Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Κέφι να ‘χεις κι’ από θέματα να φαν κι’ οι κότες.

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Σπάνια έχω μείνει από θέμα για να το καυτηριάσω ή να το αναδείξω εν τη παπαρολογία του. Χθες π.χ. έπεσα πάνω σε ανακοίνωση των «ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ», όπου διάβασα :
«Η πορεία για την ανασυγκρότηση της Ελληνικής Κεντροαριστεράς χρειάζεται μια γενναία πρωτοβουλία... χωρίς αποκλεισμούς με προγραμματική συμφωνία σε Ευρωπαϊκό Προσανατολισμό, με Μέτωπο στο Λαϊκισμό, με Προοδευτικές Μεταρρυθμίσεις και Πολιτικές για Θέσεις Εργασίας Ανάπτυξη και Ευημερία, θα προσφέρει στην Ελληνική Κοινωνία ένα νέο Πολιτικό Αφήγημα για την Ανασυγκρότηση της Χώρας και της Ελληνικής Κεντροαριστεράς.
Θέλω να καταθέσω δυο πολύ συγκεκριμένες προτάσεις, οι οποίες πιστεύω πως θα βοηθήσουν στο παραπάνω πλαίσιο.
Η πρώτη αφορά την οργάνωση μια ανοιχτής εκδήλωσης μέσα στο Σεπτέμβριο με όλους όσους υπήρξαν πρωθυπουργοί ή εκφράζουν κάποια συλλογικότητα, ενδιαφέρονται για τη παράταξη και θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στην ανασυγκρότηση της Ελληνικής Κεντροαριστεράς και ταυτόχρονα αναπροσδιορίζονται ως Κέντρο Μεταρρυθμιστικό ή Ριζοσπαστικό, Κεντροαριστερά, Σοσιαλδημοκράτες, Ανανεωτική Αριστερά, Οικολόγοι κλπ. Συγκεκριμένα αναφέρομαι σε ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΠΟΤΑΜΙ, ΚΙΔΗΣΟ και προσωπικότητες όπως Κ. Σημίτης, Γ. Παπανδρέου, Α. Διαμαντοπούλου, Χ.Θεοχάρης, Γ. Ραγγούσης, Σ. Λυκούδης, Γ. Φλωρίδης, Η. Μόσιαλος, Α. Παπαδόπουλος κ.λπ. (συγγνώμη αν ξεχνώ κάποιον).
Η δεύτερη πρόταση αφορά την εκλογή Ηγεσίας με ένα είδος Ηλεκτρονικής Ψηφοφορίας, με την οποία θα αυξήσουμε τη συμμετοχή καλώντας τη κοινωνία να σηκωθεί από καναπέ. Δεν πρέπει να μείνουμε και να εξαντληθούμε στη μάχη των μηχανισμών, να μην εγκλωβιστούμε στην αντιπαράθεση των μηχανισμών και των φίλων τους, αλλά να δώσουμε τη μάχη με τη κοινωνία παρούσα. Μόνο έτσι η εκλεγμένη ηγεσία θα έχει τη μέγιστη πολιτική νομιμοποίηση.
Οι στιγμές είναι κρίσιμες και θέλουν ενότητα και συλλογικότητα. Μα προπάντων πρέπει όλοι μας να πάρουμε τις ευθύνες μας και να μην σιωπήσουμε. Πρέπει να εγκαταλείψουμε το ατομικό εγώ και να συναντηθούμε στο συλλογικό εμείς.»
