακώς κείμενα, υπήρξα κατά καιρούς θαμώνας σε διάφορα fora και σωματεία του χώρου της θάλασσας (μη κερδοσκοπικά), έχω υπάρξει πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου σε δύο εξ αυτών και έχω υποστεί όλα τα δεινά που υφίσταται σ' αυτή τη χώρα όποιος θέλει να προσφέρει ανιδιοτελώς στα κοινά. Αντιθέτως, αναγνώριση, τίτλοι, τιμές και "φίλοι" έρχονται σαν επακόλουθο της γλοιώδους συμπεριφοράς αυτού που ανεβαίνει, έρποντας, γλύφοντας και με τα κέρατά του. Απεχώρησα, οικειοθελώς, και από τα fora και από τα σωματεία, και ζήτησα μάλιστα να διαγραφώ από το μητρώο των μελών τους, μολονότι σε δύο από αυτά υπήρξα ο ιδρυτής.

Περισσότερα...