Rib and Sea
Φάτε το τυράκι, φάτε το! Όταν χάσετε το σπίτι σας να δω τι θα κάνετε.
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πληροφορηθήκαμε, προσφάτως, ότι η πρώτη φορά αριστεροδεξιά κυβέρνηση του Αλέξη θέλει να αντικαταστήσει το χάρτινο χρήμα με πλαστικό. Προσθέτει μάλιστα και λίγο "τυράκι", εν είδει φοροαπαλλαγής, το οποίο, υποθέτω, ελάχιστοι βλέπουν. Τι εννοώ.
Είναι γνωστό το ληστρικό επιτόκιο με το οποίο χρεώνουν οι τράπεζες τα υπόλοιπα των πιστωτικών καρτών (μέχρι και 18%!). Αν αρχίσουν κάποιοι συμπατριώτες μας να κάνουν χρήση της πιστωτικής τους κάρτας, για να τα φέρουν βόλτα, ελπίζοντας συγχρόνως ότι αυτή η χρήση θα τους μειώσει το φορολογητέο εισόδημά τους, το πιστωτικό υπόλοιπο θα αυξηθεί επικίνδυνα, με αποτέλεσμα όταν τους έρθει ο λογαριασμός να αδυνατούν να την εξοφλήσουν και να χρεώνονται με ληστρικούς τόκους υπερημερίας. Έχουμε πολλά παραδείγματα ανθρώπων που έχασαν τα σπίτια τους όταν το υπόλοιπο της πιστωτικής τους κάρτας έφθασε στο όριό της, με τους τόκους υπερημερίας να το φθάνουν σε δυσθεώρητα ύψη.
I.B.O.E., ονομαστικής αξίας 600 δις δολλαρίων, υπάρχουν! Λεφτά υπάρχουν;
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Υπήρξα ένας από τους δύο δημοσιογράφους που, πριν από τρία χρόνια, άρχισε να ασχολείται σοβαρά με την υπόθεση Σώρρα και να δημοσιεύει άρθρα, στοιχεία, έγγραφα και συνεντεύξεις μέσα από τις οποίες βγήκε το αβίαστο συμπέρασμα ότι ο Αρτέμης Σώρρρας είναι απατεώνας. Ο έτερος δημοσιογράφος, και η πηγή προέλευσης αυτής της έρευνας, είναι ο Λευτέρης Ρήνος. Υπήρξε βεβαίως και ο ομογενής επιχειρηματίας Γιώργος Γιαλτουρίδης, ο Άγγελος Αγγελάτος, με το web tv του στις Η.Π.Α., και ο δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου, ο οποίος, όπως κι' εγώ, ανακύκλωσε, κυρίως, τις έρευνες και τα άρθρα του Λευτέρη Ρήνου. Τώρα, που όλο το μιντιακό σύστημα τρέχει να προλάβει, κυνηγώντας την ουρά του, μηρυκάζοντας αυτά που γράφαμε και δείχναμε ο Λευτέρης Ρήνος, εγώ και ο Μιχάλης Ιγνατίου, τώρα που η Δικαιοσύνη και οι βολευτές δείχνουν να ξυπνούν από τον μακροχρόνιο λήθαργό τους, λέω να προχωρήσω την υπόθεση αυτή λίγο πιο πέρα.
Δελτίο καιρού: «εγκλωβισμένοι ψηφοφόροι».
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ότι αναμενόταν ραγδαία και δραματική επιδείνωση του καιρού το ακούγαμε επί ημέρες με επαναλαμβανόμενες κουραστικές προειδοποιήσεις. Μερικά ΜΜΕ, όμως, έλεγαν προχθές ότι έπεσαν έξω οι μετεωρολόγοι μας στις προβλέψεις τους.
Πολλοί Έλληνες ψηφοφόροι πίστεψαν τα ΜΜΕ και ξεκίνησαν απόγευμα Σαββάτου για διάφορους προορισμούς. Στο δρόμο προς Πάτρα, και δη στο ύψος της Ακράτας, ο δρόμος κλειστός. Ουρά χιλιομέτρων τα αυτοκίνητα και οι επιβάτες τους να ξεπαγιάζουν. Τα κανάλια είχαν απ’ ευθείας σύνδεση με οδηγούς. Οι διάλογοι μονότονοι με το ακόλουθο περίπου περιεχόμενο:
Το έγγραφο που "καίει" τον Σώρρα για απόπειρα εξαπάτησης του Ελληνικού Δημοσίου.
Του Ελευθέριου Ρήνου.
Ήδη από το 2012, η δημοσιογραφική έρευνα έδειχνε πως τα «αμερικάνικα ομόλογα» και οι προτάσεις χρηματοδότησης προς εκατοντάδες δήμους της χώρας από τα «παγκόσμια καταπιστεύματα» ήταν δύο καλά δουλεμένες, αλλά απλοϊκές απάτες του Αρτέμιου Σώρρα.
Μέχρι το 2014, είχαν έρθει στην επιφάνεια όλα τα στοιχεία που κατεδείκνυαν με εμφατικό τρόπο την όλη απάτη. Η Δικαιοσύνη όμως δεν στάθηκε στο ύψος της και με τις παραλείψεις και αργοπορίες της, έριξε λάδι στη φωτιά της εγκληματικής οργάνωσης. Αντίστοιχες ευθύνες έχουν και πολλά μέσα μαζικής ενημέρωσης που άκριτα προβάλουν την δήθεν ύπαρξη των 600 δις μέχρι και σήμερα, ενώ άλλα συγχέουν τα πλαστά αμερικάνικα ομόλογα με τις μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής.
Περί ειδικών συμβούλων και αγιασμού τών υδάτων.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Βομβαρδισμένος και πάλι από ειδήσεις που αναδεικνύουν ακαταπαύστως το μπάχαλο που αυτοαποκαλείται «ελληνικό κράτος», άρχισα να γράφω για το φρούτο που αποκαλείται «ειδικός σύμβουλος υπουργού». Και τότε μου υπενθύμισαν ότι όφειλα να έχω πάρει αγιασμό από την εκκλησία της ενορίας μου, όπως κάθε χρόνο.
Πήρα το μπουκαλάκι μου και κατηφόρισα προς τον ναό. Εντός του ναού και σε απόσταση 5-6 μέτρων από τον είσοδο ήταν τοποθετημένο ένα καλογυαλισμένο δοχείο χρώματος ασημί με βρυσούλα [κάτι σαν δοχείο σαλεπιτζή σε διπλάσιο μέγεθος], από όπου γέμιζε ο κάθε πιστός [;] το δικό του δοχείο. Ένας κρατούσε φιαλίδιο των 50 ml εντελώς φυσιολογικά, άλλος είχε ένα κάπως μεγαλύτερο και ένας κρατούσε φιάλη του 1,5 λίτρου. Η ουρά ήταν μικρή, καθότι περασμένες δώδεκα το μεσημέρι, αλλά ένας χώθηκε ανάμεσά μας παρατύπως, για να κερδίσει μερικές θέσεις. «Κι’ εδώ ρε πούστη μου ο εξυπνάκιας;» μονολόγησα και μετά είπα αυθόρμητα «σχώρα με Θε μου».