Τί ωραία μπουρδολογία σκέφτηκα. Να σηκωθούμε από τον καναπέ, να αντικαταστήσουμε το εγώ με το εμείς. Μέχρις εδώ καλά. Και ποιός είναι ικανός να μας συνεγείρει προς αυτή την κατεύθυνση; Σημίτης, Γ. Παπανδρέου, Α. Διαμαντοπούλου,  Χ.Θεοχάρης, Ραγγούσης,  Λυκούδης, Φλωρίδης,  Μόσιαλος, Α. Παπαδόπουλος. Δηλαδή όλοι αυτοί που είναι υπεύθυνοι  για το σημερινό χάλι μας είναι εκείνοι που θα μας βγάλουν από το αδιέξοδο. Με αόριστες προοδευτικές μεταρρυθμιστικές ιδέες. Αυτό δε το «χωρίς αποκλεισμούς» έχει γίνει τόσο κοινότυπο που με αναγουλιάζει κάθε φορά που το ακούω ή το διαβάζω. Αλλά, αφού δεν θα υπάρχουν αποκλεισμοί, γιατί το προσκλητήριο δεν περιλαμβάνει τον Bungalows, τον Λοβέρδο, τον Ποπάϊ, τον Γιάννο, τον Σκανδαλίδη, τον Σηφουνάκη, τον Μαντέλη. Ακόμη και τον Τσοχατζόπουλο έπρεπε να προσκαλέσουν ως ειδικό στις κεντροαριστερές αρπαχτές. Δεν είναι δυνατόν με ένα «συγγνώμη αν ξεχνώ κάποιον», να μην κατονομάζονται οι ογκόλιθοι του σοσιαλισμού.  
Αγαπητοί κεντροαριστεροί της πλάκας και λοιποί σοσιαλδημοκράτες του πρωκτού, έχω μπουχτίσει ν’ ακούω τις παρόλες σας. Γι’ αυτό και σας θέτω συγκεκριμένα ερωτήματα που έχουν σχέση με την πράξη και όχι με τις θεωρίες, με τις οποίες μας έχετε ζαλίσει. Ερωτήματα που έχω ξαναθέσει πριν από 4 χρόνια διερωτώμενος, αν είμαι δεξιός ή αριστερός που θέλω ορισμένα απλά πράγματα να γίνουν πραγματικότητα. Τώρα προσθέτω στην αναζήτηση της πολιτικής ταυτότητός μου και το «κεντροαριστερός». Για πείτε μου λοιπόν ρε παλλουκάρια ποιά είναι τα σχέδιά σας για  τα ερωτήματα που θετω παρακάτω; Θέλω σαφείς απαντήσεις για τον τρόπο που θα υλοποιήσετε τις «απαιτήσεις» μου και όχι αερολογίες τύπου «πρέπει όλοι εμείς οι κεντροαριστεροί να παλέψουμε στη βάση συγκλινουσών μεταρρυθμιστικών συνεργασιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε να έλθει επί τέλους η πολυπόθητη πολιτική σταθερότητα πάνω σε μία πλατφόρμα ευρείας αποδοχής για το καλό όλων των πολιτών χωρίς διακρίσεις και με γνώμονα τη διαφάνεια και  την αξιοκρατία προς όφελος ιδία των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων και των ευπαθών κοινωνικών ομάδων που τόσο έχουν υποφέρει από την ανάλγητη νεοφιλελεύθερη πολιτική των τελευταίων ετών». Δια των λόγων μου το αληθές, δείτε εδώ τις απορίες μου που επαναλαμβάνω στη συνέχεια : http://taxalia.blogspot.gr/2012/08/blog-post_5293.html
Δεν θέλω να βλέπω να σχηματίζονται ουρές από ηλικιωμένους που προσέρχονται στα ιατρεία του ΙΚΑ για ιατρική εξέταση ή για να τους γράψουν φάρμακά στο συνταγολόγιο, ούτε και να κλείνουν ιατρικό ραντεβού στους ασφαλισμένους μετά από ...εξάμηνο. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να αρχίζει η καταβολή της σύνταξης οποιουδήποτε συνταξιοδοτούμενου εντός μηνός από την κατάθεση όλων των δικαιολογητικών στον αρμόδιο φορέα. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να προβαίνει το Δημόσιο σε άχρηστα ή υπερτιμολογημένα έργα και προμήθειες, ώστε να θησαυρίζουν οι εργολάβοι και οι αναθέτοντες μιζολήπτες εις βάρος των έργων κοινής ωφελείας. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να παρέχει το κράτος δωρεάν και σωστή παιδεία καταργώντας πλήρως και δια ροπάλου τα πάσης φύσεως «ιδιαίτερα» μαθήματα, ακόμη δε και τα ιδιωτικά σχολεία, προ πάντων δε τα εδώ παραρτήματα διαφόρων κωλεγίων, αλλά και τα φροντιστήρια. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να εισάγονται στα ΑΕΙ φοιτητές με βαθμό κάτω από 14/20, έστω και αν σκούζουν πολλοί ότι φεύγει πολύτιμο συνάλλαγμα στο εξωτερικό για να σπουδάσουν εκεί όσοι δεν τα καταφέρνουν να σπουδάσουν εδώ. Τις ειδικότητες που έχει ανάγκη η κοινωνία πρέπει να κανονίζει η πολιτεία και όχι οι γονείς. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να μην αλλάζει το σύστημα της παιδείας και η διδακτέα ύλη εξ αιτίας της αλλαγής κυβέρνησης ή υπουργού και μόνον. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να έχουν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης δεύτερη απασχόληση, αλλά να περιορίζονται στο διδακτικό και ερευνητικό έργο τους. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να μπορώ να προγραμματίζω της ζωή μου με βάση ένα σταθερό οικονομικό και φορολογικό σύστημα. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να βλέπω απαθή τον πνευματικό μας κόσμο [Ακαδημία Αθηνών] που στέκεται απόμακρη και σιωπηλή απέναντι σε οποιοδήποτε κοινωνικό ζήτημα, όσο σοβαρό και αν είναι. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να έχουν όλοι οι Έλληνες το ίδιο επίπεδο περίθαλψης, να καταργηθούν τα ράντζα, να καταργηθούν οι Α, Β και Γ θέσεις στους θαλάμους νοσηλείας και να δικαιούνται όλοι νοσηλείας σε τρίκλινους θαλάμους, εκτός αν η νοσηλεία σε μονόκλινο επιβάλλεται για ιατρικούς και μόνον λόγους. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να πηγαίνω στο νοσοκομείο, όποτε έχω ανάγκη και να με εξετάζει ο γιατρός ως αν περιεργάζεται φακελάκι, ούτε να εξαρτώμαι από το πότε θα ευδοκήσει ο κ. καθηγητής να με βολέψει ως περιστατικό εφημερίας στις κλίνες που έχει καπαρωμένες, λες και αποτελούν ιδιοκτησία του. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να γνωρίζω τα ονόματα όλων αυτών που παραβιάζουν τον νόμο και διώκονται για ειδεχθή εγκλήματα, όπως η παιδική πορνογραφία, ο βιασμός, η παιδεραστεία, ο φόνος, η απάτη, η κατάχρηση δημοσίου χρήματος, η φοροδιαφυγή, η χρήση ναρκωτικών από τηλεοπτικά πρότυπα ή «επώνυμα» εν γένει προσώπατα που υποβαθμίζουν τη ζωή μου και εκθέτουν σε ποικίλους κινδύνους εμένα, τα παιδιά μου, τους οικείους μου και ολόκληρη την νομοταγή κοινωνία που δεν διάγει «φίνα, μάγκικα, εξυπνακίστικα και ωραία». Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω αδρανοποιημένη την Αστυνομία φυλάττουσα όλα τα λαμόγια με τα δικά μου λεφτά και αδύναμη να προστρέξει, όταν κινδυνεύει η ζωή μου και η περιουσία μου. Θέλω να κυκλοφορώ ελεύθερος και ασφαλής οποιαδήποτε ώρα του 24ώρου σε οποιοδήποτε σημείο της επικράτειας. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να τηρούν οι οδηγοί απαρεγκλίτως τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και να πηγαίνουν στο αυτόφωρο με την παραμικρή παράβαση που συνεπάγεται κινδύνους για μένα και όλους τους συνανθρώπους μου. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να μένει απαθής η πολιτεία έναντι αυτών που δεν έχουν ασφαλισμένα τα αυτοκίνητά τους και αποτελούν κινούμενους κινδύνους για όλο το κοινωνικό σύνολο. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω τη Δικαιοσύνη να μην κλείνει τα μάτια στα ανομήματα των «μεγάλων» και να τα έχει ορθάνοιχτα στις αμαρτίες των «μικρών». Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να έρχεται ο εφοριακός να με ελέγξει όντας προκατειλημμένος ότι είμαι φοροφυγάς και με διάθεση «να τα βρούμε» με το αζημίωτο για εκείνον, αλλά με ζημία του κράτους και της τσέπης μου. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να προάγονται και μετατίθενται οι δημόσιοι υπάλληλοι αξιοκρατικά και με γνώμονα το έργο που επιτέλεσαν για την εξάλειψη της γραφειοκρατίας και την εξυπηρέτηση του πολίτη. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να ξανακούσω για ειδικούς συμβούλους των υπουργών, βουλευτών κ.λπ. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω όταν ταξιδεύω στο εξωτερικό να μην με κοιτάζουν σαν εξωγήινο, επειδή ένας μαλάκας πρωθυπουργός βουτηγμένος στη διαφθορά με απεκάλεσε διεφθαρμένο. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να με «δουλεύουν» όλοι προεκλογικώς και να με ξεσκίζουν μετεκλογικώς ατιμωρητί. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να μπορώ να κατηφορίζω την οδό Σοφοκλέους και την κάθετη αυτής οδό Μενάνδρου όπως έκανα πριν 20 χρόνια χωρίς να γίνομαι αξιοπερίεργο θέαμα για τους παρείσακτους συνανθρώπους μου, οι οποίοι επιδίδονται καθημερινώς στην παραβίαση πλειάδας διατάξεων του Ποινικού Κώδικα. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να πλανάται η παραμικρή υποψία ότι η προσφυγή μου στη Δικαιοσύνη είναι μάταιη, επειδή ο αντίπαλος είναι «ισχυρός» [«Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;»] και έχει τα μέσα και τις διασυνδέσεις για να με συνθλίψει. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να μου πουλάνε τα ΜΜΕ φύκια για μεταξωτές κορδέλες και να μην μπορώ να τους τρίβω τη μούρη επί τόπου. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να πληρώνομαι τις υπερωρίες που δουλεύω χωρίς να κινδυνεύω να χάσω τη δουλειά μου, αν διαμαρτυρηθώ. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να βλέπω νέους να κάθονται αραχτοί στο λεωφορείο και να μην παραχωρούν τη θέση τους σε ηλικιωμένους, εγκύους και εν γένει πρόσωπα χρήζοντα βοηθείας ή ιδιαίτερης στοργής. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να μου συμπεριφέρονται οι ταξιτζήδες κοσμίως και να μην το παίζουν εκβιαστές άρχοντες της ασφάλτου. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να με δουλεύει ο έμπορος κάνοντας δήθεν εκπτώσεις, αλλά ούτε και να βλέπει την επιχείρησή του να καταρρέει, επειδή οι διάφοροι λαθρομετανάστες πουλούν την λαθραία πραμάτεια τους μπροστά από το μαγαζί του υπό τα απαθή βλέμματα της αστυνομίας και των αλληλέγγυων δημοκρατορικών προοδευτικών δυνάμεων του τόπου. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να μην απαιτεί ο πελάτης μου να εκδώσω απόδειξη για μικρότερη αμοιβή, ώστε να επιβαρυνθεί λιγότερο ΦΠΑ. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να μοιράζουν σε ΜΚΟ οι υπουργίσκοι και πάσης φύσεως παρατρεχάμενοι τα χρήματα που με τόσο κόπο έχω αποκτήσει. Όσοι συνάνθρωποί μου είναι πονόψυχοι, ας ιδρύσουν όσες ΜΚΟ θέλουν με τα δικά τους λεφτά και όχι και με τα δικά μου. Είμαι κι εγώ πονόψυχος, αλλά τα λεφτά μου δεν μου περισσεύουν για να τα τρώνε οι ΜΚΟλοι. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να προστρέχει ο συμπολίτης μου εις βοήθειάν μου, όταν κινδυνεύω, και το ίδιο να κάνω και εγώ, όταν κινδυνεύει εκείνος. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να βλέπω τους συμπατριώτες μου να συνωθούνται και να διαγκωνίζονται για το ποιος θα πάρει πρώτος κάτι ή ποιος θα μπει πρώτος στο λεωφορείο για να καταλάβει την καλλίτερη θέση. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να υπάρχει ενιαίο όριο συνταξιοδότησης και ενιαία οικονομική αντιμετώπιση των εργαζομένων με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπου η διαφοροποίηση είναι εκ των πραγμάτων ή εκ της φύσεως αναπόφευκτη. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να υπάρχει συμπολίτης μου που θα έχει τη δυνατότητα να προσφεύγει στον γνωστό τού γνωστού για να βρει «λύση» σε ένα δίκαιο αίτημά του. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να μην υπάρχει συμπολίτης μου που θα έχει τη δυνατότητα να προσφεύγει στον γνωστό του γνωστού για να βρει «λύση» σε ένα μη νόμιμο αίτημά του. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να αναγκάζονται οι δημόσιοι λειτουργοί να έχουν και δεύτερη απασχόληση για να τα βγάλουν πέρα με τα οικογενειακά τους βάρη, με αποτέλεσμα να ταπεινώνονται οι ίδιοι και να απαξιώνονται στα μάτια μου. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να λειτουργεί απρόσκοπτα το ΑΣΕΠ και να καταργηθούν όλες οι εξαιρέσεις που έχουν θεσπισθεί για την πρόσληψη «εκτός ΑΣΕΠ». Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να με βλέπει οποιοσδήποτε δημόσιος υπάλληλος ως σπαζαρχίδη, αλλ ως τον εργοδότη του που του βγαίνει η Παναγία [με συγχωρείτε κ. Ρεπούση] για να πληρώσει τον μισθό τού δημοσίου υπαλλήλου. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να εξαφανισθεί ο νεποτισμός από όλες τις εκφάνσεις του δημόσιου βίου, προ πάντων δε εκεί όπου οι αποδοχές των καταλαμβανόντων οποιαδήποτε θέση προέρχονται από τα χρήματά μου. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω οι κυβερνήτες μου να είναι ραγιάδες και να σκύβουν το κεφάλι σα εθνικά θέματα [Σκοπιανό, Θράκη, Αιγαίο, Κύπρος] Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να μην αποτελούν είδηση άξια ένταξης στα δελτία ειδήσεων οι διακοπές των ξέκωλων και των μεγαλόσχημων που δεν έχουν αποδείξει τον μόχθο, με τον οποίον απέκτησαν τον πλούτο τους. Αυτό με κάνει αριστερό ή δεξιό;
Δεν θέλω να υπάρχει το άρθρο 86 στο Σύνταγμα. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να παρέχεται ίσος χρόνος εμφάνισης στα κανάλια τόσο των «επωνύμων» όσο και των ανώνυμων, π.χ. ενός ψαρά από την Αμοργό δίπλα στον Αδωνι Γεωργιάδη, ενός άνεργου από το Κερατσίνι δίπλα στον κ. Σίμο Κεδίκογλου, ενός έντιμου εφοριακού ή επιθεωρητή δίπλα στον κ. Καπελέρη, ενός πολύτεκνου δίπλα στην κ. Διαμαντοπούλου, ενός συνταξιούχου καρκινοπαθούς δίπλα στον κ. Κουτρουμάνη [πού τον θυμήθηκα τώρα αυτόν] κ.ο.κ.  Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Δεν θέλω να φιμώνει το ΕΣΡ όσους εναντιώνονται στην καθεστηκυία τάξη επειδή δήθεν δεν ομιλούν κοσμίως, ενώ το μόνο που κάνουν είναι να ρίχνουν δικαιολογημένα μερικά γαμοσταυρίδια [αυτό θα αρέσει στην κ. Ρεπούση] στους ξεφωνημένους γκλαμουράτους λελέδες. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;
Θέλω να μη με κοροϊδεύουν με τσιτάτα τύπου «Αλλαγή» [και πάνω τούρλα], «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» [με τα πράσινα], «Εκσυγχρονισμός» [της αρπαχτής], «Επανίδρυση» [του Δεσποτάτου των νταβατζήδων], «Λεφτά υπάρχουν» [για τα λαμόγια], «Επαναδιαπραγμάτευση» [του κώλου], «Ανακατάληψη» [του δημόσιου κορβανά], «Όχι στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο» [ναι στην εκμετάλλευση των ζωντόβολων από τα ζώα].
Με λίγα λόγια: θέλω να εφαρμοσθεί επί τέλους η συνταγματική περί ισονομίας επιταγή και να παραμερισθεί η νομικίστικη θεωρία περί αριστερής και δεξιάς ερμηνείας των νόμων. Θέλω να επικρατήσει σεβασμός και αξιοκρατία παντού, ώστε να νοιώθω πραγματικά υπερήφανος που γεννήθηκα και ζω σ αυτόν τον τόπο όντας κληρονόμος μιας ανεξάντλητης και απαράμιλλης πολιτιστικής κληρονομιάς, την οποία δεν θα αναγκάζομαι να επικαλούμαι ως άλλοθι κάθε φορά που θα με χλευάζουν οι «πολιτισμένοι» αλλοδαποί. Αυτό με κάνει δεξιό ή αριστερό;

Και ένα τελευταίο λίαν πρόσφατο: για την πρόταση Ρηγόπουλου τί έχετε να πείτε ωρέ σοσιαλδημοκράτες;
http://www.ribandsea.com/waves/2482-to-thema-den-einai-na-kaneis-kati-sosta-alla-na-kaneis-kati-sosto
Την ασπάζεσθε ή ου; Θέλω απάντηση εδώ και τώρα από όλους τους προοδευτικούς και μεταρρυθμιστές.
Πρέπει να είσαι δεξιός ή αριστερός ή κεντροαριστερός για να  ενστερνισθείς αυτή την υπέροχη πρόταση και να την εφαρμόσεις, ώστε να λύσεις πολλά από τα προβλήματα που προανέφερα; Δεν είναι καθόλου δύσκολο, σας διαβεβαιώ. Αρκεί να κόψετε τις μαλακίες περί προοδευτικού πόλου και μεταρρυθμιστικής αριστεράς και να προσγειωθείτε στην πραγματικότητα της καθημερινότητας του πολίτη, τον οποίον ξεσκίζετε στους φόρους μόλις στρογγυλοκαθίσετε στην καρέκλα, απλώς για να τη διατηρήσετε.  
Σώτος – μη σοσιαλδημοκράτης
Υ.Γ. Διαβάστε τούτο το εξαιρετικό άρθρο θεωρητικής ενασχόλησης και ανάλυσης : http://www.anixneuseis.gr/?p=149307
Δεν θέλω, όμως, τέτοιες απαντήσεις. Θέλω πρακτικές και συγκεκριμένες λύσεις. «Θα κάνουμε το και το, για να λύσουμε το πρόβλημα αυτό άπαξ δια παντός». Όλα τ’ άλλα είναι φαιδρές αρλουμπολογίες.